Στη Νέα Υόρκη των ‘50ς, μια εβραία νεαρή νοικοκυρά της μεσαίας τάξης και μητέρα 2 ανήλικων παιδιών, μετά την απιστία του άνδρα της και την απόφασή να πάρει διαζύγιο, ανακαλύπτει ότι έχει ταλέντο στο -ελαφρώς αθυρόστομο και πολιτικά μη ορθό- stand-up comedy. Έτσι, αποφασίζει να επιδιώξει μια παράλληλη, μυστική καριέρα σε αυτό, ενώ παράλληλα έχει να αντιμετωπίσει την καθημερινή της δουλειά ως πωλήτρια, όπως και το εκκεντρικό ευρύτερο οικογενειακό της περιβάλλον.
H Amy Sherman-Palladino δεν είναι τυχαία στην μικρή οθόνη, ούτε χτεσινή στην δημιουργία σειρών με πραγματική φεμινιστική ματιά και διακριτικό κοινωνικό προβληματισμό. Και αν η ίδια επιλέγει να ντύνει τις σειρές της με μια γλυκιά mainstream screwball κωμωδία, αυτό δεν αναιρεί επ' ουδενί λόγω τη γνήσια γυναικεία της ματιά σε μια πλειάδα θεμάτων που ξεκινάνε από τις βασικές δομές της σύγχρονης κοινωνίας και δη εκείνες που διέπουν τις σχέσεις ανδρών και γυναικών, φτάνοντας μέχρι την βάση της αμερικανικής πυρηνικής οικογένειας. Μπορεί το πέρασμά της από το κλασσικό σήμερα Roseanne στις αρχές των 90ς, η δημιουργία του πολύ-αγαπημένου Gilmore Girls των '00ς ή του σύντομου Bunheads του 2012 να ήταν μέχρι σήμερα τα peak της καριέρας της, όμως η The Marvelous Mrs. Maisel του 2017 μάλλον αποτελεί το magnus opus της. Μια σειρά που φαίνεται ως η φυσική συνέχεια όλων των προηγουμένων δουλειών της, με εκείνο το έξτρα «ούμφ» όμως, που πραγματικά την απογειώνει και την εντάσσει στις καλύτερες τηλεοπτικές αμερικανικές σειρές των τελών των ‘10ς.
Κάθε σεζόν αποτελείται από 8 ωριαία επεισόδια (πλην της δεύτερης η οποία έχει 10) και είναι πολύ δύσκολο κάποιος να μην παρασυρθεί σε μια πρώτη ματιά, από την πολύχρωμη και εξαιρετικής αισθητικής ανάπλαση της Νέας Υόρκης του 1950, η οποία «κραυγάζει» από μακριά Wes Anderson σε σχεδόν κάθε της πλάνο -με πολλά κωμικά ιντερλούδια της σειράς να δίνουν την εντύπωση πως όντως έβαλε κάπως το χεράκι του και ο Αμερικανός δημιουργός στην σύλληψή και εκτέλεσή τους. Σε δεύτερο όμως επίπεδο, η κωμωδία της Palladino βρίσκεται στο Α-Game της και πολύ δύσκολα θα βρει κανείς σε αυτή κοιλιές ή αστεία που δεν χτυπάνε στόχο.
Φαρμακερές ατάκες, έντονοι κωμικοί διαξιφισμοί -συχνά πυκνά με έναν σχεδόν σουρεαλιστικό τόνο- και ένα λεκτικό πινγκ-πόνγκ που δεν σε κουράζει ποτέ με την ταχύτητα ή την οξυδέρκειά του. Ανάμεσα σε αυτή την screwball κωμωδία χαρακτήρων, εξελίσσεται και διακριτικά το δράμα των βασικών πρωταγωνιστών της σειράς, το οποίο αγγίζει ευαίσθητα θέματα όπως , μεταξύ άλλων, η γυναικεία χειραφέτηση στα ‘50s, τα δικαιώματα των μειονοτήτων, ο ρατσισμός, η ομοφοβία και ο συντηρητισμός. Όλα όμως είναι διακριτικά δοσμένα και ενταγμένα απόλυτα οργανικά στην ιστορία, αποφεύγοντας σε κάθε περίπτωση να κουνήσει δεικτικά το δάχτυλο και να ξεφύγει σε φτηνό και άκομψο διδακτισμό.
Σκηνοθετικά η σειρά, όπως ειπώθηκε και νωρίτερα, θυμίζει έντονα σε πολλές τις στιγμές το σινεμά του Anderson, καθώς και την καθαρότητα των pastel εικόνων του Todd Haynes και του Carol ή τη ζεστασιά του Big Chill του Lawrence Kasdan. Αξίζει να δοθεί μια εύφημος μνεία και στο soundtrack της σειράς, καθώς είναι προσεκτικά μελετημένο ως προς τους ήχους της εποχής του, ενώ οι τίτλοι τέλους πάντα στολίζονται με ένα αναχρονιστικό κομμάτι που λειτουργεί εξαιρετικά σαν ιδέα και έμπνευση. Τέλος, η τόσο πετυχημένη αναβίωση της εποχής δεν θα μπορούσε να συμβεί χωρίς το μεγάλο budget της Amazon προς την σειρά, το οποίο αυτή εκμεταλλεύεται και αξιοποιεί στο έπακρο, από το πρώτο της κιόλας λεπτό.
Μια τέτοιου ύφους σειρά βέβαια, δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει χωρίς το κατάλληλο cast και η πρωταγωνίστρια Rachel Brosnahan είναι εξαιρετική στον απαιτητικό της ομότιτλο ρόλο, υιοθετώντας μια βαριά νεοϋορκέζικη προφορά -όπως και το υπόλοιπο cast- και πηγαίνοντας ευθέως κόντρα στο χαριτωμένο της παρουσιαστικό. Δίπλα της η Alex Borstein αποτελεί την ιδανική παρτενέρ της Brosnahan ως η νευρωτική manager της, καθώς η χημεία μεταξύ των δύο ηθοποιών δουλεύει κάτι παραπάνω από ιδανικά. Στο υπόλοιπο cast, ξεχωρίζουν οι Tony Shalhoub Kevin Pollak, Michael Zegen και Marin Hinkle, με μερικά ακόμα σπουδαία guests ανά τις σεζόν από τους Jane Lynch και Jason Alexander μεταξύ πολλών άλλων. Αξίζει όμως ένα ξεχωριστό shout-out στον Luke Kirby, στο ρόλο του αθυρόστομου Lenny Bruce, υπαρκτού προσώπου και θρύλου της stand up κωμωδίας, ο οποίος παρουσιάζεται εδώ ως στενός φίλος της Maisel και τρόπο τινά μέντοράς της, με την σχέση των δύο χαρακτήρων να φέρνει στο νου τις καλύτερες στιγμές του Fleabag. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι η σειρά έχει σαρώσει στις Χρυσές Σφαίρες και τα Emmy όλα αυτά τα χρόνια, με το μεγαλύτερο μέρος του cast να έχει διακριθεί, τουλάχιστον, μια φορά.
Εν αναμονή λοιπόν της πέμπτης και τελευταίας σεζόν του 2023, η Marvelous Mrs. Maisel βρίσκεται στο Amazon Prime και προτείνεται ως μια από τις πιο φρέσκιες και έξυπνες σύγχρονες κωμωδίες, μια feel-good σειρά που δεν φοβάται να θίξει τα κακώς κείμενα, ενώ παράλληλα να αποτελέσει ένα όχημα για μια από τις πιο ξεχωριστές γυναικείες φωνές της σύγχρονης αμερικανικής τηλεόρασης, στην καλύτερή της στιγμή.
