Την προηγούμενη εβδομάδα, το Avopolis ξεκίνησε ένα αφιέρωμα στις καλύτερες ταινίες ενός κινηματογραφικού ρεύματος που αγαπά πολύ, αυτό του Βρετανικού Κοινωνικού Ρεαλισμού. Αυτήν την εβδομάδα, σας παρουσιάζει το δεύτερο μέρος του.
Fish Tank (2009) της Andrea Arnold
Όλα θα αλλάξουν για την ευέξαπτη και κοινωνικά απομονωμένη 15χρονη Mia, όταν η μητέρα της θα της παρουσιάσει τον νέο της ερωτικό σύντροφο στο Fish Tank της Andrea Arnold, που βραβεύτηκε με το βραβείο κριτικής επιτροπής στο Φεστιβάλ των Καννών του 2009. Η ταινία, που συμπεριλαμβάνεται στις 100 καλύτερες ταινίες του 21ου αιώνα σύμφωνα με το BBC, παρακολουθεί τη ζωή, την τεταμένη σχέση των δύο γυναικών και όλα τα αδιέξοδα αυτών, όσο εκείνες διαμένουν σε ένα house project στο Essex του Ηνωμένου Βασιλείου, θυμίζοντας μερικές από τις πιο εμβληματικές κινηματογραφικές στιγμές σκηνοθετών που υπήρξαν πρωτοπόροι του είδους, όπως ο Ken Loach και ο Mike Leigh. Βραβευμένη επίσης με το BAFTA καλύτερης ταινίας, θα σας συναρπάσει, ενώ θα θυμάστε για καιρό τις ερμηνείες τόσο της νεαρής Katie Jarvis, όσο και του Michael Fassbender στον ρόλο του νέου συντρόφου της μητέρας της.
Weekend του Andrew Haigh
Ένα τυπικό one night stand εξελίσσεται σε μια εξαιρετικά έντονη εμπειρία ενός Σαββατοκύριακου για δύο άντρες που γνωρίζονται σε ένα gay club στο Weekend του Andrew Haigh, που προβλήθηκε έντεκα χρόνια πριν, κερδίζοντας το κοινό το του αμερικανικού SXSW festival όπου και έκανε την πρεμιέρα του. Ο Andrew Haigh σκηνοθετεί τους πρωτοεμφανιζόμενους Tom Cullen και Chris New, σε ένα romantic drama σπάνιας ειλικρίνειας ως προς την αναπαράσταση των ομοερωτικών σχέσεων μεταξύ δύο εντελώς διαφορετικών ανδρών, κατοίκων των Βρετανικών Midlands. Μια διεισδυτική ματιά στον σύγχρονο τρόπο ζωής των ομοφυλόφιλων ανδρών της εργατικής τάξης και μια συναισθηματικά γυμνή ταινία που εκφράζει με μαεστρία τη συνθετότητα των μοντέρνων ερωτικών σχέσεων.
My Beautiful Laundrette (1985) του Stephen Frears
Μια από τις εμβληματικές ταινίες του είδους και η 50η καλύτερη ταινία του 20ου αιώνα σύμφωνα με το έγκριτο British Film Institute, το My Beautiful Laundrette του Stephen Frears παρακολουθεί έναν Βρετανό πακιστανικής καταγωγής, που επιχειρεί μαζί με έναν φίλο, που θα εξελιχθεί σε σύντροφό του, να ανοίξει ένα glamorous laundromat, κάνοντας την οικογένειά του περήφανη για την επαγγελματική του πορεία παρά τα εμπόδια που προκύπτουν εξαιτίας της καταγωγής του. Ένα φιλμ-σταθμός για τον βρετανικό κοινωνικό ρεαλισμό, που καταπιάνεται ταυτόχρονα με τις κομβικές για το είδος θεματικές της ομοφοβίας, του ρατσισμού και του κοινωνικού αποκλεισμού στη Βρετανία της θατσερικής διακυβέρνησης, με ένα σύνθετο σενάριο δια χειρός Hanif Kureishi, ο οποίος θα εξελισσόταν σύντομα σε έναν από τους πιο επιτυχημένους θεατρικούς και όχι μόνο συγγραφείς της γενιάς του. Χαρακτηριστική και η ερμηνεία του πολυβραβευμένου Daniel Day-Lewis, στον ρόλο που τον έκανε ευρύτερα γνωστό στο κοινό.
The Full Monty (1997) του Peter Cattaneo
Έξι άνεργοι πρώην εργάτες στη χαλυβουργία δημιουργούν μια ανδρική ομάδα striptease για να βγάλουν τα προς το ζην, σε μια από τις πιο ξεκαρδιστικές, αλλά και βαθιά συγκινητικές ταινίες της Βρετανίας των ‘90s και του ρεύματος του κοινωνικού ρεαλισμού. Ο Peter Cattaneo σκηνοθετεί τους Robert Carlyle, Mark Addy, William Snape, Steve Huison, Tom Wilkinson, Paul Barber και Hugo Speer, σε μια ταινία που παρότι χαρίζει απλόχερα γέλιο στους θεατές της μέσω των ξεκαρδιστικών της στιγμών, καταπιάνεται ταυτόχρονα με διαχρονικά ζητήματα που αφορούν τη ζωή της εργατικής τάξης, των κατώτερων στρωμάτων και όχι μόνο, όπως η ανεργία, η κατάθλιψη, η γονεϊκότητα και τα προβλήματα γύρω από αυτήν, η εικόνα για το σώμα μας, η ομοφυλοφιλία και η κουλτούρα της διασκέδασης των ανθρώπων του περιθωρίου. Η ταινία έσπασε ταμεία τη χρονιά κυκλοφορίας της, με τον Τιτανικό να είναι η μοναδική κυκλοφορία που την ξεπέρασε στο Box Office, ενώ κέρδισε το πολυπόθητο BAFTA και European Film Award Καλύτερης Ταινίας, έχοντας υποψηφιότητες στα Οscar για τις κατηγορίες Best Picture, Best Director, Best Original Screenplay και Best Original Musical or Comedy Score.
Trainspotting (1996) του Danny Boyle
Βαθιά χωμένος στα ναρκωτικά, τις μικροπαρανομίες και χωρίς το παραμικρό μέλλον στο καταρρακωμένο από την οικονομική κρίση Εδιμβούργο των ‘90s, ο Renton μας καλεί γεμάτος ειρωνεία να «επιλέξουμε τη ζωή» σε μια από τις καλύτερες black comedy-drama παραγωγές του είδους, δια χειρός του ταλαντούχου Danny Boyle. Βασισμένο στο ομώνυμο λογοτεχνικό βιβλίο του πολυγραφότατου Irvine Welsh, το Trainspotting αποτέλεσε στα μέσα των ‘90s όταν και κυκλοφόρησε ένα ηχηρό χαστούκι ως προς το πώς τελικά ζούσε ένα αρκετά μεγάλο κομμάτι της νεολαίας, στην διαλυμένη μετά τη Thatcher Γηραιά Αλβιώνα. Ewan McGregor, Ewen Bremner, Jonny Lee Miller, Kevin McKidd, Robert Carlyle και Kelly Macdonald πρωταγωνιστούν στο φιλμ που άφησε εποχή και συχνά θεωρείται ως μια από τις καλύτερες βρετανικές παραγωγές όλων των εποχών. Η ταινία υπήρξε υποψήφια για Oscar σεναρίου (το οποίο υπέγραφε ο John Hodge), ενώ αξέχαστο παραμένει ακόμη και σήμερα το soundtrack της, με κομμάτια εμβληματικών συγκροτημάτων και καλλιτεχνών όπως οι Underworld, Iggy Pop, Blur, Bedrock, Pulp, Primal Scream, Elastica, Leftfield κ.α.
