Η Death Disco έχει αποτελέσει μουσική αφετηρία για περιπτώσεις μπαντών οι οποίες εν συνεχεία προκάλεσαν τη δική τους «έκρηξη» στο χώρο της βρετανικής post-punk σκηνής (βλ. Murder Capital ή Fontaines D.C.). Δε γνωρίζω με βεβαιότητα αν το live που παρέδωσαν οι Hotel Lux την Παρασκευή αντιστοιχεί σε μια τέτοια περίπτωση καλλιτεχνικής ανακάλυψης, αλλά αυτό που αναγνωρίζω είναι πως αυτή η παρέα από το νότιο Λονδίνο, που μετρά περίπου 6 χρόνια πορείας με το πρώτο τους ΕP να κυκλοφορεί το 2020, προσγειώθηκε στην αθηναϊκή πρωτεύουσα με απίστευτο coolness και πραγματικά άγριες διαθέσεις.
Τη βραδιά άνοιξαν οι δικοί μας Royal Arch, σε ένα μικρής διάρκειας set που εμπεριείχε τόσο ήδη υπάρχοντα singles όπως τo εναρκτήριο "Twenty Three" και το "Why Don’t You? (Let It All Go)", καθώς και κάποια κομμάτια-έκπληξη από το επερχόμενο άλμπουμ τους που όπως μας πληροφόρησαν, αναμένεται να κυκλοφορήσει κάπου κοντά στο Μάιο του 2024. Οι Royal Arch έχουν την σφραγίδα του shoegaze ήχου με έντονες αναφορές κι επιρροές από indie και alternative rock σχήματα και στην σύντομη πορεία τους έχουν κατορθώσει να ανοίξουν μεγάλα συναυλιακά events, και να μοιραστούν την ίδια σκηνή με σημαντικά ονόματα, όπως ο Nick Cave, οι Editors ή οι Fontaines D.C. Στην εμφάνισή τους αυτή, έπαιξαν σε αρκετά σημεία ενδιαφέροντα παιχνίδια επικοινωνίας με το κοινό, ήταν αρκετά μεταδοτικοί και ζωντανοί με αποτέλεσμα να συντηρήσουν το ενδιαφέρον μας καθ’ όλη τη διάρκεια της παραμονής τους επί σκηνής. Αναμένουμε να ακούσουμε τον επερχόμενο δίσκο τους για να πάρουμε μια καθολική γεύση του τι εστί Royal Arch, από την αρχή μέχρι το τέλος.
Καθώς η βραδιά εξελισσόταν και οι Hotel Lux κατέλαβαν τη μικρή σκηνή του Death Disco, δεν πέρασαν παρά μονάχα λίγα λεπτά μέχρι να μας παρασύρουν εντελώς. Παροξυσμικές κιθάρες, αχαλιναγώγητα φωνητικά και τσιτωμένα drums εναλλάσσονταν με μπόλικη ενέργεια από έναν τρελαμένο frontman, προκαλώντας άπειρο κοπάνημα και χορό απογειώνοντας τη βραδιά. Ηighlights της εμφάνισής τους: το “National Team” απ’ το ντεμπούτο τους Hands Across The Creek, να επαναλαμβάνεται απ’ το κοινό που είχε βρεθεί εκεί, σε μια στιγμή κορύφωσης λες κι άκουγες μαζικά οπαδούς ποδοσφαιρικής ομάδας σε γήπεδο να λένε το ίδιο σύνθημα ξανά και ξανά για να εμψυχώσουν το team, και βέβαια το σαρωτικό “The Last Hangman” -κομμάτι που «έγραψε» στην ποπ κουλτούρα μέσα από το soundtrack του Peaky Blinders- με τις παρανοϊκές κιθάρες και τα πορωμένα φωνητικά.
Oι Hotel Lux έχουν επενδύσει σε έναν ήχο που τα τελευταία χρόνια ανθίζει στην Βρετανία και σταδιακά συγκεντρώνει όλο και μεγαλύτερο πλήθος fans. Στο live τους επέλεξαν να στρέψουν την προσοχή τους (και καλώς έκαναν) στα πιο ξεσηκωτικά κομμάτια του δίσκου τους. Αν και οι επιρροές από παρόμοια συγκροτήματα είναι έκδηλες και σε κάποια σημεία των κομματιών τους απόλυτα γνώριμες (οι Yard Act είναι η πιο προφανής αναφορά), όταν έρχεσαι σε πρώτη επαφή μαζί τους, οφείλεις να παραδεχθείς ότι αυτοί οι τύποι παράγουν βρώμικη post-punk, έχουν ένα κάποιο άστρο και γουστάρουν άρα σε κάνουν κι εσένα κάπως αβίαστα να θες να συμμετάσχεις και να κοπανηθείς. Αν μη τι άλλο, αυτές οι συναυλίες οπαδικού τύπου σε μικρά venues που όλοι γίνεστε ένα είναι μια αναντικατάστατη μορφή ψυχικής εκτόνωσης. Οι Hotel Lux λοιπόν κερδίζουν μόνο και μόνο απ’ το γεγονός ότι πέτυχαν σε μόλις σχεδόν μία ώρα που τους είδαμε να μας φέρουν τόσο κοντά, πέραν όλων των παραπάνω και ανυπομονούμε να τους δούμε ξανά.
