Λίγα πράγματα μπορούν να σώσουν ένα άχαρο απόγευμα καθημερινής, μετά από διακοπές και ένα από αυτά είναι μια υψηλή μουσική εμπειρία όπως ακριβώς αυτή που μας πρόσφερε ο σπουδαίος Καναδός παραγωγός ηλεκτρονικής μουσικής Tim Hecker στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών το βράδυ της Τετάρτης 19 Απριλίου.
Αν και είναι ένας από τους παραγωγούς και μουσικούς που δεν έχει τίποτα να αποδείξει αφού έχει κατακτήσει με την πορεία και τη δισκογραφία του πολλαπλές κορυφές ο Tim Hecker συνεχίζει ακάθεκτος στον δημιουργικό του δρόμο με αυτό που τον χαρακτήριζε και εξακολουθεί να τον ξεχωρίζει ανάμεσα σε δεκάδες και εκατοντάδες εφάμιλλους παραγωγούς: τη μαγικά ισορροπημένη ικανότητα να διατηρεί τον σεβασμό τόσο ως προς τον δημιουργικό εαυτό του όσο και ως προς το κοινό του.
Στην εντυπωσιακά γεμάτη αίθουσα Δημήτρης Μητρόπουλος του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών το βράδυ της Τετάρτης αυτή η σχέση ανανεώθηκε καταχειροκροτούμενη από όσους γνωρίζουν και εκτιμούν εδώ και χρόνια τη δουλειά του Tim Hecker, όσους ίσως ήρθαν σε επαφή μαζί του για πρώτη φορά με το τελευταίο, εξαιρετικό album του No Highs αλλά και όσους ενδεχομένως απλώς «είδαν φως και μπήκαν».
Μετά από μια ώρα καταβύθισης σε άγνωστες ηχητικές γωνιές συνειδητού και ασυνειδήτου μέσα από το σκοτεινά αιθέριο εναρκτήριο set των Saber Rider και Anna vs June που μας πήραν μαζί τους σε ένα διαλογικό ταξίδι ηλεκτρακουστικού αυτοσχεδιασμού και live looping και το απαραίτητο εικοσάλεπτο διάλειμμα για να ξεπλυθούν τα αισθητήρια συστήματα και να προετοιμαστούν για την επόμενη εμπειρία, o Tim Hecker ανέβηκε στη σκηνή παίρνοντας το τιμόνι για μια ξενάγηση στην κρυφή πλευρά του νέου του δίσκου.
Αν και συνήθως στις εμφανίσεις του ο Tim Hecker παρουσιάζει με αρκετά εύγλωττο και σαφή τρόπο το εκάστοτε δισκογραφικό momentum του αυτή τη φορά επέλεξε εναλλακτικά μονοπάτια, μεταφράζοντας το album σε μια ερμηνεία που χωρίς εκπτώσεις στο κομψό ημίφως της αισθητικής του ενίσχυε τις υποδόριες εντάσεις που το δονούν σφραγίζοντας το αποφασιστικά με ένα μεγάλο θετικό πρόσημο.
Κάπως έτσι ο Tim Hecker έκανε για μια ακόμη φορά προσιτό το απρόσιτο με μια live audiophile εμπειρία που αφορούσε όλους όσοι βρέθηκαν εκεί για να την ακούσουν στην καλύτερη ίσως εμφάνισή του μέχρι σήμερα στην Ελλάδα. Chapeau.
