Από νωρίς το Σάββατο, το Ξέφωτο του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος γέμισε από φανατικούς της χιπ χοπ κουλτούρας (και όχι μόνο) με μπλουζάκια Wu-Tang Clan, μπασκετικά σορτσάκια και sneakers, που απόλαυσαν το DJ set του πρωτοπόρου Grandmaster Flash, με τη θεματική «Hip Hop: People, Places and Things». Σε μια βραδιά-φόρο τιμής στα 50 χρόνια ιστορίας που καταγράφονται πλέον από τα πρώτα block parties.
Την προθέρμανση ανέλαβε ο «δικός μας» DJ Marble, ο οποίος ήδη από τις 20:00 έντυνε το Ξέφωτο με beats και raps από την Αμερική ως τη Γαλλία και την Ελλάδα. Με τα soulful beats του Mos Def στο “Blend”, τα χειμαρρώδη raps των IAM στο “L' Empire Du Côté Obscur”, το underground attitude της Δυτικής Ακτής των Pharcyde στο “4 Better Or 4 Worse”, αλλά και πολλά ακόμη κομμάτια από τη συλλογή του –ανάμεσά τους τα “Nas Is Like” και “You Can’t Stop The Prophet”– ο DJ Marble, ένας από τους σημαντικότερους DJs της low bap και εγχώριας χιπ χοπ σκηνής από τις αρχές των 1990s μέχρι σήμερα, έβαλε το κοινό σε ρυθμό, μέχρι την άφιξη του πολυαναμενόμενου Grandmaster Flash.
Ο Αμερικανός DJ κατέφθασε πράγματι στη σκηνή λίγα λεπτά μετά τις 21:00, οπότε η βαριά και ιδιαίτερα εφετζίδικη τυπογραφία του mini video/ντοκιμαντέρ που συνόδευε την εμφάνισή του, μας έφερε εξ αρχής μπροστά στο κύριο θέμα της βραδιάς: τη γέννηση του χιπ χοπ, τα πρόσωπα που τo καθόρισαν, τα μέρη που το κυοφόρησαν και τα στοιχεία τα οποία το κρατούν ζωντανό και «ανήσυχο» εδώ και μισό αιώνα.
Με μια αναδρομή στο 1971, όταν προκειμένου να ξεκινήσει ένα block party χρειάζονταν μόνο δύο πλατό, ένας μείκτης και ρεύμα από τα καλώδια δημόσιας ηλεκτροδότησης στον δρόμο, ο Grandmaster Flash μας τοποθέτησε στα στενά του Μπρονξ και στο περίφημο τρίγωνο που αποτέλεσε το λίκνο του χιπ χοπ: τη γειτονιά του Clive Campbell (DJ Kool Herc), του Lance Taylor (Afrika Bambaataa) και βεβαίως τη δική του, όπου μεγάλωσε με το όνομα Joseph Saddler. Έτσι, με εικόνες και βίντεο υλικό από τα 5 στοιχεία του χιπ χοπ και το mix του στο “Apache” των Incredible Bongo Band, ξεκίνησε παρουσιάζοντας τα πιο hot breaks όλων των εποχών, με samples από τις χρυσές δεκαετίες των 1960s, 1970s και 1980s, όπως το “Tramp” του Otis Redding και της Carla Tomas, το ιστορικό riff του “Under Pressure” των Queen και τα φωνητικά του James Brown, που ομολογουμένως λειτουργούν ως απόλυτα ρυθμικά punch phrases στα πιο δημοφιλή χιπ χοπ breaks.
Έτσι λοιπόν ξεκίνησε το δικό του «homage», όπως το αποκάλεσε, συστήνοντας τo χιπ χοπ μέσα από την τέχνη του, με scratches και back spinnings τα οποία αναστάτωναν τις φωνές του κοινού σε κάθε αλλαγή.
Το χρονικό αυτό του Grandmaster Flash (ή απλώς Grandmaster, από ό,τι φάνηκε από τα αιτήματά του προς το κοινό καθ’ όλη τη διάρκεια του set), συνέχισε –προς τιμήν του– αποδίδοντας σεβασμό σε επιδραστικές για το χιπ χοπ προσωπικότητες που δυστυχώς δεν βρίσκονται πια κοντά μας, όπως η Aretha Franklin, ο Big Pun, o Big L, η Left Eye, o Scott La Rock, ο J Dilla, o Craig Mack, o Nipsey Hussle, o Phife Dawg, o B.I.G., o Prodigy, o Guru, o 2Pac και πολλοί ακόμη· τους οποίους σύστησε έναν-έναν, και επώνυμα, μέσα από δικά τους κομμάτια.
Η συνέχεια άνηκε σε γειτονιές στα περίχωρα της Νέας Υόρκης και στους σημαντικότερους rappers και DJs που η καθεμία ανέθρεψε. Εκκινώντας από τη δική του γειτονιά, το Μπρονξ, συνέχισε έπειτα προς Queens (Run-DMC, Phife Dawg, Nas κ.ά.), φτάνοντας στο Μπρούκλιν (Mos Def, Ol' Dirty Bastard κ.ά.), στο Χάρλεμ (Big L, Tupac, Kool Moe Dee κ.ά.), στο Staten Island (RZA, Wu-Tang Clan κ.ά.) και στο Long Island (Rakim, De La Soul, Public Enemy, κ.ά.).
Κάπως έτσι, όλη αυτή η ολιστική –και ακριβοδίκαιη, θα έλεγε κανείς– εξιστόρηση της απαρχής του χιπ χοπ, κατέληξε και στάθηκε στο αποτύπωμα του ίδιου του Grandmaster Flash, με το “The Message” να ξεκινά ένα μεγάλο πάρτυ, που κράτησε έως λίγο μετά τις 22:30.
Στο πάρτυ αυτό είχε εκτός των άλλων πολύ μεγάλο ενδιαφέρον η αλληλεπίδραση του κοινού με τον Grandmaster Flash, ο οποίος ζητούσε διαρκώς την επιβεβαίωσή του για να πατήσει το «κουμπί» που θα βάλει μπρος το λεγόμενο «fun machine». Το κουμπί πατήθηκε, και ξαφνικά ο κόσμος του Ξέφωτου βρέθηκε στη μεγάλη οθόνη –ξεκινώντας μάλιστα, αυθόρμητα, κι ένα είδος χορογραφίας, με τα χέρια ψηλά. Με κομμάτια αφιερωμένα στους «oldschoolers» όπως το “Staying Alive” των Bee Gees, και περνώντας στο “Hiphop” των Dead Prez, στο “Ready Οr Not” των Fugees και στο “Gangsta’s Paradise” του Coolio, για να φτάσει μέχρι και το “In Da Club” του 50 Cent, ο Grandmaster Flash έδωσε ένα πολύ δυνατό ξέσπασμα· ωθώντας το πλήθος να ραπάρει, να τραγουδήσει ή ακόμα και να χορέψει. Όπως εκείνη η παρέα από b-boys και b-girls μπροστά μου, που έστησαν το δικό τους χορευτικό battle, κάνοντας χώρο μέσα στους παρευρισκόμενους.
Αν και μας αποχαιρέτησε κάπως απότομα, ο Grandmaster Flash ανέπτυξε για αυτή τη μιάμιση ώρα μια δυνατή και συνεχή επικοινωνία με το αθηναϊκό κοινό, το οποίο –χαρακτηριζόμενο παρεμπιπτόντως από μεγάλο ηλικιακό εύρος– τον υπάκουγε σαν σωστό «grandmaster»· γεγονός που ο γνωστός DJ εκμεταλλεύτηκε ουκ ολίγες φορές, για να παίξει με τον κόσμο και να τον «βασανίσει», μέχρι να πέσει το πολυπόθητο beat. Εκτός αυτού, η «πλύση εγκεφάλου» που υποστήκαμε ιδιαίτερα στο τελευταίο ημίωρο του σετ, με το Instagram προφίλ του Αμερικανού DJ να σκρολάρει σε λούπα για αχρείαστα πολλή ώρα στη γιγαντοοθόνη, ήταν ένα ακόμα από τα «μελανά» σημεία της υφέρπουσας μεγαλομανίας του. Δεν είναι ωστόσο κι από τα πράγματα που θα πάρεις μαζί σου, φεύγοντας από εμφάνισή του.
Με την αυταρέσκειά του, λοιπόν, αλλά και με έναν μύθο στις πλάτες του που θα αποτελεί για πάντα τα θεμέλια του χιπ χοπ, ο Grandmaster Flash γέμισε beats, scratches και ηχηρά back spinnings το Ξέφωτο του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Σε μια βραδιά-γιορτή για την ιστορία, τα πρόσωπα, τις γειτονιές και την ευρύτερη κουλτούρα του χιπ χοπ, η οποία εξακολουθεί μέχρι σήμερα να πετά σπίθες από την Αμερική ως την Ελλάδα με σημαντικούς εκπροσώπους, βρίσκοντας πολύ θερμό και υποστηρικτικό κοινό.
{youtube}kPmmYCwsNVc{/youtube}
