Παρθενική διοργάνωση φέτος για το Odyssia Festival και, κρίνοντας από το υπερ-φιλόδοξο και πλήρες line-up, αλλά και την ιστορία του Cariocas Beach Bar σε εμφανίσεις μεγάλων dance ονομάτων, η προδιάθεση που είχε κανείς απέναντί του δεν γινόταν παρά να είναι θετική. Φτάνοντας δε στον χώρο και βλέποντας το πώς είχε υλοποιηθεί και στηθεί αυτή η ιδέα, αλλά και το πόσο πρόσχαρο και εξυπηρετικό ήταν το προσωπικό του φεστιβάλ, αισθανόσουν αρκετά σίγουρος για την εξέλιξη της βραδιάς.
Φτάσαμε στην παραλία του Σχίνου στο Αλεποχώρι γύρω στις 11:30. Η διαδρομή με το αυτοκίνητο αρκετή, όχι όμως ικανή για να μας αποτρέψει από το βρεθούμε σε ένα τόσο σημαντικό δρώμενο για την ηλεκτρονική μουσική στη χώρα μας. Μέχρι να συντονιστούμε με τον χώρο και τα κατατόπια του, ο πρωταγωνιστής της βραδιάς είχε πάρει τη θέση του πίσω από την ξύλινη κατασκευή που χώριζε τον ίδιο από το κοινό. Η φήμη του DJ Harvey μεγάλη και σημαντική, όμως εν τέλει ένας καλλιτέχνης πάντα κρίνεται επί σκηνής. Κι εκείνος φρόντισε να ξεκαθαρίσει πως, εκτός από πολύχρονη, η πορεία της καριέρας του είναι και απολύτως δικαιολογημένη.
Με το “Bit 1” του Tornado Wallace μας έβαλε από νωρίς στο κλίμα που ήθελε να χτίσει: ευφορικό και ανεβαστικό set, με μικρές πινελιές μελωδικής μελαγχολίας να δίνουν την απαραίτητη ηχοποικιλότητα. Προσθέστε και τη διάθεση αδιάκοπης σωματικής κίνησης και δεν θα δυσκολευτείτε να καταλάβετε γιατί ο Λονδρέζος DJ μας έκανε να νιώθουμε λες και είχαμε αφήσει την καθημερινότητα και τα βάσανά της 100 χιλιόμετρα πίσω μας.
Αυτή η χωρίς φραγμούς αναζήτηση μεταξύ μουσικών ειδών θα φαινόταν άλλωστε και από τις μετέπειτα επιλογές του πολύπειρου δισκοθέτη. Τα funky κιθαριστικά ακόρντα του “I Just Can't Wait” της Mandy Smith (στην Cool Jazzy Breezy Balearic εκδοχή του) έμοιαζαν απολύτως ταιριαστά δίπλα στη disco house του The Maghreban και το “Wonder Woman”. Εκείνο δε το οργιαστικό ντραμιστικό breakdown του “Love Buzz” των Shocking Blue (που οι περισσότεροι γνωρίζουν από τη διασκευή των Nirvana) δεν είχε κανένα ζήτημα να μπλέξει με τo funky/disco συναίσθημα του “Love Has Come Around” του Donald Byrd.
Ναι, είναι μεγάλος μαέστρος στα decks ο Εγγλέζος DJ και το απέδειξε περίτρανα, με μια αλληλουχία επιλογών που θα μπορούσε να λειτουργήσει άψογα τόσο στην πίστα του Cariocas Beach Bar, όσο και σαν ιδανικό mixtape για χαμογελαστά απογεύματα στο σαλόνι του σπιτιού μας. Πάνω από όλα, όμως, μιλάμε για μια setlist η οποία φαινόταν ότι έκανε και τον ίδιο να περνάει όμορφα –αίσθηση που εύκολα και αβίαστα πέρασε και σε όσους συγκεντρωθήκαμε στην παραλία του Σχίνου για να θαυμάσουμε τις ικανότητες και το ταλέντο του. Η ταξιδιάρκη εξάλλου διάθεση που διέθετε το set έγινε έκδηλη με την επιμονή του Harvey σε τραγούδια με την αύρα του “La Taza De Oro” από τον Waldamer Schwartz ή του remix του Todd Terje στο “Balearic Incarnation” του Dolle Jolle.
Τόσο καλά περνούσε ο κόσμος στο τρίωρο που παρέμεινε επί σκηνής, ώστε ένας θεατής του πέταξε σε κάποιο σημείο το ναυτικό καπέλο το οποίο φορούσε, πάνω στο κέφι της στιγμής και του ξέφρενου ρυθμού. Όταν το είδε, ο Harvey ξαφνιάστηκε αρχικά· αφού όμως το περιεργάστηκε ελαφρά, το φόρεσε σε έναν άλλο θεατή, που καθόταν πλησίον του booth. Ήταν μια εικόνα αρκετά ενδεικτική για το συνολικό vibe που εξέπεμπε η εμφάνισή του. Υπήρχε δηλαδή το αίσθημα μιας μεγάλης παρέας, όπου μπορεί να μην γνωριζόμασταν κατ' ανάγκη μεταξύ μας, ίσως και να μην ξαναέβλεπε ο ένας τον άλλο ποτέ (αν και υπήρχαν ανάμεσα στον κόσμο ουκ ολίγες γνώριμες φιγούρες, που συχνάζουν σε dance σκηνές), όμως για εκείνη τη βραδιά, διάολε, θα περνάγαμε όλοι όμορφα. Μαζί.
Ο Harvey μας αποχαιρέτησε μετά τις 3 το βράδυ, μέσα σε γενικό ενθουσιασμό. Ήταν το ιδανικό τελείωμα μίας εξαντλητικής ημέρας, που σε λίγες ώρες θα έδινε τη θέση της σε μία ακόμα προσέλευση στην καθημερινή δουλειά. Δυστυχώς λοιπόν έπρεπε να αποχωρίσουμε από το Cariocas, σε αντίθεση με αρκετούς clubbers, οι οποίοι συνέχισαν ακάθεκτοι τον χορό και την πηγαία διασκέδαση. Το Odyssia ρίχνει εντωμεταξύ αυλαία σήμερα, 5 Σεπτέμβρη. Αν έχετε την ευκαιρία (και τη διάθεση) να το επισκεφτείτε, μην διστάσετε. Η παρθενική του κούρσα στον εγχώριο φεστιβαλικό στίβο ήταν αν μη τι άλλο απόλυτα επιτυχημένη, προσφέροντας μια διοργάνωση που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από αρκετά πολυχρονισμένα φεστιβάλ.
{youtube}t7hdNv4IOG0{/youtube}
