Cave Children
του Άγγελου Κλειτσίκα
Την 1η μέρα του φετινού Rockwave (δες εδώ) την είχαν ανοίξει οι Whereswilder. Αναλόγως, λοιπόν, μία ακόμα αξιόλογη και ανερχόμενη μπάντα του εγχώριου, εναλλακτικού στερεώματος θα άνοιγε τη 2η, κάνοντας το βήμα της σε έναν πολύ μεγαλύτερο χώρο από εκείνους όπου έχουμε συνηθίσει να τη βλέπουμε, συστηνόμενη σε νέο κοινό. Οι Cave Children προσάρμοσαν όλες τις αναγκαίες μεταβλητές με τον πλέον ιδανικό τρόπο, αφού χάρισαν μία πιο δροσερή και (νεο)ψυχεδελίζουσα αύρα στις δεδομένα πιασάρικες μελωδίες τους, εναρμονίζοντας το set τους τόσο με την ευρύτερη, ρετρό αισθητική της ημέρας, όσο και με την πιο χαλαρή, μεσοκαλοκαιρινή διάθεση που απέπνεε το νεανικό ακροατήριο.
Στα highlights της εμφάνισής τους συγκαταλέγεται το χιτάκι “Antigone”, το guitar-driven γλύκισμα “Metaphor”, καθώς και το εντυπωσιακό φινάλε με το “Pelorian”, προορισμένο μάλλον για τέτοιες φεστιβαλικές καταστάσεις. Τέλος, τα δύο νέα σινγκλάκια τους (θα κυκλοφορήσουν τον Σεπτέμβριο) “Believe” και “Alpha Male”, απέδειξαν πως οι Cave Children ξέρουν να γράφουν κομμάτια τα οποία μπορούν να τους δώσουν το crossover για την κατάκτηση ακόμη περισσότερων fans.
Daphne And The Fuzz
του Άρη Καζακόπουλου
Από όλα τα ονόματα που προηγήθηκαν της εμφάνισης της Lana Del Rey, οι Daphne And The Fuzz ήταν αυτοί που στάθηκαν μουσικά, αισθητικά και ενεργειακά εναρμονισμένοι με τον κόσμο και την ατμόσφαιρα της συναυλιακής ημέρας. Μιας ημέρας κατά την οποία το βάρος έπεφτε μονομερώς στην καλλίγραμμη πλάτη της headliner, ωστόσο άφησε περιθώρια στο ελληνικό σχήμα να ακουστεί, να ψυχαγωγήσει και εντέλει να κερδίσει τις εντυπώσεις, έστω και μπροσά σε ολιγάριθμο κοινό.
Η μουσική τους, ετερόφωτη πλην όμως λαμπερή, βρέθηκε σε πλήρη συμβατότητα με τη ρετρό αίγλη της Lana. Η δε Δάφνη Λάζου ελισσόταν με άνεση ανάμεσα στα διάφορα στιλ που διαμορφώνουν την ηχητική ταυτότητα του συγκροτήματος (blues, soul, jazz, indie pop, κ.ά.) και, εκτός από αξιοπρεπέστατη τραγουδίστρια, αποδείχθηκε και ιδιαίτερα συμπαθής παρουσία.
Iratus
του Ανδρέα Κύρκου
Στο λείο και προσεγμένο line-up της 2ης Rockwave ημέρας, ο Iratus ήταν λογικό να μοιάζει με άβολο εξόγκωμα. Με την οργή κατά πάντων και την άγουρη επιθετικότητα, ο ράπερ έκανε ό,τι μπορούσε για να παρασύρει τον κόσμο σε sing-along. Όμως για να πετάξει το κοινό τα χέρια στον αέρα και να τα κουνάει «σαν να μην τους νοιάζει», θα έπρεπε να αντιμετωπίσει μια σοβαρή μουσική πρόταση –και όχι ένα παρωχημένο δείγμα αναχρονιστικού ραπ (από τα προάστια των Αθηνών του 1996) και κάλπικα πολιτικοποιημένης σκέψης.
Ελάχιστοι έτσι από το ακροατήριο αντιμετώπισαν τον Iratus σαν κάτι ιδιαίτερο ή κάτι ενδιαφέρον. Και δικαιολογημένα: ο νεαρός ράπερ είναι αγύμναστος στιχουργικά και χαμηλοτάβανος μουσικά. Αν και προς το τελευταίο τραγούδι ανέβασε λίγο τις διαθέσεις και έστρεψε μερικά κεφάλια προς τη σκηνή, ήταν σαφές πως η εμφάνισή του θα λησμονιόταν εύκολα.
Allah-Las
του Ανδρέα Κύρκου
Aντίθετα με τις προηγούμενες συναυλίες τους στην Ελλάδα, αυτή τη φορά οι Allah-Las είχαν να αντιμετωπίσουν ένα κοινό το οποίο δεν ενδιαφερόταν για τον lo-fi ψυχεδελικό ήχο των συγκροτημάτων της δεκαετίας του 1960. Το ακροατήριο ελάχιστα έδειξε δηλαδή να νοιάζεται για το ρετρό, καλιφορνέζικο garage τους και κάθε τραγούδι συνοδευόταν από χλιαρό χειροκρότημα.
Η εμφάνισή τους παρ' όλα αυτά κρίνεται έντιμη, καθώς άπλωσαν τους γευστικούς ήχους τους στον ανοιχτό χώρο του Terra Vibe, τιμώντας το υλικό τους αν και στο ρελαντί –δεν υπήρχε λόγος για υπερπροσπάθεια. Τα στυλιζαρισμένα αναμασήματα των surf και ψυχεδελικών nuggets δεν είχαν έτσι δραματικότητα και το set δεν εμπεριείχε το στοιχείο της περιπέτειας.
Όσοι ωστόσο τους παρακολούθησαν με προσοχή, πιθανότατα αφέθηκαν σε ένα ξεκούραστο daydreaming την ώρα που σουρούπωνε, με τις διακριτικές ψυχεδελικές διαδρομές των Καλιφορνέζων να γίνονται ένα με το φόντο.
Lana Del Rey
του Ανδρέα Κύρκου
Όλη τη μέρα, το σκηνικό στον χώρο της Μαλακάσας προϊδέαζε για μια μελαγχολική γιορτή, με το σύνθημα έναρξης να το δίνει τελικά η (εντυπωσιακή) είσοδος της Lana Del Rey στη σκηνή. Όλα όσα θα ήθελε να δει κάποιος στην εμφάνισή της, θα τα έβρισκε στο στυλ και στις εκτελέσεις: τη μπλαζέ μελαγχολία, την υγρή απόγνωση μετά τις ξοδεμένες ηδονές, την παραισθησιογόνα θλίψη.
Για μιάμιση ώρα, η Lana στάθηκε ανέλπιστα πειθαρχημένη, ευφάνταστη, με έξυπνη setlist και με ολοκληρωμένη αισθητική. Δίχως να είναι υπερφορτωμένο από εφέ, το σόου της ματαιόδοξης bimbo που βασανίζεται στην πληθωρικότητά της, ήταν καλοδουλεμένο. Πολλές μάλιστα εκατοντάδες νεαρά κορίτσια με λουλούδια και κορδέλες στα μαλλιά συντονίστηκαν με την εικόνα της αιθέριας crooner από το πρώτο κιόλας τραγούδι, το “Cruel World". Στα δε "Cola" και "Blue Jean" τα οποία ακολούθησαν, η Αμερικανίδα τραγουδίστρια έδειξε ότι πατάει με σιγουριά ακόμα και στα πιο βραδυκίνητα tempo και ότι χειρίζεται με άκρως ικανοποιητικό τρόπο τις δυνατότητες της υγρής της φωνής.
Η διάδραση με το κοινό ήταν μετρημένη και σωστή, ειδικότερα στο "Born To Die", το οποίο προκάλεσε φρενίτιδα στον «πυρήνα» των εκστασιασμένων κοριτσιών στις πρώτες σειρές. Στη συνέχεια η Del Rey ερμήνευσε υπέροχα το "Honeymoon", τηρώντας μια διακριτική χορογραφία (επιτέλους έμαθε τι να κάνει τα χέρια της όταν δεν τραγουδάει), ενώ στο "High By The Beach" έδειχνε σαν να κυλιέται –αλλοπαρμένη– σε μεταξωτά σεντόνια, διατηρώντας την πλήξη μιας ντίβας πνιγμένης στο αλκοόλ και στις ουσίες.
Οι δυο χορεύτριες-κλώνοι την πλαισίωσαν έξυπνα και συντονίστηκαν σε ένα ηδονικό τρίο στο "Freak". H Lana ερμήνευσε το "Serial Killer" με πειθώ και αυτοπεποίθηση και βυθίστηκε ύστερα σε ένα νωχελικά αυνανιστικό "Ultraviolence", πριν απογειώσει το sing-along στη Μαλακάσα με το "Summertime Sadness": όσο παρωχημένο και αν ακούγεται, δικαίως αποτέλεσε statement για μια καλοκαιρινή βραδιά με πανσέληνο.
Στο σύνολό της, λοιπόν, η Lana Del Rey υπήρξε ικανοποιητική, φανερώνοντας ότι έχει κάνει σοβαρά βήματα ως performer συγκριτικά με τα πρώτα, «αμήχανα» χρόνια· αλλά και φωνητικά δείχνει να έχει εξελίξει την κληρονομημένη μανιέρα της Nancy Sinatra. Όσο για τα κορίτσια που βρέθηκαν στη συναυλία, στοιχηματίζω ότι εκείνο το βράδυ κοιμήθηκαν χωρίς να βγάλουν τα λουλούδια από τα μαλλιά.
{youtube}9579OJOnt9c{/youtube}
