Δεν περίμενα ποτέ ότι θα έβλεπα την επιγραφή sold-out για συναυλία σε ανοιχτό χώρο, πολύ δε περισσότερο για ένα κροατικό ντουέτο που παίζει διασκευές με τσέλο. Βέβαια τα viral βίντεο στο YouTube έκαναν και με το παραπάνω τη δουλειά τους κι αυτό είχε σαν αποτέλεσμα οι 2Cellos να γεμίζουν τους συναυλιακούς χώρους όπου κι αν εμφανίζονται και να κάνουν συνεργασίες με καλλιτέχνες όπως ο Steve Vai και ο Elton John.
Διαβάζοντας ότι θα υπήρχαν θέσεις για καθήμενους στην Τεχνόπολη είχα φανταστεί τις γνωστές καρέκλες που βλέπουμε σε διάφορες συναυλίες να στήνονται μπροστά από τη σκηνή. Μια ευχάριστη έκπληξη με περίμενε λοιπόν όταν είδα ότι είχε στηθεί εξέδρα, δεξιά όπως βλέπουμε τη σκηνή, καθώς και ότι υπήρχαν δύο οθόνες στην τελευταία, ώστε να βλέπει καλά ο κόσμος. Λέγοντας τώρα για κόσμο, μου είπαν για 6.000 εισιτήρια, αλλά είμαι σίγουρος ότι ήταν περισσότεροι στη συναυλία. Πιτσιρίκια με τους γονείς τους, αρκετοί άνω των 50 ετών κι ένα κοινό που δεν το συναντάς συχνά στα λάιβ· όλοι με τα κινητά τους έτοιμα να τραβήξουν σκηνές.
Για ζέσταμα έπαιξαν οι Nouveau Sextet με τους Minor Project. Τους πρώτους τους έχουμε μάθει ως τη μπάντα που συνόδευσε τη Χάρις Αλεξίου στις χειμωνιάτικες εμφανίσεις της στην Άνοδο με την Τάνια Τσανακλίδου. Είναι εξαίρετοι μουσικοί και στη σύντομη παραμονή τους επί σκηνής έπαιξαν περισσότερο για να μας διασκεδάσουν, παρά για να κάνουν επίδειξη δυνατοτήτων. Συνοδεία ενός τραγουδιστή με... περίεργη αμφίεση, ενός σόλο στο κλαρίνο και με μουσική προερχόμενη από τη Μακεδονία, έδωσαν τη σκυτάλη στους Minor Project.
Καθώς ο χρόνος ήταν πιεσμένος, η αλλαγή ανάμεσα στα συγκροτήματα έγινε επί της σκηνής –δηλαδή όσο ανέβαινε το ένα, έφευγε το άλλο. Οι Minor Project σύντομα θα κυκλοφορήσουν νέο άλμπουμ, ίσως και εντός της χρονιάς, οποτε ακούσαμε και δύο τραγούδια από αυτό, το "Silver" και το "Our Gods". Ο ήχος βέβαια δεν υπήρξε σύμμαχός τους, ενώ αντιμετώπισαν κι ένα θέμα με τον ενισχυτή της κιθάρας· πάντως έγινε φανερό ότι τα νέα κομμάτια δεν ξεφεύγουν από το indie με λίγο Χατζιδάκι ύφος του άλμπουμ In Colors (2011). Λίγο μετά επανεμφανίστηκαν και οι Nouveau Sextet για ένα κοινό τζαμάρισμα και γύρω στις 9:30 τα εγχώρια σχήματα μας αποχαιρέτησαν για να ετοιμαστεί η σκηνή για τους 2Cellos. Παράλληλα, ο κόσμος εξακολουθούσε να συρρέει.
Το ξεκίνημα των Luka Šulić & Stjepan Hauser ήταν υποτονικό: τραγούδια όπως το “Benedictus” του Karl Jenkins ή το “With Or Without You” των U2 είναι από την φύση τους low tempo, ως εκ τούτου ανάλογη βγήκε και η απόδοσή τους με τα τσέλο. Βρήκα λοιπόν την ευκαιρία να κάνω μια βόλτα στην Τεχνόπολη και είδα με ευχαρίστηση ακόμα μία εύστοχη παροχή της διοργάνωσης προς το κοινό, καθώς γινόταν προβολή της συναυλίας στον τοίχο ενός από τα κτήρια του χώρου, για όσους δεν είχαν καταφέρει να προωθηθούν μπροστά. Κάπου εκεί, άρχισαν και οι εντάσεις του λάιβ ν' ανεβαίνουν με επιλογές σαν το “Smooth Criminal” του Michael Jackson και το “Welcome To The Jungle” των Guns N' Roses –σε αρκετά μάλιστα τραγούδια είδαμε και φωτιές ν' ανάβουν στη σκηνή.
Κάποια στιγμή, οι 2Cellos μάς ζήτησαν να τραγουδάμε τους στίχους στις διασκευές τους. Προσωπικά μου φάνηκε κι εμένα περίεργο να ακούω το “Thunderstruck” των AC/DC δίχως το κοινό να τραγουδάει «Thunder!», αλλά δεν είχα και την απαίτηση να γνωρίζουν οι παρευρισκόμενοι μια τέτοια λεπτομέρεια. Από το “Thunderstruck” και μετά το γκρούπ συνόδευσε κι ένας ντράμερ, δεν μπορώ όμως να πω ότι ταίριαξε κατάλληλα δίπλα στα τσέλο. Οι διασκευές συνεχίστηκαν με έμφαση σε τραγούδια των AC/DC και μία ώρα μετά έφτασε η στιγμή για το γνωστό παιχνιδάκι του encore. Εάν δεν έχασα το μέτρημα, τρεις ή τέσσερις φορές πρέπει να έφυγαν οι Šulić & Hauser, με τον κόσμο να τους «ξαναφέρνει» πίσω. Στο “(I Can't Get No) Satisfaction” ήταν και η μοναδική φορά που αρκετοί τραγούδησαν το ρεφραίν και κάπου εκεί οι 2Cellos μας ευχαρίστησαν –όπως έκαναν και συνέχεια κατά τη διάρκεια της βραδιάς– και μας αποχαιρέτησαν με κομφετί να πετάγονται από τη σκηνή.
Για τους περισσότερους στην Τεχνόπολη ήταν η συναυλία του καλοκαιριού, ίσως και της χρονιάς και δεν μπορώ να πάω κόντρα σε ό,τι βίωσαν. Για εμένα, ωστόσο, ήταν απλά μια καλή συναυλία. Έχοντας παρακολουθήσει στο παρελθόν τους Apocalyptica (έχουν έρθει κι αρκετές φορές στην Ελλάδα), δεν ήταν κάτι που δεν είχα δει ξανά. Αμφιβάλλω βέβαια για το αν οι Φινλανδοί θα γέμιζαν σήμερα ένα club, ακόμα κι αν έπαιζαν το ίδιο ακριβώς σετ με τους Κροάτες. Οπότε περιμένω να δω τους 2Cellos σε βάθος χρόνου, όταν κυκλοφορήσουν άλμπουμ με δικό τους υλικό. Μέχρι τότε, δεν μπορώ να μην παραδεχτώ πως άφησαν πολλές καλές εντυπώσεις προχθές. Είμαι σίγουρος μάλιστα ότι ειδικά άτομα μικρότερης ηλικίας θα μνημονεύουν τη συναυλία τους για χρόνια.
Setlist:
Benedictus (Karl Jenkins)
Where The Streets Have No Name (U2)
Viva La Vida (Coldplay)
Shape Of My Heart (Sting)
Resistance (Muse)
The Book Of Love (Magnetic Fields)
With Or Without You (U2)
Human Nature (Michael Jackson)
Smooth Criminal (Michael Jackson)
Welcome To The Jungle (Guns N' Roses)
Thunderstruck (AC/DC)
Voodoo People (Prodigy)
Smells Like Teen Spirit (Nirvana)
You Shook Me All Night Long (AC/DC)
Highway to Hell (AC/DC)
(I Can't Get No) Satisfaction (Rolling Stones)
Back In Black (AC/DC)
Fields Of Gold (Sting)
Hurt (Nine Inch Nails)
Californication (Red Hot Chili Peppers)
Purple Haze (Jimi Hendrix Experience)
When I Come Around (Green Day)
{youtube}jvbE7Gotnbw{/youtube}
