Ανακάλυψα τους Dead Meadow (σχεδόν) τυχαία το 2003, με το άλμπουμ τους Shivering King And Others. Δεν θυμάμαι καν πώς έπεσε εκείνος ο δίσκος στα χέρια μου, θυμάμαι πάντως πόσο καλή εντύπωση μου έκανε. Μπορεί να μην είμαι ο μεγαλύτερος ειδήμων στην τρέχουσα νεοψυχεδέλεια και στη μακριά πορεία της σκηνής στην εξερεύνηση της εγκεφαλικής μας υπόστασης διαμέσου της μουσικής εμπειρίας, μπορούσα πάντως να καταλάβω ότι αυτή η μπάντα από τη Washington DC ήταν πολύ καλή. Πράγμα που επιβεβαιώνεται για όποιον έχει την όρεξη να ψάξει περισσότερο την πληθώρα του υλικού τους: το γκρουπ έχει μια αξιόλογη, 15ετη παρουσία στον χώρο, ενώ φέτος έβγαλε το έβδομο άλμπουμ του, Warble Womb.
Αυτό και ήρθαν να μας παρουσιάσουν ζωντανά το Σάββατο, και –όπως θα περίμενε κανείς– δεν απογοήτευσαν ούτε στο ελάχιστο τους πολλούς φίλους τους, οι οποίοι κατέκλυσαν τον μικρό χώρο του Six d.o.g.s. (που δεν άργησε να γεμίσει αποπνικτικά με καπνό, σε σημείο πνιγμού και τσούξιμου των ματιών. Ας μη γινόμαστε όμως ενοχλητικοί στην απόλαυση των υπόλοιπων θεριακλήδων συναγωνιστών στα συναυλιακά χαρακώματα…).
Ήδη από τις πρώτες νότες, οι τρεις Dead Meadow κατέστησαν σαφές ότι είναι μια σπουδαία μπάντα, από εκείνες που δεν χρειάζονται πολλά για να επιδείξουν τις ικανότητές τους, το πόσο δεμένοι είναι και πόσο καταρτισμένοι σ’ αυτό που κάνουν και θέλουν να δώσουν με τη μουσική τους. Αγνό ροκ με ψυχεδελικές αποχρώσεις, βαρύ στη βάση του μα και αρκετά μελωδικό στον πυρήνα του, με acid πινελιές οι οποίες ώρες-ώρες σ' έκαναν να «φεύγεις», αλλά και προσγειωμένο την ίδια στιγμή, σαν μια γήινη απόλαυση. Δυστυχώς δεν είδαμε ποτέ το οπτικό κομμάτι του λάιβ λόγω προβλήματος με τον υπολογιστή, στοιχείο που οπωσδήποτε θα προσέθετε στην όλη παράσταση. Σε καμία πάντως περίπτωση δεν αφαίρεσε αυτό αξία από την εμφάνιση των Αμερικανών.
Η μουσική τους παραήταν στιβαρή για να υπάρχουν κενά που έπρεπε να αναπληρωθούν με άλλους τρόπους ή με τρυκ που θα ανασύρονταν αναγκαστικά από κάπου. Όπως τον παλιό καλό καιρό –ή όπως και σήμερα, όταν και όπου ανακαλύψει κανείς συγκροτήματα που το λέει η καρδιά τους και χώνονται μέχρι τον λαιμό στις σταθερές αξίες του ροκ εν ρολ, διατηρώντας τις παραδοσιακές συνταγές που δίνουν και τα καλύτερα αποτελέσματα– οι Dead Meadow ανεβαίνουν στη σκηνή και ούτε λίγο, ούτε πολύ παίρνουν κεφάλια. Όχι με τσαμπουκά και δύναμη ή επωφελούμενοι της έντασης, αλλά με σύστημα, μεθοδικά κι ελαφρώς μουλωχτά: κινούνται με τον δικό τους βηματισμό και ξέρουν ανά πάσα στιγμή πού πατούν και πού πηγαίνουν. Κι αντίστοιχα τους ακολουθούν και οι ακροατές τους.
Μία ώρα και είκοσι λεπτά διάρκεσε το λάιβ, και ήταν τόσο, όσο: έφευγες πλήρης από ήχους που είχαν χτυπήσει όλα τα σωστά σημεία των αισθήσεων, και από κομμάτια τα οποία, αν και διέθεταν φωνητικά, σου άφηναν τελικά τη φευγάτη τους διάθεση, μια ανάγκη να ξεχυθούν ελεύθερα σε ένα αυτοσχεδιαστικό παραλήρημα. Όπου ασφαλώς εμπλεκόταν μια πλειάδα από κιθαριστικά σόλο, της συνομοταξίας όμως των ουσιαστικών σε περιεχόμενο, όχι εκείνων της επιδειξιομανίας και του ηχητικού φληναφήματος.
Κάπως έτσι έπαιξαν τη μουσική τους οι Dead Meadow, χωρίς σκηνικές υπερβολές –πλην λίγων χορευτικών από τον μπασίστα σε στιγμές έξαρσης και πάθους– κερνώντας ανόθευτο ροκ, με όσα συστατικά είναι απαραίτητα για τη δημιουργία του: ιδέες, περιεχόμενο, στυλ και βιρτουοζιτέ, σε ένα μείγμα που συγκίνησε με τη less-is-more φιλοσοφία του. Άξιοι και αξιόλογοι, μας χάρισαν μια εξαιρετική βραδιά…
…την οποία άνοιξαν οι Noise Figures, που είχα δει πριν από έναν ακριβώς χρόνο σαν support στους Japandroids. Το μόνο που άλλαξε από τότε είναι ότι τώρα έχουν έτοιμο το ντεμπούτο άλμπουμ τους (με τίτλο το όνομά τους), το οποίο πρόκειται να κυκλοφορήσει οσονούπω από την Inner Ear. Κι αν κρίνουμε από τα όσα είδαμε και κυρίως ακούσαμε στο Six d.o.g.s., θα είναι μια δυναμική ροκ πανδαισία που πηγάζει από το επικίνδυνα εκρηκτικό εκείνο δίπολο που ενίοτε προσφέρουν μια ηλεκτρική κιθάρα κι ένα σετ τύμπανα. Οι Γιώργος Νίκας & Στάμος Μπάμπαρης αφήνουν (προσωρινά;) τις μπάντες στις οποίες συμμετέχουν κανονικά και πλησιάζουν το ύφος των White Stripes και Black Keys (πιο πολύ στους τελευταίους), με εξαιρετικά αποτελέσματα. Ζέσταναν ικανοποιητικά το ακροατήριο και μας έδωσαν ραντεβού για την παρουσίαση του δίσκου, που θα γίνει τις προσεχείς ημέρες.
{youtube}OdiQK0XRo2o{/youtube}
