Μεγάλη η προσμονή για αυτό το live στις τάξεις των φίλων του hip hop και δικαίως: την τελευταία δεκαετία (συν κάτι ψιλά), οι Dilated Peoples αποτελούν ένα από τα πιο ισχυρά χαρτιά αυτού που ονομάζουμε ως «αυθεντικό» hip hop. Το γεγονός δε πως καταφέρανε να κάνουν άνοιγμα και σε ευρύτερο ακροατήριο δίχως να αλλάξουν τη μουσική τους, μόνο ως πειστήριο της ευελιξίας και ικανότητάς τους αποτελεί, παρά απόδειξη ενός και καλά ξεπουλήματος.
Η αρχή στο βράδυ του Σαββάτου έγινε μ’ ένα DJ σετ από τον DJ Stigma, ο οποίος στηρίχτηκε σε κλασικές μελωδίες των Wu Tang Clan, M.O.P. και σε παρεμφερή ακούσματα, που δεν υπήρχε περίπτωση να δυσαρεστήσουν τα αυτιά κανενός. Ο Stigma παρέμεινε μάλιστα στη σκηνή και αφού έκανε την εμφάνισή του ο Soulkast, κάνοντας παρέα στον εκλεκτό φίλο του εκ Γαλλίας.
Μετά τις συνεργασίες του με ονόματα όπως οι Das EFX, ο DJ Premier, ο Joell Ortiz και οι M.O.P., ο Soulkast έχει «χτίσει» κοινό και εκτός των συνόρων της πατρίδας του –κι αυτό φάνηκε ήδη από το ξεκίνημα της εμφάνισής του, καθώς στις πρώτες σειρές του Fuzz οι αντιδράσεις υπήρξαν ιδιαίτερα θερμές, μεταδιδόμενες και πιο πίσω όσο περνούσε η ώρα. Τόσο ο ίδιος, όσο και ο άσημος φίλος του παρουσιαστήκανε ευδιάθετοι και κινητικοί, δημιουργώντας άμεσα θετική προδιάθεση και στους θεατές. Βέβαια όταν το ρίξανε στον λαϊκισμό, βάζοντας τα instrumentals από “Full Clip”, “California Love”, “Hip Hop Hooray” και τα συναφή και φωνάζοντας διαρκώς περί «real hip hop» προσωπικά με χάσανε... Για το τέλος, ο Soulkast έριξε πάντως τα shout outs του στον DJ Noiz που τον έφερε στην Ελλάδα για τη συγκεκριμένη συναυλία, αλλά και στον Eversor (από τους Phase3), με τον οποίο συνεργάστηκε πρόσφατα για τον δίσκο του Tattoo Gun Scarz, ενώ έκλεισε με ένα freestyle πάνω από το beat του “Nas Is Like”.
Κάπου εκεί, λίγο μετά τις 11, οι κεντρικοί ήρωες κάνουν την εμφάνισή τους ένας-ένας. Στην αρχή ο DJ Babu ανεβαίνει πίσω από τα decks και το κοινό αντιδρά οπαδικά. Βάζει το instrumental beat του “Hip Hop” των Dead Prez και το γλέντι ξεκινάει. Δεν αργεί να κάνει την εμφάνισή του και ο Evidence –όπως πάντα ευδιάθετος και ενεργητικός– ενώ τελευταίος βγαίνει o Rakaa. Το ξεκίνημα γίνεται με ένα τραγούδι από τον προσωπικό δίσκο του τελευταίου, το “Crown Of Thorns”, και το κοινό από τη μια χαίρεται που βλέπει ζωντανά μπροστά του τους Dilated Peoples, από την άλλη ωστόσο είναι και λίγο μουδιασμένο.
Το μούδιασμα όμως θα έδινε πολύ γρήγορα τη θέση του σε χοροπηδητά και σε εκστατικές αντιδράσεις, με το που ακούστηκε η αρχή του “Live On Stage” –ενός τραγουδιού με σαφώς ξεσηκωτικές ιδιότητες. Όχι βέβαια ότι το επόμενο θα υπολειπόταν: το κατά τον Evidence «ένα από τα αγαπημένα του Dilated κομμάτια», “You Can’t Hide, You Can’t Run”, κατακλύζει τον χώρο και το κοινό στο μπροστινό μέρος της αίθουσας παίρνει φωτιά. Από εκεί και πέρα τα underground hits λαμβάνουν τη μορφή χιονοστιβάδας: “No Retreat”, “Panic”, “Kindness For Weakness”, “Marathon”, “Reach Us” (που όπως μας αποκάλυψε ο Ev έχει βασιστεί σε sample ελληνικού κομματιού) δυναμιτίζουν την ατμόσφαιρα και οδηγούν στο προσωπικό σόου του DJ Babu, μέλος των θρυλικών Beat Junkies για να μην ξεχνιόμαστε. Έτσι ξεκινάει ένα σόλο από scratches πάνω σε έναν ρυθμό ο οποίος γίνεται όλο και πιο γρήγορος, με τον Ασιάτη να μην χάνει ούτε δευτερόλεπτο σε συγχρονισμό με τα beats που παίζουν από πίσω. Μας έβαλε μάλιστα και κάποια κομμάτια του από τα Duck Season και –μιας και το κέφι είχε ανάψει– οι Dilated παίξανε κι ένα κομμάτι που έμοιαζε με καινούργιο τραγούδι (πιθανώς από το επερχόμενο, πολυαναμενόμενο άλμπουμ τους, Directors Of Photography).
Σε εκείνο το σημείο έγινε μια παύση από το Dilated υλικό και τη σκυτάλη πήρε ο Evidence, με επιλογές από την προσωπική του καριέρα. Το ξεκίνημα έγινε με το περσινό του lead single μέσα από το Cats & Dogs, το “You”, το οποίο ο Babu μίξαρε με δυο άλλα πολύ γνωστά beats του Premo, το “Full Clip” από Gangstarr και το “Boom” του Royce Da 5’9. Συνέχεια με το τελευταίο του single, “Falling Down” –του οποίου μόλις ολοκλήρωσε τα γυρίσματα για το βιντεοκλίπ, όπως μας είπε– και επιστροφή μετά στο πρώτο του προσωπικό LP και το “Chase The Clouds Away”, με το υπέροχο beat από Alchemist να γεμίζει τον χώρο με μελωδίες. Καθ’ όλη τη διάρκεια της συναυλίας ο Evidence δεν σταμάτησε να αποδεικνύει γιατί είναι τόσο καλός performer: διότι είναι πάντα ευδιάθετος, γεμάτος με ενέργεια, αγάπη για το hip hop και πάνω από όλα ακομπλεξάριστος απέναντι στους άλλους και στον εαυτό του. Στο τέλος αυτής της προσωπικής παρένθεσης τον είδαμε να μας τραγουδάει το “Mr. Slow Flow” και στη μέση αυτού να ανεβάζει πάνω στη σκηνή έναν πιτσιρικά από το κοινό, παρακινώντας τον να τραγουδήσει μαζί του το κουπλέ. Και ο εγχώριος fan όχι μόνο τα κατάφερε, μα κέρδισε και εντυπώσεις, τόσο τις δικές μας όσο και του Evidence, παίρνοντας μάλιστα και μια εγκάρδια αγκαλιά από τον Rakaa.
Από εκεί και πέρα τα πράγματα πήραν τον δρόμο προς το τέλος, κάτι που για τους Dilated Peoples προφανώς σημαίνει επίθεση με τα πιο γνωστά τους τραγούδια. Έτσι πετάξανε προς το μέρος μας τα “Back Again”, “The Platform”, “Work The Angles” (που όπως είπε ο Evidence –και είχε δίκιο– ενσαρκώνει το τρίπτυχο «hard beats, hard rhymes, hard scratches»), το “This Way” καθώς και το ανυπέρβλητο “Worst Comes To Worst”, το οποίο αφιερώσανε στον Guru. Ηρωική έξοδος από τη σκηνή κάπου εκεί και επιστροφή εντός ενός λεπτού με “Clockwork”, με το οριστικό τελείωμα να αφήνεται στο “Love & War”, μέσα από το Neighborhood Watch. Και παρόλο που μείναμε με την απορία πώς και ακούσαμε κομμάτια όπως το “Pay Attention” και το “War” (σε εναλλακτική εκδοχή) αλλά όχι άσματα όπως τα “Proper Propaganda” και “Ear Drums Pop”, εντούτοις το συμπέρασμα δεν θα άλλαζε: το βράδυ του Σαββάτου είδαμε ένα υπέροχο live, από ένα υπερπλήρες συγκρότημα, ίσως και την καλύτερη hip hop συναυλία στα μέρη μας από το 2007 και τους Jedi Mind Tricks στο τότε Luv.
Και τα ποιοτικά hip hop lives δεν τελειώνουν εδώ από πλευράς Noiz Productions, με τους Cunninlynguists και τους Jedi Mind Tricks να γεμίζουν το συναυλιακό πρόγραμμα του Μαρτίου με το παραπάνω. Μακάρι ο κόσμος να γεμίσει το ίδιο ασφυκτικά και τα δύο, όπως έκανε το Σάββατο στο Fuzz για τους Dilated Peoples, ώστε να συνεχίσουμε να βλέπουμε τέτοια ονόματα στη χώρα μας.
