Ο Barry Ashworth κοντεύει τα 50 αλλά αδιαφορεί πλήρως. Κυνηγά συνεχώς το επόμενο πάρτυ, με πιτσιρικάδικη λύσσα. Την Παρασκευή έφυγε από το Κύτταρο ιδρωμένος και πανευτυχής όπως και όλοι οι Dub Pistols. Όπως κι εμείς.
Η βραδιά ξεκίνησε με τους Pad Trio, δηλαδή τους Kill Emil, Billa Qause και J. Melik. Τα εργαλεία τους είναι τα laptop, τα sampler, οι funk και jazz μελωδίες, κάποιες θρυλικές rap ρίμες και τα δικά τους hip hop beats. Οι Pad Trio «έπαιξαν» με τη μουσική, με την κυριολεκτική έννοια του όρου, γι’ αυτό και ο κόσμος ήταν ολόψυχα μαζί τους. Λίγο αργότερα, προστέθηκε στο Pad Trio και το flow του Elephant Phinix –ενός από τους καλύτερους αγγλόφωνους rapper σ’ αυτήν τη μεριά του πλανήτη. Όλοι οι προαναφερθέντες έχουν δημιουργήσει τη Beat Quick η οποία μετρά ήδη δύο κυκλοφορίες –ψάξτε το, δεν θα χάσετε!
Μετά από ένα αναγκαστικό διάλειμμα, για να μαζευτεί το digital οπλοστάσιο των Pad Trio, βγήκαν στη σκηνή οι Dub Pistols. Από την αρχή φάνηκε πως αυτό το γκρουπ –παρ’ όλο που, θεωρητικά, αποτελεί το «συναυλιακό όχημα» του Ashworth– δεν είναι ένα μπουλούκι session μουσικών αλλά μια παρέα που γουστάρει να παίζει ska, dub, funk, όλα με punk/do it yourself νοοτροπία και με hip-hop ή/και ragamuffin τραγουδιστική αισθητική. Με τη συνδρομή έτσι του MC SirReal στο τραγουδο-rapping, ο Barry Ashworth επιδόθηκε στις αγαπημένες του ασχολίες: ανεξέλεγκτο χοροπηδητό, κατανάλωση βότκας, κέρασμα βότκας από απόσταση στις κυρίες που στέκονταν στην πρώτη γραμμή, λίγο programming, πολλές άναρθρες κραυγές και έμπρακτη (και γραπτή) δήλωση αγάπης προς όλους εμάς…
Στο δια ταύτα, οι Dub Pistols έπαιξαν ένα τέλειο μουσικό βιογραφικό τους, επιλέγοντας κομμάτια από όλους τους δίσκους τους. Στο “Running From The Thoughts” και στο “Cyclone” ο κόσμος συμμετείχε τραγουδώντας τους στίχους και απαντώντας με ενθουσιασμό στα «are you here, motherfuckers?» του κυρίου Ashworth. Τα επόμενα ήταν από το Rum And Coke: όλη η μπάντα τραγούδησε εν χορώ το “Ganja”, αναπληρώνοντας την απουσία του Rodney P., ενώ ακολούθησε το strangler-ικό “Peaches”, τέλειος καμβάς για το rapping του MC SirReal, καθώς και το “Problem Is” –ίσως το πιο εμβληματικό κομμάτι του γκρουπ.
Εκεί οι Dub Pistols είπαν –για πλάκα– ένα «thank you, good night», κατέβηκαν από τη σκηνή για 20 δευτερόλεπτα περίπου και γύρισαν αμέσως για να κλείσουν με τον καλύτερο τρόπο: δύο καινούργια κομμάτια με ska ρυθμό το πρώτο και με drum ‘n’ bass ύφος το δεύτερο, οδήγησαν στο “There’s Gonna Be A Riot” και στο γνωστό “Gangsters” των Specials. Και μπορεί το “Gangsters” να ταιριάζει απόλυτα στο ύφος τους, το επόμενο, όμως ήταν...AC/DC! Η βραδιά έκλεισε συναυλιακά με τη φιέστα του “Keep The Fire Burning” και με την απόλυτα κεφάτη μελωδία “The Nice Up”. Λέω «συναυλιακά» γιατί αμέσως έπειτα άρχισε το DJ σετ του DJ Booker, τον οποίο ο κόσμος έδειξε μάλιστα να τιμά –αντί να συνωστίζεται στην έξοδο όπως συμβαίνει συνήθως όταν «μετά το live ακολουθεί πάρτυ».
Οι Dub Pistols και ο Barry Ashworth δεν διεκδικούν δάφνες μουσικής έμπνευσης ή τεχνικής αρτιότητας, ξέρουν όμως να κάνουν πάρτυ και, όταν το κοινό ανταποκρίνεται όπως στο Κύτταρο, όλα τα άλλα περισσεύουν. Τίμια μπάντα, σωστή επικοινωνία με τον κόσμο, πολύς ιδρώτας και... τους περιμένουμε ξανά!
