Τελικά δώσε του Έλληνα δυναμικότητα, ένταση, λίγη επανάσταση και κάτι από ethnic, και του έχεις κεντρίσει το ενδιαφέρον μονομιάς. Γι’ αυτό και έχουν αναχθεί σε εγχώριο συναυλιακό στανταράκι οι Asian Dub Foundation, καθώς συλλέγουν όλα τα παραπάνω στοιχεία. Και δεν το λέω καθόλου υποτιμητικά: είναι μια μπάντα η οποία, παρόλα τα χρόνια που έχουν περάσει, κατάφερε να ωριμάσει αξιοπρεπώς. Η επαναστατικότητά τους δεν κατέληξε γραφικότητα, όπως έγινε με κάποιες άλλες μπάντες.
Οι Asian Dub Foundation μπήκαν στη σκηνή του Gagarin γύρω στις 22:30 και, αν δεν με απατούν οι υπολογισμοί μου, έπαιξαν περίπου 1 ώρα και 20 λεπτά. Πιο μικρό από όσο θα θέλαμε το σετ, αλλά –για να είμαστε και δίκαιοι– αυτά που μας παρουσιάσανε ήταν χορταστικά και απόλυτα τίμια. Τα δουλέψανε τα λεφτά τους οι άνθρωποι, παρόλο που κάποιες από τις μεγαλύτερες επιτυχίες τους δεν ακούστηκαν ποτέ (λέγε με “Real Great Britain” και “New Way New Life”). Είχαμε δε και μια σχετική αγωνία για το εάν θα μπορούσαν οι δυο νέοι MCs/τραγουδιστές τους να αναπληρώσουν επαρκώς το κενό των προκατόχων τους –όμως σε αυτό το μέτωπο δεν υπήρξαν παράπονα, μιας και τίποτα δεν είχε χαθεί τελικά από την ενέργεια των αρχικών συνθέσεων.
Στις αρχές του σετ, το “Rise To The Challenge” ανέλαβε τη δυναμική εισαγωγή μετά από ένα «χαλαρό» instrumental κομμάτι, ενώ λίγο μετά ακούσαμε ένα λογύδριο για την κατάσταση στη χώρα μας και το πώς «οι τραπεζίτες έχουν πάρει τον έλεγχό της». Κατόπιν, τα “Target Practice” και “Speed Of Light” από το Punkara μπλέχτηκαν με μερικά από τα κομμάτια του πρόσφατου δίσκου τους A History Of Now, όπως το ομώνυμο, το “Futureproof” και το “Urgency Frequency”. Μετά, έγινε μια αναφορά στα τεκταινόμενα του μετώπου των αφρικανικών χωρών και το “Burning Fence” ανέλαβε την αναμενόμενη έκρηξη, κάτι που έγινε ακόμα πιο έντονο με το αμέσως επόμενο “Flyover”. Ύστερα, ακολούθησε το λεγόμενο “Boris Jam” (σύμφωνα με τη μπάντα), ένα τζαμάρισμα επί σκηνής στην ουσία, το οποίο δεν νομίζω να δούλευε ιδιαιτέρως σε έναν δίσκο αλλά live αποτέλεσε ένα από τα highlights της βραδιάς. Το “Naxalite” μας πήγε πίσω στις εποχές του R.A.F.I., ακολούθησε το επιβλητικό beat του “Oil” και κάπου εκεί ήρθε η ώρα του encore.
Μετά λοιπόν την επιστροφή της μπάντας στη σκηνή, το encore ξεκίνησε με το “Fortress Europe”, το οποίο, όσα χρόνια κι αν περάσουν, ακόμα μεταδίδει αυτή την αβίαστη επαναστατική διάθεση που το έκανε τόσο εκρηκτικό όταν κυκλοφόρησε –και μετά ταξιδέψαμε πίσω στον πρώτο τους δίσκο και στο “Rebel Warrior”. Δεύτερη έξοδος και αντίστοιχη επιστροφή κάπου εκεί και θριαμβευτικό κλείσιμο με, ποιο άλλο από το, “Free Satpal Ram” στο οποίο όλοι χοροπηδούσαμε εκστατικά. Ήταν το ιδανικό κλείσιμο σε μια συναυλία η οποία εκτέλεσε στο έπακρο την αποστολή της ενεργητικής εμφάνισης που όλοι περιμέναμε, καθώς και του χορού καθ’ όλη τη διάρκεια αυτής.
Δεν άλλαξε τον κόσμο κανενός η συναυλία των Asian Dub Foundation στο Gagarin, ούτε κι αισθανόσουν πως έβλεπες μπροστά σου κάτι το ιδιαιτέρως σημαντικό. Από την άλλη, όμως, δεν μπορούσες και να αρνηθείς ότι η συγκεκριμένη παρέα σου πρόσφερε απλόχερα σχεδόν μιάμιση ώρα ατόφιας διασκέδασης και νεανικού αέρα.
Υ.Γ.: Πολλά κιλά σεβασμού στον περκασιονίστα της μπάντας, Cyber Rajput. Από τα πιο σημαντικά κομμάτια της live επιτυχίας των Asian Dub Foundation, με κρίσιμα «γεμίσματα» στον ήχο του group στις κατάλληλες στιγμές.
