The Walkabouts & Allison

Οι Αllison, που άνοιξαν τη βραδιά, αποτελούνται από βετεράνους του χώρου που συμμετείχαν στους Purple Overdose και στους Human Grape. Εμφανίστηκαν αρκετά δυνατοί με μελωδίες που ροκάρουν, αλλά αληθωρίζουν σε ψυχεδελικά και garage μονοπάτια. Δεν πτοήθηκαν ούτε από την απίστευτη ζέστη που επικρατούσε, ούτε από την όχι καλύτερη δυνατή ηχοληψία.

Ο Chris Eckman ξεκίνησε με το ‘’Devil Ιs in the Details’’ και την Carla να δημιουργεί αυτήν την όμορφη αντίθεση, με τις χαρακτηριστικές διφωνίες και τον σωστό συγχρονισμό τους. Οι Walkabouts μπορούν ακόμα να μας κάνουν να αναπολήσουμε ωραίες στιγμές από το παρελθόν. Ακολούθησαν τα ‘’Coming Up for Air’’, ‘’Have you Ever Seen the Morning?’’ και η σχετική πλάκα για το κλίμα σάουνας που επικρατούσε.

Από την έκφραση τους, καταλαβαίνει κανείς ότι τους ήταν εξίσου ευχάριστο να παίζουν τα παλιότερα κομμάτια τους, όπως το ‘’The Light Will Stay on’’. O Paul Austin από τους Transmissionary Six, που τους συνοδεύει στο μπάσο, απαγγέλει και ένα ποίημα στα ελληνικά, αν και μάλλον κανείς δεν καταλαβαίνει τι ακριβώς αφορα. Φαίνονται να έχουν κέφια, έχουν αποδείξει άλλωστε ότι εκτιμούν την Ελλάδα, ενώ έκαναν μέχρι και διακριτικά σχόλια για την Eurovision.

Επικεντρώθηκαν κυρίως στον τελευταίο δίσκο τους, το Acetylene, με εξαιρέσεις τα παλιότερα ‘’Dead Man Rise’’ και ‘’Grand Theft Auto’’ (στο οποίο επιδόθηκαν σε μακροσκελέστατα σόλο). H Carla μας οδήγησε στο encore, ρίχνοντας τους τόνους σε πιο αργά, αλλά ενδιαφέροντα μονοπάτια. Αφιέρωσαν το ‘’Glad Nation‘s Death Song’’, σε ποιον άλλo, τον George Bush, φυσικά. Διασκεύασαν το "Apology Accepted" προς τιμή του πρόσφατα χαμένου Grant McLennan, των Go Betweens, που τους ενέπνευσε, όπως δήλωσαν. Για το τέλος κράτησαν ένα θορυβώδες φινάλε με τα εκπληκτικά πλήκτρα να κυριαρχούν.

Μας καληνύχτισαν μετά από μια βραδιά δυνατή, γεμάτη ένταση, που ξύπνησε μνήμες από το πρόσφατο παρελθόν, αποδεικνύοντας ότι παρά τα χρόνια που έχουν περάσει, η μουσική τους εξακολουθεί να ελκύει.