Έπειτα από την πατροπαράδοτη 30λεπτη αναζήτηση χώρου στάθμευσης (γύρω από οποιονδήποτε αθηναϊκό χώρο αποφασίζεις να επισκεφθείς) καταφέρνουμε, χωρίς συναυλιακές απώλειες, να είμαστε στην ώρα μας για μια βραδιά που δεν εξέπληξε ή συγκίνησε αλλά ούτε και δυσαρέστησε κανέναν.
Στην ώρα τους ήταν και οι δικοί μας Influence And The Influence Band. Οι Influence είναι στην πραγματικότητα δύο dj’s, ένας στα decks και ένας στα turntables, που για τις ανάγκες του live έφτιαξαν και την Influence Band για να τους συνοδεύσει. Όταν όμως έχεις ένα «μαγαζί» και θέλεις να μαζέψει κόσμο τότε φροντίζεις οπωσδήποτε να φτιάξεις μια πολύ καλή «βιτρίνα». Και αυτό ήταν το βασικό συστατικό που έλειπε από το γκρουπ. Ένα κράμα από ηλέκτρο, soul, trip-hop και ποπ με γυναικεία φωνητικά χωρίς ιδιαίτερους χρωματισμούς στις συνθέσεις και σοβαρές ελλείψεις σκηνικής παρούσιας, δεδομένου του μουσικού τους πεδίου. Τα δεύτερα φωνητικά του γκρουπ μετά βίας έφταναν στην κονσόλα του ηχολήπτη και από ‘κει σε μας, ενώ η παρουσία του δεύτερου dj ήταν πλεονάζουσα.
Χωρίς πολλές καθυστερήσεις άρχισε η σταδιακή εμφάνιση των Backini. Πρώτος ο dj της μπάντας ανέβηκε στα decks του κάνοντας μια μίνι επίδειξη scratching και mixing, ξεκινώντας με ένα πειραγμένο “Dirty Harry” από Gorillaz και συνεχίζοντας με Booker T And The MG’s. Στη συνέχεια ένα σύντομο freestyle τζαμάρισμα με το drummer και ένας ένας έπαιρναν τη θέση τους στη σκηνή, με τελευταίο το «μυαλό» της μπάντας, Rob Quikenden που θαρρείς ότι είναι κάτοικος του Shire, χωριό των Χόμπιτ. Δύο συμπαθητικές γυναικίες φωνές στα μικρόφωνα, ένας μπασίστας, ένας κιθαρίστας και ένας σαξοφωνίστας-φλαουτίστας συμπλήρωναν την ομάδα των Backini.
Η εκτέλεση των κομματιών ήταν από ικανοποιητική έως και εντυπωσιακή σε ορισμένα σημεία. Με περισσότερο funky χαρακτήρα, τη μερίδα του λέοντος στο σετ κατείχε το “Threads”. “Cream”, “Instabul”, “Company B-boy”, “Champagne flute” και φυσικά το hit “Go Go killer” παρέλασαν ενώ για το encore κράτησαν το “Dreamer” και το “Radio” από το φρέσκο “Re:Creation”. Παραμερίζοντας αρκετά καλά κομμάτια από το τελευταίου τους άλμπουμ, όπως το “Electro industry” αρκέστηκαν στη μία ώρα εμφάνισης πράγμα που αποτέλεσε ένα από τα μεγάλα μείον της βραδιάς.
Συμπερασματικά, σαν live act οι Backini είναι αξιόλογοι και παρότι ήταν εμφανής η αμηχανία τους προσπάθησαν εντούτις να βρουν την απαραίτητη επικοινωνιακή άνεση με το κοινό. Αν λοιπόν τηρήσουν την υπόσχεση που δίνει το κάθε επί ελληνικού εδάφους πρωτοεμφανιζόμενο γκρουπ, ελπίζουμε την επόμενη φορά να είναι πιο χορταστικοί και πιο έμπειροι!
