‘Η απόλυτη Hip Hop βραδιά του καλοκαιριού’ έγραφε το banner του Avopolis για την άκρως ενδιαφέρουσα εμφάνιση των Cypress Hill στο Θέατρο Πέτρας. Δυστυχώς όμως οι γνωστοί-άγνωστοι έβαλαν για μια ακόμα φορά το χεράκι τους ώστε να μετατραπεί μια γιορτή σε τραγωδία. Όλη τη μέρα σήμερα παρακολουθούσα τα δελτία των ειδήσεων που ανέφεραν ότι η επιτυχία της Εθνικής μας στο Euro θα σήμαινε ένα βήμα μπροστά σε επίπεδο σκέψης και νοοτροπίας. Τελικά αποδείχτηκε ότι ο λεγόμενος ‘Ελληνάρας’ είχε σωπάσει μόνο για ένα 24ωρο…
Για να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα, η συναυλία ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς: Ο DJ Muggs έδωσε το Beat και το Another Body Drops ήταν σίγουρα ότι χρειαζόταν ο κόσμος για να ξεσηκωθεί από το πρώτο δευτερόλεπτο. Γενικά όπου και αν κοίταζες δεν πρόκειται να έβρισκες κάποιον που να έχει μείνει απαθής. Κοινώς, όλοι μας είχαμε μπει στο Groove που μεταδίδουν με τόσο ωραίο τρόπο οι Cypress Hill όλα αυτά τα χρόνια. Επί σκηνής οι B Real και Sen Dog φάνηκαν εντυπωσιασμένοι με την ανταπόκριση του κοινού (που να φανταστούν τι θα συνέβαινε μετά…). Ο Bobo στα drums παίζοντας κάποιους tribal ρυθμούς κυριολεκτικά μας ανάγκαζε (με την καλή έννοια μιλάμε πάντα) να χορεύουμε συνεχώς. Και όλα αυτά κάτω από τους ρυθμούς κομματιών-ορόσημων για το Hip Hop όπως τα Ain’t Going Out Like That, Insane In The Brain, When The Shit Goes Down και I Wanna Get High. Παραδόξως δεν έπαιξαν κάποια κλασσικά, όπως το Tequila Sunrise. Πολύ καλή στιγμή ήταν όταν ο B Real έκανε Freestyle για περίπου 2 λεπτά, αυτοσχεδιάζοντας ακριβώς εκείνη τη στιγμή πολύ έξυπνα κάποιους στίχους για την Ελλάδα.
Περίπου 45 λεπτά από την έναρξη του live παρατήρησα ότι ένας μεγάλος αριθμός ατόμων έμπαιναν εκείνη τη στιγμή στο συναυλιακό χώρο. Αμέσως υπέθεσα τα χειρότερα και δυστυχώς έπεσα μέσα: Στην είσοδο είχαν γίνει μεγάλης έκτασης επεισόδια που είχαν ως φυσικό επακόλουθο να μπουν πάνω από 200 άτομα χωρίς εισιτήριο. Το κακό δυστυχώς δεν σταμάτησε εκεί. Ο Bobo μετά από το πρώτο Encore είχε την ατυχή έμπνευση να ανέβει στη σκηνή κρατώντας μια Ελληνική σημαία. Κάπου εδώ έφτασε το live στην ουσιαστική λήξη του. Κάποιοι επιτήδειοι το θεώρησαν… προσβλητικό και άρχισαν να πετούν πέτρες! Το συγκρότημα αμέσως αποχώρησε και μετά από λίγα λεπτά επανήλθε στη σκηνή (μόνο ο Sen Dog κάθισε στην άκρη - ζήτημα να είπε 2 στίχους από τότε) δείχνοντας πόσο επαγγελματίες είναι. Στα επόμενα 40 λεπτά όμως μας είχε δημιουργηθεί η εντύπωση ότι βλέπαμε μια ερασιτεχνική μπάντα 15χρονων στη πρώτη της συναυλία… Το αρχικό πάθος είχε αντικατασταθεί από τη φοβία ότι ίσως κάποια πέτρα τους βρει στο κεφάλι και τότε έχουμε τα χειρότερα. Εννοείται φυσικά ότι δεν μπορώ να ρίξω ευθύνες στη μπάντα γι’ αυτή τη κατάσταση (δεν είσαι και στη καλύτερη ψυχολογία όταν κινδυνεύει η σωματική σου ακεραιότητα). Για επίλογο (κι αφού δεξιά της σκηνής είχε κοπάσει το αδιάκοπο ξύλο) μας κράτησαν τα How I Could Just Kill A Man και Rock Superstar που άφησαν θετικά συναισθήματα στο κόσμο – όσο και αν ήταν δυνατό κάτι τέτοιο εκείνη τη χρονική στιγμή.
Είναι πραγματικά κρίμα ένα live που θα μπορούσε να εξελιχθεί σε ένα από τα καλύτερα της χρονιάς να μένει στη συνείδηση όλων μας ως μια παταγώδης αποτυχία. Για κακή μας τύχη οι Managers των συγκροτημάτων τα μαθαίνουν αυτά, οπότε μπορείτε εύκολα να φανταστείτε πως κλονίζεται η συναυλιακή εικόνα της χώρας μας στο εξωτερικό. Α, και όσο αφορά την έλευση των αμερικάνικων hip-hop συγκροτημάτων από εδώ και πέρα, μη περιμένετε κάτι σοβαρό για τα επόμενα χρόνια… Όταν ένα εκ των κορυφαίων hip-hop σχημάτων έρχεται στο Ελλαδιστάν και εμείς συμπεριφερόμαστε κατ’ αυτό τον τρόπο τότε μοιραία θα μείνουμε για μια ζωή στην ανυπαρξία μας.
Y.Γ. Δυστυχώς δεν προλάβαμε τους Goin' Through και τους Νέβμα, αλλά το Dj Set του Cam με τις απαραίτητες δόσεις από παραδοσιακό abstract hip hop και όχι μόνο, ήταν ό,τι καλύτερο για προθέρμανση...
