Τα Διάφανα Κρίνα εδώ και λίγες μέρες κυκλοφόρησαν την τελευταία τους δουλειά ‘ό,τι απόμεινε απ’ την ευτυχία’. Ένα άλμπουμ που κατά την προσωπική μου άποψη απότελεί την πιο ολοκληρωμένη δουλεία του συγκροτήματος. Το Σάββατο 20 και την Κυριακή 21 Δεκεμβριού τα Διάφανα Κρίνα βρέθηκαν στο Gagarin προκειμένου να μυήσουν τους φίλους του γκρουπ στο νέο τους άλμπουμ. 
Την Κυριακή που βρέθηκά εγώ στο Gagarin, o κόσμος που είχε δεχτεί την πρόσκληση των Κρίνων ήταν αρκετός και ήταν εμφανέστατη η ανυπομονησία του, να ακούσει τις νέες συνθέσεις, τα καινούρια τραγούδια του συγκροτήματος που ακροβατώντας στην μελάγχολία, τον ρομαντισμό και τον... πεσιμισμό, μας έχει στοιχειώσει. Οι περισσότεροι από αυτούς που βρέθηκαν στο Gagarin δεν είχαν προλάβει να αγοράσουν το cd και αυτό σίγουρα τους έκανε να είναι πολύ πιο ανυπόμονοι για τα νέα κομμάτια. Όλα αυτά όμως, μέχρι τις 10.30 το βράδυ περίπου της Κυριακής, όταν τα φώτα της σκηνής άναψαν, και οι 5 διάφανες σκιές ανέβηκαν στην σκηνή, έπαψαν να έχουν σημασία... 
Οι πέντε γνωριμες φιγούρες, βρέθηκαν στην σκηνή για περίπου 3 ώρες, τα όποια μικροπροβλήματα στον ήχο που μας βασάνισαν στα πρώτα 3 κομμάτια, οδήγησαν σε ένα αναγκαστικό διάλλειμα προκειμένου να λυθεί το πρόβλημα που είχε προκύψει αλλά και να μας χαρίσει κάποιες από τις πιο σπαρακτικές ερμηνίες του Θάνου Ανεστόπουλου ο οποίος μόνος του στη σκηνή με την ακουστική κιθάρα μας έκανε όλους να ανατριχιάσουμε με την ερμηνεία του. 
Νέα τραγούδια, που εναλλασόταν με κομμάτια από τις παλιότερες δουλειές, έκαναν το κοινό που απέδειξε ότι είχε μεγάλα αποθέματα δυνάμεων και αντοχών, να δείχνει την αγάπη του στο συγκρότημα με ένα διαρκές χοροπηδητό πιο μπροστα, με διαρκή χειροκροτήματα πιο πίσω, αλλά κυρίως με το συνεχές ενδιαφέρον και ενθουσιασμό για τα νέα κομμάτια και με το να τραγουδούν όλα στα παλιότερα... μια ιδιαίτερη αποδοχή, ζεστη, μελαγχολική, με εξάρσεις... 
Το συγκρότημα στη σκηνή έκανε αυτό που πολύ καλά ξέρει να κάνει τόσα χρόνια, έδωσε τον καλύτερό του αυτό, το set list ήταν ιδιαίτερα προσεγμένο, χωρίς φυσικά να μπορεί να ικανοποιήσει τους πάντες, ωστόσο κατάφερε να μας κρατήσει σε μια συνεχή εγρήγορση με την συνεχή εναλλάγη από αγαπημένα τραγούδια που μιλούν στις ψυχές μας και τα νεότερα που ακόμη δεν έχουμε προλάβει να τα αφομοιώσουμε και να τα μάθουμε....
Μετά από τις τρεις γεμάτες ώρες μουσικής από το αγαπημένο συγκρότημα το πιο δύσκολο πράγμα ήταν η ‘προσγείωση’ στην πολύ πιο πεζή πραγματικότητα, ευχαριστούμε τα Διάφανα Κρίνα για το υπεροχο ταξίδι και τις υπέροχες συνθέσεις που τόσα χρόνια μας χαρίζουν...
