Δεν έχετε βαρεθεί τις συναυλίες που, όπως και να το κάνουμε, προτού καν αγοράσετε το εισιτήριο ξέρετε τι τελικά θα παρακολουθήσετε και ακούσετε; Προσωπικά έχω αρχίσει να διερωτώμαι για ποιο λόγο τελικά κάνω τον κόπο και πηγαίνω σε τόσες πολλές συναυλίες. Εννέα στις δέκα φορές γνωρίζω πάνω κάτω το setlist της βραδιάς, και όσο και αν προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου να κάνει τον έκπληκτο, αυτό το τόσο αναγκαίο συναίσθημα δεν διαρκεί για πολύ. Όμως είναι αυτές οι ελάχιστες φορές που συμβαίνει αυτό το αναπάντεχο και μία συναυλία έχει κάτι το εντελώς διαφορετικό, που τα πράγματα δεν εξελίσσονται και τόσο ομαλά. Που να ο φανταστώ λοιπόν όταν έγκαιρα προμηθευόμουν το εισιτήριο για την εμφάνιση του κάποτε θρυλικού ηγέτη των Dinosaur Jr, J Mascis με το ας πούμε νέο σχήμα του, τους The Fog, ότι στο τέλος θα χορεύω κάτω από τους ήχους των τραγουδιών των Stooges;
Πριν από όλα αυτά όμως, προηγήθηκε στην σκηνή το κουαρτέτο των Creeper Lagoon από το San Francisco, για τους οποίους είχα ακούσει τα καλύτερα λόγια πριν από τρία χρόνια, όταν και είχαν κερδίσει από το Spin τον χαρακτηρισμό του Καλύτερου Νέου Group εκείνης της χρονιάς. Εκείνο το βράδυ βέβαια, από κουαρτέτο μας βγήκαν τρίο, αφού ο Sharky Laguana, o ένας κιθαρίστας του group βρισκόταν την ίδια στιγμή στο νοσοκομείο της πόλης για λόγο που προτίμησε μας κρατήσει κρυφό το υπόλοιπο group. Έστω και λειψοί, οι Creeper Lagoon παρουσίασαν το νέο τους album με τον χαρακτηριστικό τίτλο “Take Back The Universe And Give Me Yesterday”. Ωραίοι τύποι, Pavement αναφορές, μετα-grunge ξεσπάσματα, αλλά αν εξαιρέσουμε δύο τρεις στιγμές στο τέλος, δεν κατάφεραν να πουν και πολλά στο ανυπόμονο για τον Mascis κοινό.
Αφού οι roadies έστησαν του έξι τεράστιους ενισχυτές πάνω στη σκηνή αρκετά μπροστά μας, σε σημείο να αρχίσουμε να ανησυχούμε για τα decibels που θα έφταναν σύντομα στα αυτιά μας, ο J Mascis μαζί με τον πρώην Firehose/Minutemen Mike Watt και τον George Berz ανέβηκαν στη σκηνή. Τρεις σπουδαίοι μουσικοί με δικές τους ξεχωριστές προσωπικότητες, γεγονός που έγινε αμέσως εμφανές από το πάθος της μορφής που ακούει στο όνομα Mike Watt στο μπάσο αλλά και στα backing φωνητικά, αλλά και την καταπληκτική υποτονικότητα του J Mascis, σκηνική παρουσία απόλυτα ταιριαστή με την φυσιογνωμία και το καταδεκτικό χαμόγελο του εκτός σκηνής αργότερα, μετά το τέλος της συναυλίας, οπότε υπομονετικά έβγαινε φωτογραφίες αγκαλιά με το κοινό του.
Tα πρώτο μέρος της βραδιάς, περιείχε οχτώ τραγούδια από το πρόσφατο solo album του J Mascis για την City Slang, καθώς και επιλογές από την καριέρα του με τους Dinosaur Jr. Καταλαβαίνοντας πόσο καταπληκτικά και φρέσκα ακούγονται οι νέες και οι παλαιότερες συνθέσεις του, ειδικά κάτω από τις ερμηνευτικές ικανότητες των τριών μουσικών δεν μπορεί το κατάμεστο Wedgewood να υποκλειθεί.
Όμως η βραδιά είχε μόλις αρχίσει. Το δεύτερο μέρος άρχιζε με την παρουσίαση το καλωσόρισμα στη σκηνή ενός από τους πιο θρυλικούς αμερικάνους κιθαρίστες. Ο Ron Asheton των Stooges στην κιθάρα λοιπόν, και δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι αυτός ο πενηντάρης χοντρούλης με την χωρίστρα και το παλαιομοδίτικο γυαλί ηλίου, κάποτε συνέθετε μαζί με τον Iggy Pop μερικές από τις πιο αξιομνημόνευτες μελωδίες στην ιστορία του rock.O J Mascis κυριολεκτικά στριμώχνεται στην γωνία σε ρόλο δεύτερου κιθαρίστα, ή καλύτερα σε ρόλο κομπάρσου, το μικρόφωνο το παίρνει ο τελειωμένος Mike Watt, και όλα τα φώτα ξέρετε σε ποιον.
Δεν είναι και λίγο πράγμα ξαφνικά να εγκαταλείπεις τις μελωδίες των Dinosaur Jr και του J Mascis και να μεταφέρεσαι με το νου σου στο Whiskey A Go-Go για να απολαύσεις τον Ron Asheton να παίζει, συγνώμη για την έκφραση, τα κερατά του κυριολεκτικά. Το σχετικά ήρεμο κοινό μέχρι τότε, μετατράπηκε σε μανιασμένο όχλο κάτω από τον έστω και γερασμένο ενθουσιασμό του δίδυμου Asheton/Watt. Τραγούδια των Stooges, ανάμεσα σε τραγούδια των Dinosaur Jr και την κλασική διασκευή του Mascis στο Just Like Heaven των Cure, (σίγουρα δεν είμαι ο μόνος που προτιμάει την αλά Dinosaur Jr διασκευή από το πρωτότυπο, σωστά;) και ιδρώτας. Πάρα πολύς ιδρώτας εκεί που δεν το περίμενε αρχικά κανείς.
Ok, δεν ήταν ένα συνηθεισμένο live του J Mascis. Την παράσταση την έκλεψαν σίγουρα ο αγριάνθρωπος και εκπληκτικός μπασίστας και τραγουδιστής, Mike Watt και τα δάχτυλα θυσαυρός του Ron Asheton. Αλλά ποιος θέλει να παρακολουθεί συνηθεισμένα live;
J Mascis & The Fog setlist:
Budge
Waistin'
Same Day
Furry Little Things
Back Before You Go
All the Girls
Wagon
Ammarring
With Ron Asheton
Down on the Street
Not Right
Just Like Heaven
TV Eye
Be Your Dog
Loose
No Fun
Freakscene
