Την προηγούμενη φορά που είχα παρακολουθήσει τους Drugstore ήταν σε ένα πολύ μικρό αλλά ασφυκτικά κατάμεστο club ενός Βρετανικού Πανεπιστημίου στα Midlands, την περίοδο που το El President, το τραγούδι που το group ηχογράφησε μαζί με τον Thom Yorke ακούγοταν κυριολεκτικά παντού, και όταν η Isabel Monteiro γιόρταζε την επιτυχία της πίνοντας δύο μπουκάλια φτηνό κόκκινο κρασί μόνη της επί σκηνής. Τώρα τα πράγματα έχουν αλλάξει. Βρισκόμαστε, μαζί με τον αγαπητό φίλο του Ελληνικού section του Avopolis, Μιχάλη Μίχο, ο οποίος ανέλαβε για την βραδιά χρέη φωτογράφου, σε έναν αρκετά μεγαλύτερο χώρο στον Αγγλικό νότο, αλλά δυστυχώς με μόνο γύρω στα 50 άτομα παρώντα, τα νέα τραγούδια των Drugstore περνάνε κυριολεκτικά και προκλητικά απαρατήρητα από το Βρετανικό ραδιόφωνο, και αγαπητή Isabel το έχει ρίξει στην tequila.
Ένα όμως μένει ίδιο: η πολύ καλή παρουσία του πενταμελούς, για τις ζωντανές εμφανίσεις, group. H παρουσία της Isabel, όσο και μικροσκοπική να είναι σωματικά, πραγματικά «γεμίζει» την σκηνή. Η άλλοτε σπαρακτική και άλλοτε γλυκιά φωνή της, αλλά πάντα χαρακτηριστική, μας καλοσωρίζει με το απλό αλλά καταπληκτικό Say Hello και για τα υπόλοιπα 75 λεπτά, σε μια πραγματικά ζεστή και χαλαρή ατμόσφαιρα, οι Drugstore μεταξύ συνομιλίας με το λιγοστό κοινό και αλκοόλ ερμήνεψαν μία σειρά από τραγούδια και από τα τρία albums τους.
El President και Spacegirl ίσως οι πιο δυνατές στιγμές της βραδιάς, ενώ άριστος στα φωνητικά ήταν και ο Daron Robinson στο The Party Is Over. Αυτό που βέβαια ήταν εμφανέστατο, όπως και στο νέο album βέβαια, ήταν η αναβάθμιση του ρόλου του τσέλου του Ian Burdge, o οποίος από τη γωνία της σκηνής έδινε μια άλλη αίσθηση στις έτσι κι αλλιώς φορτισμένες συνθέσεις του group.
