Rage Against the Machine κανείς;

Ενώ στη Θεσσαλονίκη ο λαός διχάζεται ξανά αυτή τη φορά από τον Ακροδεξιό ηγέτη της εκκλησίας Χριστόδουλο και τις εκδηλώσεις μιας παράλογα απομακρυσμένης από το Χριστιανικό Λόγο και διχασμένης εκκλησίας, στη Αθήνα, στο Θέατρο Πέτρας ετοιμάζεται η συναυλία των Rage Against the Machine, κάτι που στον Ευφάνταστο Παρατηρητή μπορεί να φανεί σαν μια από τις εξαιρετικά απλοικές μα σημαίνουσες συμπτώσεις ενος Αλμπέρ Καμύ.

Το θέατρο Πέτρας κατάμεστο γεμίζει ακόμα περισσότερο λίγο μετά την έναρξη της συναυλίας από ατομα που μπαίνουν από τα συρματοπλέγματα. Οι Rage ξεσηκώνουν από νωρίς τον κόσμο που δείχνει να βρίσκεται σε πλήρη συγκρουσιακή διάθεση, αφού στα κενά των κομματιών ακούγεται το "μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι" σαν μόνιμο ρεφραιν.

Ο τραγουδιστής μίλαει ελάχιστα και όταν το κάνει αναφέρεται στην απελευθέρωση του Μumia Abu Jamal (Δημοσιογράφος, μέλος των μαυρων πανθήρων, φυλακισμένος 20 + χρόνια και στο Death Row - υπάρχει επίσης μια επιτροπή για την απελευθέρωσή του με πανώ κτλ. μες το Θέατρο - ενώ by the way στα σκαριά βρίσκεται και δημιουργία ελληνικής επιτροπής υπεράσπισης του δημοσιογράφου που δεν έχει καταφέρει να περάσει από αμερόληπτο δικαστήριο για την δολοφονία αστυνομικού κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες).

Οι Rage κουνάνε 7 με 8 χιλιάδες άτομα ενάντια στη μηχανή (?), ενώ αρχίζουν και φαίνονται καπνοί από φωτιές έξω από το θέατρο. Στο τελευταίο κομμάτι, αφού πετάξουν ο τραγουδιστής των Rage το μικρόφωνο και ο ντράμερ τις μπαγκέτες στον κοσμο, εξαφανίζονται ταχιστα με Van του συνεργείου τους. Εξω το χάος. Οι "συναυλιαζόμενοι", στριμωγμένοι στην έξοδο, προσπαθούν να βγουν, ενώ αυτοί που έχουν βγει προσπαθούν να ξαναπεράσουν μέσα για να αποφύγουν τα δακρυγόνα, τις μολότωφ και τα σπασίματα.

Από το μοναδικό δρόμο που οδηγεί μακρυά απ΄το Θέατρο Πέτρας, οι θαρραλέοι ξεκινάνε παρέα με τα Ματ την Καταβαση προς τον πολιτισμό που άθικτος στο κέντρο της πόλης εξακολουθεί να κοιμάται τον ύπνο του Χριστόδουλου και του Πασοκ.

Φυσικά οι άτυχοι της βραδιάς ήταν αυτοί που μεταφέρθηκαν με ασθενοφόρο σε νοσοκομείο με αίματα, οι καφετεριούχοι που χάσανε κάποιο μέρος της επιχείρησής τους, αυτοί που προσήλθαν με στοργή στα αστυνομικά τμήματα κτλ... Και οι άσχετοι, φυσικά, που χάσανε τα αυτοκίνητα τους και τα μηχανάκια τους στο βωμό ενός πλήθους που εκτονώθηκε πάνω στα κινητά τους περιουσιακά στοιχεία.

Rage for Rage - τα δελτία ειδήσεων φυσικά εστιάσανε στα επεισόδια "μετα από ροκ συναυλία". Ο Ευφάνταστος Παρατηρητής όμως θα περίμενε άλλη στάση από νοήμονες ανθρώπους με άποψη και οχι αντιεξουσιαστικές εκτονώσεις χωρίς στόχο οργάνωση και Λόγο. Εν αρχή ην ο λόγος, ο λόγος λοιπόν στον Κύριο Χριστόδουλο, γιατί εμείς παιδιά δεν καταφέραμε να πούμε και τίποτα...

Rage Against the machine κανείς?