Ο ΖΝ μύθος είναι από τους πλέον κραταιούς στον χώρο του ελληνικού χιπ χοπ, όμως την Κυριακή το βράδυ υπέστη σοβαρό κλονισμό στη Ρωμαϊκή Γωνιά του Ολυμπιακού Σταδίου. Δείχνοντας, πέρα από τα νέα επεισόδια στο εσωτερικό της μπάντας, ότι η δυσαρέσκεια που εκφράστηκε ανοιχτά στο Facebook event της συναυλίας όσο διαρκούσε η προπώληση, δεν ήταν υπόθεση ορισμένων πικραμένων «παλιών».
Ας βάλουμε όμως τα πράγματα σε μια χρονική σειρά. Όχι γιατί είναι δημοσιογραφικώς βολικό, αλλά γιατί το κουβάρι κρατά από το καλοκαίρι και έχει (ποικιλοτρόπως) τη σημασία του για όσους ενδιαφέρονται να κάνουν μια ψύχραιμη αποτίμηση της Κυριακής –και όχι να πετάξουν πέτρες υπέρ ή κατά των Ζωντανών Νεκρών.
Είναι γνωστό ότι Τάκι Τσαν, Μηδενιστής, Υποχθόνιος, Καταχθόνιος και Χαρμάνης δεν κατάφεραν να τα βρουν μετά την ανασυγκρότηση του 2014/2015, με αποτέλεσμα το γκρουπ να οδηγηθεί σε δεύτερη διάλυση. Ύστερα όμως από πρόταση της διοργάνωσης που τρέχει το Dreamland στην αρχαία Ολυμπία, η πεντάδα ανασχηματίστηκε και έκλεισε εμφάνιση στην έδρα του φεστιβάλ για τις 28 Ιουλίου. Παρά το θερμό συναυλιακό καλοκαίρι, το νέο reunion υπήρξε είδηση στις τάξεις των εγχώριων φίλων του χιπ χοπ και δημιούργησε τζέρτζελο, πείθοντας το Dreamland να αφήσει το αρχικό πλάνο για μεταφορά κοινού μέσω ΚΤΕΛ και να δοκιμάσει τις δυνάμεις του στην Αθήνα, ουσιαστικά ξαναστήνοντας όλο το event με νέο ορίζοντα το διήμερο 21 & 22 Σεπτεμβρίου.
Τελικά η πρώτη μέρα δεν διεξήχθη, ενώ το διάστημα της προπώλησης δεν κύλησε ήσυχα: ήταν συχνά τα οργισμένα οπαδικά σχόλια στο Facebook event, συχνές οι ειρωνείες («τότε ραπάρατε γιατί γουστάρατε να ραπάρετε, ενώ τώρα γουστάρετε λεφτά», έγραψε ένας), αλλά και συχνές οι επισκέψεις των ίδιων των ΖΝ στην κουβέντα, πότε για να διαβεβαιώσουν ότι δεν πρόκειται για αρπαχτή, πότε με τον Χαρμάνη να δηλώνει «σας περιμένω να τα γαμήσουμε, όποιος δεν έρθει αυτός θα χάσει, τέλος».
Το φεστιβάλ τήρησε εν τέλει αρκετά από όσα υποσχέθηκε (π.χ. μπύρες/νερό, χημικές τουαλέτες) και οφείλουμε να πούμε ένα μπράβο για την κίνηση να δώσει δωρεάν πρόσβαση σε άτομα με αναπηρία και τον/τη συνοδό τους, στην οποία προέβη ύστερα από συνεννόηση με τους ίδιους τους Ζωντανούς Νεκρούς (διπλό το μπράβο). Και πράγματι, έδωσαν το παρών ΑμεΑ την Κυριακή, έχοντας την ευκαιρία να τοποθετηθούν πολύ κοντά στη σκηνή, σε ασφαλές περιβάλλον. Ο ήχος, επίσης, αποδείχθηκε καλός: κάποια προβλήματα που αντιμετώπισαν οι ΖΝ επί σκηνής ήταν παροδικά και είχαν να κάνουν με το τι άκουγαν εκείνοι, όχι το τι έφτανε στον κόσμο.
Ωστόσο σε θέματα χρονοδιαγράμματος και οργάνωσης, το Dreamland έχει πολλά να διορθώσει εάν αποτολμήσει νέα εμφάνιση στην Αθήνα. Ενώ δηλαδή οι ΖΝ ήταν να βγουν αυστηρά 20.00, λίγο πριν επί σκηνής βρίσκονταν οι Deejay Nic The Band. Οι οποίοι «ζέσταιναν» μεν επαρκώς τους συγκεντρωμένους με ένα αρκετά στάνταρ μίγμα ηλεκτρονικών και rock βγαλμένο από τα 1990s, όμως υποτίθεται θα έπαιζαν στις 16.00. Πράγμα που καθώς φαίνεται πήρε μπάλα πολλά, με αποτέλεσμα π.χ. η εμφάνιση των συντελεστών της διαδικτυακής χιπ χοπ εκπομπής Gold School Podcast (Βαγγέλης Εμ, DJ Kas, Εστέλ Αμέτη) να πετσοκοπεί σε διάρκεια, στερώντας τους και τον προτζέκτορα στον οποίον είχαν ποντάρει.
Αλλά το υπέρτατο διοργανωτικό ζήτημα ήταν ότι, έτσι ως είχε διαμορφωθεί ο χώρος στη μέχρι πρότινος άγνωστη στα καλλιτεχνικά δρώμενα της πόλης Ρωμαϊκή Γωνιά, ουδείς χρειαζόταν τελικά εισιτήριο. Δεν υπήρχαν δηλαδή ούτε διαχωριστικά, ούτε προσωπικό να τσεκάρει. Οι λιγοστοί σεκιούριτι εμπόδιζαν απλά την είσοδο δεξιά, αριστερά και πίσω από τη σκηνή, η οποία επιτράπηκε μόνο στους κατόχους των VIP πάσων –που, με τη σειρά τους, ποτέ δεν είδαν το «υπερυψωμένο Stage μόνο για 100 άτομα» το οποίο έταζε η προπώληση. Είδαν όμως μπροστά τους το υπέρτατο συναυλιακό ζήτημα, όσοι τουλάχιστον ήρθαν νωρίς: τον Τάκι Τσαν και τον Υποχθόνιο να πιάνονται στα χέρια.
Έτσι, όταν ξεκίνησε επιτέλους η συναυλία γύρω στις 20.45, οι δύο μερίδες θεατών βρέθηκαν σε εκ διαμέτρου αντίθετη ψυχοσύνθεση. Στις πρώτες σειρές βγήκαν μπλούζες, άναψαν καπνογόνα και τραγουδήθηκαν με πάθος οι ρίμες από τη "Νύχτα Των Ζωντανών Νεκρών". Στους VIP, όμως, μουδιασμένοι μετρούσαν τις ΖΝ φιγούρες μέσα στους κοκκινωπούς καπνούς και τους έβγαζαν 4, αντί για 5. Αμέσως μετά, ήρθε και η επίσημη διαβεβαίωση: το live θα γινόταν χωρίς τον Υποχθόνιο, ο οποίος με ανάρτηση στο προσωπικό του Instagram θα ζητούσε αργότερα συγγνώμη από τους fans, εξηγώντας ότι δέχτηκε «πισώπλατη επίθεση» από τον Τάκι Τσαν και ότι «μετά από αυτό δεν θα μπορούσα να συμμετάσχω».
Ας είμαστε ξεκάθαροι, η μη συμμετοχή του Υποχθόνιου υπήρξε γερό πλήγμα στη βραδιά. Μπορεί να είχαν τα δίκια τους οι Ζωντανοί Νεκροί στις εξηγήσεις τους κατόπιν, ότι αυτή είναι η φάση της συγκεκριμένης μπάντας, ότι πράγματι «παίζουν μπουνιές για ασήμαντες αφορμές». Όμως υφίστανται και έχουν νόημα ως πεντάδα, ενώ είχαν πει πολλά πριν τη συναυλία της Κυριακής. Και τα γραπτά πάντα μένουν, ως θέλαν οι Λατίνοι, για να υπογραμμίζουν την άχαρη διάσταση μεταξύ όλων αυτών των «είναι η αρχή μιας προσπάθειας ώστε να έχουμε ίσως πολύ ωραία πράγματα στο μέλλον» διακηρύξεων και των όσων έγιναν στα ανοιχτά του ΟΑΚΑ, λίγα πραγματικά λεπτά πριν το λάιβ.
Πάντως αυτό που κλόνισε συθέμελα τον μύθο των Ζωντανών Νεκρών δεν ήταν ένας ακόμα εσωτερικός καυγάς. Αλίμονο. Ήταν η απογοητευτική προσέλευση, η οποία βρέθηκε στον αντίποδα της μεγάλης reunion βραδιάς του 2015, που έφερε μια «ανθρώπινη πλημμύρα» ως τον Βοτανικό, όπως έγραφε τότε ο ανταποκριτής μας Τάσος Μαγιόπουλος (δείτε εδώ). Τώρα, λιγοστοί οι μεγαλύτεροι σε ηλικία fans –όσοι έζησαν τον Πρώτο Τόμο 20+ χρόνια πριν και συντήρησαν τη φλόγα της αλάνικης, battle αλητείας του για μια επόμενη χιπ χοπ γενιά– σκόρπιοι ανάμεσα σε ένα μικρό πλήθος από πιτσιρίκια, στο οποίο φανατικοί αποδείχθηκαν μόνο κάποιοι μπροστά στα κάγκελα και μερικοί ακόμα προς τη μέση. Οι υπόλοιποι ήταν μεν εκεί, παρακολούθησαν με ενδιαφέρον, όμως πήραν φωτιά μόνο σε συγκεκριμένα τραγούδια.
Οι λεπτομέρειες του λάιβ, από εκεί και πέρα, νομίζω ότι δεν έχουν καμία ιδιαίτερη σημασία. Έχουν άλλωστε ήδη χαθεί σε μία νέα κόντρα στα social media, για το αν «ήταν καταπληκτικοί, τα γάμησαν όλα», αν η φάση κρίνεται «dope» ή «ρεζίλια», αν κατάντησαν «μεσήλικες που ούρλιαζαν», αν «έπαιξαν playback». Ίσως αξίζει να σημειωθεί, πάντως, το από σκηνής respect που έδωσε η τετράδα στον (απόντα) DJ ALX και στην Ηχοκρατορία και –κυρίως– το φοβερό γκελ που εξακολουθούν να κάνουν τραγούδια σαν το "Άσ' Το Να Γνωστοποιηθεί", το "Σούζη" ή το "Στη Χώρα Των Καλύτερων MC's" σε ένα ηλικιακό φάσμα που κυμαίνεται από τα 12 ως τα 40.
Κοινώς, η φάση ήταν Ζήτα-Νι. Μόνο που το γνωστό σλόγκαν λαμβάνει πλέον όλο και περισσότερο τη χροιά μιας κλισέ ατάκας που «περιγράφει υποτιμητικά την κατάντια του εγχώριου χιπ χοπ», όπως εύστοχα έχει σημειώσει σε παλιότερο κείμενο ο Γιάννης Ιωάννου (εδώ). Οι ΖΝ χρωστάνε στους fans τους από την Κυριακή και οφείλουν να βρουν πώς θα τους το ξεπληρώσουν.
{youtube}gPqxl1NMP9A{/youtube}
