Κοσμοσυρροή για μία ακόμα φορά επί της Πειραιώς. Κι αν μερικές μέρες νωρίτερα ο λόγος λεγόταν Dirty Beaches, τώρα το προϊόν προς έκθεση ήταν εγχώριο, παρόλο που η προβολή του ξεκίνησε από τα εξωτερικά. Keep Shelly In Athens λοιπόν, στην πρώτη τους ζωντανή εμφάνιση στα πάτρια εδάφη και τελευταία πριν από την αμερικάνικη περιοδεία.
Το hype έπαιξε –και πάλι– τον ρόλο του καθώς το Bios έκανε τη συναυλία στο μπροστινό του μέρος, που σήμαινε ότι ο αριθμός των παρευρισκόμενων θα ήταν συγκρατημένος. Όπερ και εγένετο, με την αίθουσα να γεμίζει ασφυκτικά και αρκετά άτομα να μένουν απ’ έξω, παρακολουθώντας τη συναυλία από την εξωτερική πλευρά της τζαμαρίας του μαγαζιού.
Προθέρμανση του χώρου από το blog των SoundInjections, με μουσικές υφολογικά παρεμφερείς με τον ήχο των Keep Shelly In Athens (και με δικό τους κομμάτι να συμπεριλαμβάνεται στο σετ), και κατά τις 12 παρά εμφάνιση του πρωταγωνιστικού ντουέτο, συνοδεία ενός ντράμερ κι ενός κιθαρίστα. Η Sara P μικροσκοπική, συνεσταλμένη κι εμφανώς τρακαρισμένη, όπως άλλωστε και ο RΠЯ: καθιστούσαν εμφανές πως η συγκεκριμένη εμφάνιση είχε ιδιαίτερη σημασία για αυτούς, είτε διότι ήταν η τελευταία πριν το μεγάλο τους (μέχρι στιγμής) βήμα, είτε επειδή στον χώρο βρίσκονταν από συγγενείς μέχρι και κολλητοί τους φίλοι. Άγχος και τρακ επομένως υπήρχε, κάτι όμως που δεν καθόρισε τη συναυλία: το συγκρότημα τα αντιπαρήλθε, πραγματοποιώντας ένα μουδιασμένο μεν αλλά αρκετά καλό live.
Το setlist από την πλευρά του προσπάθησε να ισορροπήσει ανάμεσα στις πρώτες τους ανεξάρτητες κυκλοφορίες, στα remixes τους, στα τραγούδια από το τελευταίο ΕΡ In Love With Dusk αλλά και σε μερικά κομμάτια από την επερχόμενή τους κυκλοφορία για τον Γενάρη του 2012. Έτσι ακούστηκαν «σιγουράκια» σαν τα “Cremona Memories”, “Hauntin’ Me” (με την απόκοσμη αρχή και την ιδιαίτερα συναισθηματική ερμηνεία της Sara P), “Fokionos Negri Street”, το “Running Out Of You” βέβαια με τα α-λα-Van Halen πλήκτρα του λίγο πριν το τέλος (σε σαφώς διαφορετικό ηχητικό περιβάλλον ασφαλώς από εκείνο των Αμερικανών), αλλά και τα “Lazy Noon”, “A Tear In My I”, “In Love With Dusk”, καθώς και τα φρέσκα “The Chains” και “Struggle With Yourself” (εάν τα ώτα μου δεν με απάτησαν). Μετά το τέλος του “Struggle With Yourself” η Sara P μας ρώτησε μάλιστα πώς μας φαίνονταν τα καινούργια τους τραγούδια –μιας και, καθώς εξήγησε, είναι αρκετά διαφορετικά από τα προηγούμενά τους. Οργιώδες ήταν και το remix τους στο “Tip Of Your Tongue” των Porcelain Raft, το οποίο έλαβε μια πιο κιθαριστική μεταχείριση, όπως κι εκείνο στο “Evening Glow” των Brothertiger, που επίσης ακούστηκε λαχταριστό από το πάντα κρυστάλλινο από άποψη ήχου ηχοσύστημα του Bios.
Μπορεί επομένως η Sara P να μην ήταν η ντίβα που θα σε κόλλαγε στον τοίχο με την επί σκηνής περσόνα της, ωστόσο η τρυφερή της ερμηνεία αλλά και η ταπεινότητα που τη διέκρινε δεν μπορούσαν παρά να σε αφήσουν ικανοποιημένο. Όσο για τον RΠЯ, αυτός –κρυμμένος πίσω από την κουκούλα του, το καπέλο αλλά και τα μηχανήματά του– απέφευγε επιμελώς την κάθε είδους αναγνωρισιμότητα και αυτοπροβολή. Όμως, οι ήχοι που βγαίνανε από το synthesizer του κάνανε τη δουλειά τους και με το παραπάνω. Οι εκτελέσεις που ακούσαμε σε λίγα διαφέρανε από τις στουντιακές, αλλά προσφέρανε μια πιστότητα στα αρχικά κομμάτια και αντικειμενικά στάθηκαν σε ιδιαίτερα ικανοποιητικό επίπεδο.
Οι Keep Shelly In Athens μπορεί να μην έχουν συναυλιακά «χιλιόμετρα», όπως φάνηκε το Σάββατο στο Bios, δείξανε όμως ότι διαθέτουν και τα τραγούδια αλλά και τη στόφα μπάντας με έμπνευση για να μας εκπλήξουν στο μέλλον και στη σκηνή. Άντε και καλά road trips...
