 |
Με ένα ταξί στην είσοδο του ΑΝ Olon Club να παίζει τις μελωδίες του πρώτου προσωπικού δίσκου του Φίλιππου Πλιάτσικα, υποδέχτηκαν τους φίλους, τους συνεργάτες και το κοινό του καλλιτέχνη, οι διοργανωτές της βραδιάς.
Ο χώρος ειδικά διαμορφωμένος για το live, γεμάτος απο τραπέζια και πολυ πολύ κόσμο. Μέχρι τη μέση της "συναυλίας" η ατμόσφαιρα ήταν αποπνικτική και οσοι ήταν όρθιοι -λόγω της διαρρύθμισης και του κόσμου- μαρτύρησαν λιγάκι. Καταφέραμε όμως και την παρακολουθήσαμε ολόκληρη με ευχαρίστηση, παρόλα τα προβλήματα που υπήρξαν.
Βροχή μπορεί να μην έπεφτε αλλά η παρουσία του φθινοπώρου και οι επιδράσεις του ήταν αισθητά μέσα στη βραδιά! Φθινόπωρο λοιπόν, όπως πολλές φορές ανέφερε ο Πλιάτσικας, και η επίδραση στη υγεία των καλλιτεχνών και μηχανημάτων έντονη. Ο ίδιος ο Πλιάτσικας κρυωμένος (κάτι που ευτυχώς δεν φάνηκε), η Ελευθερία Αρβανιτάκη κρυωμένη (αυτό στοίχησε σε όλους), μεγάφωνα & μικρόφωνο #2 ...βραχνιασμένα! Ο ήχος δεν ήταν δυστυχώς και τόσο καλός. Αυτό πραγματικά ήταν ένα αρνητικό στοιχείο μιας και είχαμε να κάνουμε με μια εμφάνιση με εξαιρετικό ενδιαφέρον και καλεσμένους καλλιτέχνες όπως την Αλέκα Κανελίδου, την Ελευθερία Αρβανιτάκη, το Μάνο Πυροβολάκη, καθώς και καλούς φίλους, όπως τους Οναρ, την ομάδα κρουστών Baduca και την Μαργαρίτα Συγγιενιώτου.
Ο ήχος που έβγαινε απο τα ηχεία, λοιπόν, δεν ήταν και ο καλύτερος, το δεύτερο μικρόφωνο κάποιες στιγμές δεν λειτουργούσε, στη μέση του Club υπήρχε ένα κενό ήχου, όπως φώναζε μια κυρία... Πραγματικά δεν ξέρω τι έφταιξε τη συγκεκριμένη βραδιά -ίσως να ήταν και αποτέλεσμα κακοτυχίας, αλλά είναι γεγονός ότι ακόμα οι υπεύθυνοι του club (στο οποίο άλλαξαν φέτος πολλά -και ο ήχος) πειραματίζονται με τον ήχο και προσπαθούν να βρουν το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Πάντως το υλικό που παρουσιάστηκε αυτή τη βραδιά ήταν πολύ αξιόλογο...
Η συναυλία - παρουσίαση άνοιξε με ένα video και στη συνέχεια ανέβηκε ο Φίλιππος Πλιάτσικας καλωσoρίζοντας τον κόσμο και το φθινόπωρο (κρυώματα είναι αυτά, τι να κάνουμε!- το ουίσκι όμως είναι ένα καλό φάρμακο γι αυτές τις καταστάσεις, όπως είπε και ο καλλιτέχνης). Κάλεσε τους μουσικούς στη σκηνή και, ενώ περίμενα να δώ μέλη απο τους Πυξ - Λαξ, στη σκηνή εμφανίστηκαν τα μέλη των ΟΝΑΡ. Η παρουσία των νέων αυτών μουσικων έδωσε φρεσκάδα και αμεσότητα στην ατμόσφαιρα. Μαζί τους ανέβηκε ο Μάνος Πυροβολάκης, παρουσιάζοντας 2 κομμάτια στα οποία συμμετέχει και στον δίσκο με την συνοδεία της λύρας του. Τα "Φαντάσματα" ήτανε το επόμενο κομμάτι, το οποίο ακούστηκε και δεύτερη φορά στο τέλος και είναι ένα απο τα πολύ καλά κομμάτια του δίσκου - πράγμα που φάνηκε και απο την αποδοχή του κοινού. Σειρά είχε το κομμάτι που φέρει τον τίτλο του δίσκου "Ένα βροχερό ταξί - το οποίο γράφτηκε στα παράλια της Ισπανίας και ο τίτλος "εκπλάπη" απο ένα ομώνυμο γλυπτό του Νταλί - με την συνοδεία της ομάδας κρουστών Βαduca και ένα πολύ καλό video clip με τη συμμετοχή του ηθοποιού Δημήτρη Καταλειφού (εκπληκτικό θα έλεγα και το κομμάτι και το Video clip). "Δε θυμήθηκα να σε ξεχάσω" και η Αλέκα Κανελίδου μάγεψε με την εκπληκτική της φωνή και την απλή της παρουσία, παρόλο που πάλι πήγε να μας την κάνει το μικρόφωνο, αλλά ευτυχώς λύθηκε το πρόβλημα αμέσως. Ένα πολύ καλό κομμάτι, διαφορετικό και φρέσκο, που ειλικρινά πιστεύω πως θα αγαπηθεί πολύ.
Δυστυχώς όμως στη σκηνή έμελε να μην ανέβει η Ελευθερία Αρβανιτάκη καθότι το κρύωμα της ήταν βαρύ. Έτσι ο Πλιάτσικας, που ξέχασε να ξυριστεί όπως είπε, ανέλαβε να πεί το 'Εχω ξεχάσει το όνομα σου' μόνος του. Το, κομμάτι, του οποίου η εισαγωγή είναι παρμένη απο το "Tajabone" του Ismael Lo, αποτελεί έναν απο τους θησαυρούς του δίσκου αυτού. Ξεχωριστή παρουσία αποτέλεσε και η ερμηνεία της Μαργαρίτας Συγγιενιώτου στο κομμάτι "'Αλλη μια μέρα φέυγει". Η μεγάλη έκπληξη ήτανε όμως το τελευταίο κομμάτι που παρουσίασε μαζί με την Πέννυ Ραμαντάνη των ΟΝΑΡ, το οποίο ονομάζεται "Τη νύχτα που έφυγε η Μαίριλυν" και χρωματίστηκε με τη μουσική του συγκροτήματος "Αβατον". Ένα ιδιαίτερο κομμάτι με ethnic και ηλεκτρονικά ακούσματα που λόγω αυτού του ιδιαίτερου στοιχείου του, η μουσική αποδόθηκε μεσα απο CD (που και κει πήγε να μας την κάνει η κονσόλα αλλά το προσπεράσαμε) και με τις παρουσίες των 2 καλλιτεχνών στην σκηνή να τραγουδούν!
Όμως, στην συναυλία αυτή δε λείψανε κομμάτια των Πύξ Λαξ όπως "Μοναξιά μου όλα", "Οι παλιές αγάπες πάνε στον Παράδεισο", "Μόνο για κείνη μη μου λες" με τη συμμετοχή της Πένυς Ραμαντάνη και άλλα! Χαρακτηριστική ήτανε η στιγμή που ο Φίλιππος έδωσε την θέση του στον μικρότερο αδελφό, και έτσι οι ΟΝΑΡ ανέλαβαν να παίξουν, μόνο που τα αγαπητά μας μηχανήματα είπαν να παίξουν με τα νεύρα όσων βρισκονταν και πάνω και κάτω απο τη σκηνή. Ευτυχώς το χιούμορ και η καλή διάθεση όλων βοήθησαν!
Η παρουσίαση έκλεισε με ένα βίντεο που υπάρχει μέσα στο CD με την μουσική συνοδεία των "Άβατον". Στη συνέχεια ο Φίλιππος κάλεσε τον Μπάμπη Στόκα στη σκηνή, όπου τραγούδησε 3 κομμάτια των Πυξ Λαξ, και παρότρυνε το κοινό να κάνουν ένα πάρτυ που κράτησε για λίγο με όλους τους μουσικούς επι σκηνής και πολύ κεφι!
Η βραδιά παρόλα τα προβλήματα που υπήρξαν ήταν αρκετά ενδιαφέρουσα. Ο πρώτος προσωπικός δίσκος του Πλιάτσικα είναι μια πολύ καλή δουλειά. Ο καλλιτέχνης παρόλο που δεν ξέφυγε εντελώς απο το γνώριμο ήχο των Πυξ Λαξ (κατι που όπως φάνηκε δεν το επεδίωξε και ο ίδιος), καλώντας φίλους και αξιόλογους καλλιτέχνες να συμμετέχουν έδειξε πως έχει πολλά να δώσει. Οφείλω να πω πως η συμμετοχή των Αβατον και του Μάνου Πυροβολάκη είναι ουσιαστικές στον διαφορετικό ήχο που θέλησε να δώσει ο Πλιάτσικας. Όπως επίσης και οι συμμετοχές των γυναικείων φωνών αποτελούν ιδανική επιλογή και δίνουν ξεχωριστή χροιά και αέρα στα κομμάτια. Σίγουρα κάποια απο αυτά τα κομμάτια θα μείνουν, μιας και κατά τη δική μου ταπεινή γνώμη αποτελούν πηγές συναισθημάτων και ποιοτικών ακουσμάτων.
Καλή συνέχεια!
