Επιστροφή μετά από 8 περίπου χρόνια. Ποιοι λόγοι σας ώθησαν να σταματήσετε τότε και, αντίστοιχα, τι είναι αυτό που προκάλεσε την επανασύνδεσή σας ;
Δεν ξέρουμε εάν σταματήσαμε ποτέ στην πραγματικότητα. Δεν πάρθηκε πότε μια απόφαση του στυλ «εντάξει, ωραία περάσαμε μέχρι τώρα παιδιά, χαίρετε». Απλά σταματήσαμε να βλεπόμαστε τόσο τακτικά και άλλα πράγματα στη ζωή μας υποσκέλισαν το ενδιαφέρον μας για το γκρουπ. Από την άλλη ο κυριότερος λόγος για την επιστροφή μας ήταν ότι θέλαμε αυτή η παρέα, δηλαδή εμείς, να ξαναβρεθούμε, να ξαναπαίξουμε μαζί, να κάνουμε πλάκα ο ένας στον άλλο, να ξανατσακωθούμε, ξέρεις όλα τα ωραία πράγματα που κάνουν όλοι οι άρρενες κάποιας ηλικίας που παλιμπαιδίζουν!
Υπάρχουν σχέδια για καινούρια δισκογραφική δουλειά και, αν ναι, τι πιστεύετε ότι έχετε να δώσετε ως συγκρότημα μετά από τόσα χρόνια αποχής από τα μουσικά δρώμενα;
Δεν υπάρχει κάτι συγκεκριμένο προς το παρόν, αν και έχουμε γράψει αρκετά νέα κομμάτια. Είμαστε πιο χαλαροί από ποτέ και δεν αγχωνόμαστε ιδιαίτερα να κάνουμε κάποια πράγματα. Δεν έχουμε ούτε είχαμε ποτέ σκοπό να δώσουμε κάτι στα μουσικά δρώμενα. Σκοπός αυτής της μπάντας ήταν και είναι να περνάμε καλά.
Ποια είναι τα ακούσματά σας και οι βασικές επιρροές στη μουσική σας, ίσως και λίγο πέρα από τα “προφανή”;
Πέρα από τα προφανή, θα έλεγα ότι ακούμε τα καλύτερα από κάθε εποχή όπως trash rockabilly και horror rock’n’roll, surf, κάποια ψυχεδελικά, οι πρώτες αμερικάνικες punk rock και power pop μπάντες από τα 70’s και κυρίως πολύ μαύρη μουσική, soul και early 70’s funk και punk 77-83. Γενικά μας αρέσει μουσική που είναι απλή και βασίζεται κυρίως στη ψυχή και το συναίσθημα και όχι στην τεχνική ή το στυλ. Παρόλα αυτά, η αγάπη μας για το 60’s punk έρχεται πρώτη με μεγάλη διαφορά! Βλέπεις λατρεύουμε αμετανόητα τα «προφανή»!
Ποια είναι η άποψή σας για την Ελληνική Garage / Rock’n’Roll σκηνή, με groups όπως οι Yesterday’s Thoughts, Psykicks, Teardrops, Meanie Geanies, Teddy Boys From The Crypt, Ducky Boys κλπ; Οι The Sound Explosion, μαζί με τους Last Drive φυσικά, κατόρθωσαν να ξεφύγουν από τα στενά όρια του μίζερου και ξεπερασμένου χαρακτηρισμού “καλό για ελληνικό συγκρότημα”. Υπάρχει αυτή τη στιγμή κάποιο όνομα που να ξεχωρίζει ή, ακόμα βασικότερο, υφίσταται μία ζωντανή κι εν ενεργεία σκηνή ή απλά πρόκειται για μεμονωμένες προσπάθειες κάποιων ανθρώπων, που ικανοποιούν το κέφι τους ;
Οι μπάντες στην Ελλάδα που ασχολούνται με το είδος κάνουν πολύ καλή δουλειά και τις περισσότερες φορές τα αποτελέσματα τους είναι εντυπωσιακά, ιδιαίτερα σε σχέση με αυτά ανάλογων συγκροτημάτων στο εξωτερικό. Παρόλα αυτά δεν θεωρούμε ότι υπάρχει κάποια «σκηνή». Οι μπάντες αυτές, συμπεριλαμβανομένης και της δικής μας, είναι αποτέλεσμα κάποιων ανθρώπων που λατρεύουν το είδος και θέλουν να ξεδώσουν. Άλλωστε για μας η έννοια της «σκηνής» είναι ακόμα ένας από τους πολλούς μύθους του rock’n’roll.
Υποβόσκει κάποια κακώς εννοούμενη αντιζηλία, ορισμένες φορές ίσως και φθόνος, ανάμεσα στα ελληνικά groups;
Δεν έχουμε αντιληφθεί κάτι τέτοιο, γιατί τα τελευταία χρόνια είχαμε αποστασιοποιηθεί από τα εγχώρια μουσικά δρώμενα, με τα οποία άλλωστε ποτέ δεν είχαμε ιδιαίτερη σχέση. Μάλλον θα λέγαμε πως υπάρχει διαφορά νοοτροπίας και αντιλήψεων, ίσως και σκοπών του γιατί παίζει κάποιος σε μια μπάντα ή για ποιο λόγο υπάρχει αυτή η μπάντα. Εάν πάλι κάποιοι νιώθουν φθόνο για τις προσπάθειες μιας άλλης μπάντας, τότε αυτό είναι δικό τους πρόβλημα.
Είναι διαπιστωμένο ότι πολλοί, είτε μουσικοί είτε απλά οπαδοί του garage, από την εγχώρια σκηνή και όχι μόνο, απορρίπτουν οτιδήποτε δεν περιέχει farfisa και που γενικότερα ξεφεύγει από τα πολύ βασικά πρότυπα του garage των sixties. Τελικά κι εν έτει 2005, τι νόημα έχει να αναπαράγεις απλά μια χιλιοπαιγμένη φόρμα του παρελθόντος; Δε θα έπρεπε τα νέα garage groups να προσπαθούν να εισάγουν καινούρια στοιχεία στον ήχο τους και το είδος γενικότερα, ή έστω να παίζουν με περισσότερη ενέργεια και κέφι – ακόμα κι αν δεν εισάγουν νεωτερισμούς – προσδίδοντας μια φρεσκάδα στα τραγούδια τους και, στην ουσία, καθιστώντας τα σημερινά και όχι απλώς ένα κοπιάρισμα φόρμας;
Σε καμία περίπτωση! Η ιδέα και μόνο μιας “garage” μπάντας να χρησιμοποιεί samplers ή beats μας προκαλεί αηδία, εάν όχι τρόμο. Για μας το rock’n’roll δεν σημαίνει να προσπαθείς να εισαγάγεις νεωτερισμούς, αλλά fun, fun και πάλι fun! Πότε δεν καταλάβαμε, όμως, γιατί ειδικά οι μπάντες που παίζουν garage σήμερα, και όχι κάποιες άλλες, να έχουν την ρετσινιά του παλιού και ξεπερασμένου. Η συντριπτική πλειοψηφία της σύγχρονης μουσικής παραγωγής έχει άμεσες αναφορές στο παρελθόν. Μήπως οι νέες indie μπάντες δεν ακούγονται ιδιαίτερα τον τελευταίο καιρό σαν τα βρετανικά post punk συγκροτήματα των late 70’s/early 80’s? Πάντως, πιο ζωντανή και φρέσκια είναι μια συναυλία μια garage μπάντας, παρά μιας υποτιθέμενα «νέας» και «πρωτοποριακής» «rock» μπάντας. Τουλάχιστον εκεί θα δεις τον κόσμο να χορεύει και να ξεδίνει και όχι να ποζάρει.
Μήπως το ότι το ρεπερτόριο των περισσότερων καινούριων garage συγκροτημάτων αποτελείται, σε μεγάλο ποσοστό, από διασκευές, είναι άλλο ένα στοιχείο το οποίο καταδεικνύει τη δυσκολία ή ακόμη και την έλλειψη διάθεσης που έχουν, ώστε να ξεφύγουν από ένα βασικό καλούπι;
Σε όλα τα μουσικά είδη τα γκρουπ παίζουν διασκευές. Μήπως ακόμα και οι jazz μπάντες σήμερα δεν παίζουν σχεδόν αποκλειστικά και μόνο παλιά κλασσικά standards? Οι διασκευές, ειδικότερα στις συναυλίες, δεν έχουν να κάνουν με έλλειψη έμπνευσης ή με την τυφλή πίστη σε συγκεκριμένα καλούπια, αλλά με το fun. Όλοι θέλουν να ακούν κομμάτια που μπορούν να αναγνωρίσουν. Επίσης, σε πολλές περιπτώσεις, οι garage μπάντες διασκευάζουν τραγούδια άγνωστα και ξεχασμένα, τα οποία θέλουν με αυτόν τον τρόπο να τα κάνουν γνωστά σε νέο κόσμο, προκειμένου αυτός να έρθει σε επαφή με κάποιες μπάντες του παρελθόντος.
Τι γνώμη έχετε για τα καινούρια σημαντικά ονόματα της σύγχρονης μουσικής όπως οι Strokes, White Stripes, Interpol, Yeah Yeah Yeah’s, καθώς και για groups όπως οι Hives, Detroit Cobras, Mr. Airplane Man, Dirtbombs, τα οποία υποτίθεται πως πλησιάζουν περισσότερο το garage ήχο;
Δεν μας ενδιαφέρει η νέα mainstream μουσική σκηνή για τον απλό λόγο ότι δεν υπάρχει κάτι σε αυτή που να μας συγκινεί. Όλες οι αυτές οι μπάντες, συμπεριλαμβανομένων και των υποτιθέμενα «ανεξάρτητων», παίζουν ότι επιβάλλουν οι εταιρείες ή ακολουθούν ότι θεωρείται δήθεν η νέα τάση στη μουσική. Επίσης, κατά την ταπεινή μας άποψη κανένα από τα συγκροτήματα που ανέφερες έχει σχέση με το garage. Αμφιβάλλουμε εάν τα μέλη από τα περισσότερα από αυτά έχουν ακούσει ποτέ στη ζωή τους π.χ. Sonics ή γνωρίζουν ποίοι είναι οι Music Machine! Από την άλλη υπάρχουν άπειρες νέες μπάντες σε όλο τον κόσμο, για τις οποίες δεν θα διαβάσεις ποτέ κάτι στα μουσικά έντυπα, που ακολουθούν πιστά τη μοναχική τους πορεία παίζοντας αγνό rock’n’roll, είτε αυτό είναι garage, ή rockabilly ή punk rock.
Πολλά από τα προαναφερθέντα συγκροτήματα ξεκίνησαν φέροντας την ετικέτα του garage ή του νέο-garage, κυρίως εξαιτίας κάποιων εντύπων του στυλ N.M.E., γεγονός που οδήγησε στη δημιουργία ενός έντονου hype , με το συγκεκριμένο χαρακτηρισμό να αποτελεί τον ευκολότερο – ως και επιβεβλημένο – τρόπο για περιγράψεις ένα καινούριο group που παίζει rock’n’roll. Τελικά για εσάς τι είναι το garage; Είναι ένα αυτόνομο μουσικό είδος; Είναι πρώτα απ’όλα θέμα attitude και στυλ; Διαθέτει κάποιο ιδεολογικό υπόβαθρο; Κι εν τέλει, αν όλες αυτές οι ερωτήσεις ακούγονται περιττές, τι ήταν αυτό που τράβηξε εσάς τους ίδιους προς τα εκεί και οδήγησε στη δημιουργία των Sound Explosion;
Το garage είναι απλά ακόμα ένα είδος του rock’n’roll, τίποτε περισσότερο, τίποτε λιγότερο. Απλά τυχαίνει να είναι το πιο συναρπαστικό, για εμάς τουλάχιστον! Όποιος ψάχνει να βρει κάποιο ιδεολογικό υπόβαθρο σε αυτό ή επιθυμεί να υιοθετήσει κάποιο συγκεκριμένο attitude από αυτό, έχει χάσει εντελώς το νόημα του. Η δημιουργία του group έχει να κάνει και μόνο με το ότι αγαπούσαμε και αγαπάμε αυτό το είδος. Δεν είχαμε σκοπό να κάνουμε συναυλίες ή να ηχογραφήσουμε δίσκους. Όλα ήρθαν από μόνα τους στην πορεία.
Τελευταία ερώτηση, τετριμμένη όσο και αναπόφευκτη. Πως αισθάνεστε που θα ανεβείτε ξανά στη σκηνή μετά από τόσα χρόνια; Είναι σίγουρο ότι το βράδυ της 19ης Φεβρουαρίου, στο Gagarin 205 Live Music Space, θα βρίσκονται και πολύ νεώτερα παιδιά, που θα δουν τους Sound Explosion live για πρώτη φορά. Νιώθετε έτοιμοι να κερδίσετε καινούριους φίλους εκείνο το βράδυ;
Αισθανόμαστε μια χαρά και ανυπομονούμε να βρεθούμε ξανά μαζί στη σκηνή και να περάσουμε καλά με παλιούς αλλά και νέους φίλους. Δεν θέλουμε να δώσουμε υποσχέσεις, απλά επιθυμούμε το live μας να είναι μια βραδιά με fun, χορό και πολύ rock’n’roll!
