 |
Συνέντευξη με τον θρυλικό μπασίστα των Dead Kennedys, Klaus Flouride, αμέσως μετά την συναυλία τους στη σκηνή Olympia, στο Winter Gardens του Blackpool, στα πλαίσια του περσινού φεστιβάλ Holidays in the Sun.
Avopolis: Πόσες φορές έχετε πάει στην Ελλάδα;
Klaus Flouride: Εγώ προσωπικά τρεις φορές.
A: Ως τουρίστας;
KF: Ναι, μετά τις περιοδείες μας συνήθως κατέβαινα Ελλάδα, κυρίως επειδή συνήθως περιοδεύαμε το φθινόπωρο και η Ελλάδα είναι ένα καλό ζεστό μέρος γι'αυτή την εποχή...
Α: Είπες πριν πως ήταν να παίξετε στην Ελλάδα αλλα ακυρώθηκε η συναυλία, ήταν μήπως το Rockwave? (σ.σ. και φέτος, τον Μάρτιο, το συγκρότημα έπαιξε σε πολλά μέρη ανάμεσά τους Ιταλία, Τσεχία, Ρωσία, Ουγγαρία , μέχρι στο "κατώφλι" μας, στη Γιουγκοσλαβία, κανείς όμως δεν αξιώθηκε να τους φέρει στην Ελλάδα, γιατί άραγε;)
KF: Ειλικρινά δεν ξέρω, θα πρέπει να κοιτάξω, το πάσο μου πρέπει να λέει...πού στο διάλο ήταν...κάπου...σπαταλάω κασέτα τώρα (γελάει)...Κρακοβία, Πράγα, Ιταλία, Ισπανία...ακυρώθηκε μετά από αυτές νομίζω...δεν ξέρω πού ήταν ακριβώς! (δεν πειράζει Klaus, πήρες την ερώτηση πολύ σοβαρά!)
A: Μελλοντικά σχέδια για να παίξετε στην Ελλάδα τότε;
KF: Αν συνεχίσουμε τις περιοδείες, τότε ναι, θα το θέλαμε πάρα πολύ, έχουμε ένα σωρό μέρη να παίξουμε στην Ευρώπη, όπου δεν έχουμε ξαναπαίξει, θέλουμε επίσης να παίξουμε στη Νέα Ζηλανδία, την Αυστραλία, την Ιαπωνία, θα θέλαμε πολύ να παίξουμε στην Καμπότζη (holiday in Cambodia!)…Πάρα πολύ θα θέλαμε να παίξουμε στην Κούβα! Θα είχε πολύ γέλιο κάτι τέτοιο, θα έπρεπε να πάμε μέσω Καναδά ή κάτι παρόμοιο, αλλά οι Dead Kennedys στην Κούβα θα ήταν πολύ ωραία ειρωνεία!
A: Ποια ήταν τα καλύτερα συγκροτήματα για σένα αυτό το τριήμερο;
KF: Μμ, δεν ξέρω, δεν είδα και πολλά, μμ, μ'αρέσουν πολύ οι Subhumans αλλά δεν τους είδα...
A: Ναι, έπαιζαν την ίδια ώρα με σας...
KF: Είδα τους Dickies και ήταν φανταστικοί
A: Οι MDC νωρίτερα μίλησαν για τη σχέση του πανκ με την πολιτική, τι νομίζεις για τα συγκροτήματα εδώ, πιστεύεις πως το πανκ και η πολιτική ακολουθούν χωριστούς δρόμους, ή...
KF: Τα συγκροτήματα που έπαιξαν εδώ ανήκουν σε τόσες πολλές πλατειές κατηγορίες που δεν νομίζω ότι μπορεί κανείς να κατατάξει το φεστιβάλ σε μία κατηγορία, ως πολίτικοποιημένο ή μη...
A: Έχεις ακούσει καθόλου τα καινούρια συγκροτήματα που έπαιξαν σ'αυτή τη σκηνή; (σ.σ. το νέο αίμα της σκηνής εμφανίστηκε κατά κύριο λόγο στην Olympia)
KF: Όχι απόψε, δεν παρακολούθησα το φεστιβάλ (σ.σ. αντίθετα με τον ντράμερ Peligro, που τον είδαμε ως θεατή σε διάφορες μπάντες), είναι το τέλος της τουρνέ και χρειαζόμαστε ξεκούραση...
A: (εδώ αποτολμώ την καίρια ερώτηση) Κρατάτε καθόλου επαφή με τον Jello Biafra;
KF: Μόνο μέσω του δικηγόρου του προς το παρόν
A: (και συνεχίζω η θρασύτατη) Ξέρεις με τη ασχολείται αυτή την εποχή;
KF: Τώρα, το μόνο που ξέρω, είναι ότι κάνει spoken word (σ.σ. διαβάζει κείμενά του, βλέπε επίσης Henry Rollins), και μας ανταποδίδει την μύνηση (ή πολύ πιο παραστατικά στο πρωτότυπο: he's suing our arses back).
A: (μια που έχω πάρει φόρα) Πώς νιώθει που κάποιος άλλος...
(έχει πάρει τη θέση του ήθελα να πω)
KF: Πώς νιώθει για όλο αυτό; Ποια νομίζεις ότι είναι η απάντηση; Αυτός απέκλεισε τον εαυτό του, δεν τον αποκλείσαμε εμείς, αυτός απέκλεισε τον εαυτό του...
A: Είχατε καθόλου χρόνο να δείτε το Blackpool; (σ.σ. κιτς παραθαλάσσιο θέρετρο στη βορειοδυτική Αγγλία)
KF: Λίγο...
A: Και;
KF: Είναι λίγο, εμ... σαν το Miami Beach, είναι σαν..., όχι ούτε καν σαν αυτό, πιο πολύ σαν...είναι πολύ σουρεαλιστικό! (γελάει) μόνο αυτό μπορώ να σκεφτώ!
(Μετά από λίγη ψιλοκουβέντα για διάφορα περιστατικά με πανκ και γιαγιάδες, επανερχόμαστε)
A: Ποιος ήταν ο λόγος που επανασυνδεθήκατε;
KF: Βρήκαμε την ευκαιρία, τώρα που τελικά αποδεσμευτήκαμε από την Alternative Tentacles, να κυκλοφορήσουμε ένα live CD, το Mutiny on the Bay, και ήταν να κάνουμε μία και μοναδική εμφάνιση, ούτε καν κανονική συναυλία, πιο πολύ ένα πάρτυ για την κυκλοφορία του album, και ο DH [Peligro] είπε, γιατί δεν παίζουμε, χωρίς να το ανακοινώσουμε από πριν, 6 κομμάτια. Μμ, θα 'χει πλάκα, σκεφτήκαμε, κι αρχίσαμε να σκεφτόμαστε ποιος να τραγουδήσει. Δοκιμάσαμε κανα-δυο άτομα που μιμούνταν τον Biafra αλλά δεν θέλαμε κάτι τέτοιο. Τότε σκεφτήκαμε τον Brandon [Cruz], που τον ξέραμε από παλιά, ίσως αυτός μπορούσε να τραγουδήσει. Έτσι τον δοκιμάσαμε στο L.A. Κατά τη διάρκεια της πρόβας, ο κόσμος που περνούσε απ' έξω από το στούντιο, άκουγε τη μουσική, σταματούσε, κοίταγαν από το παραθυράκι, έμπαιναν μέσα, και σε λίγο όλοι στέκονταν με τα κινητά τους και έκαναν αναμετάδοση της πρόβας. Έτσι το πράγμα μαθεύτηκε, η εμφάνιση ήταν sold out δυο βδομάδες πριν παίξουμε, υπήρχε ουρά που έκανε τον κύκλο του τετραγώνου, και η συναυλία πήγε πολύ-πολύ καλά...δεν ξέραμε από την αρχή τι υποδοχή θα είχαμε. Και ο Brandon είχε πολύ τσαγανό...ο promoter, που ήταν promoter πανκ συγκροτημάτων και συναυλιών εδώ και 10 χρόνια, είπε ότι δεν είχε ξαναδεί τόσα χαμογελαστά πρόσωπα σε πανκ κοινό. Έτσι σκεφτήκανε να κάνουμε μερικές ακόμα εμφανίσεις στην Καλιφόρνια [uber alles!], και μετά ακολούθησαν μερικές ακόμα, στην Καλιφόρνια και το Νέο Μεξικό, και ξαφνικά βρεθήκαμε να παίζουμε στην Αργεντινή μόλις δύο εβδομάδες πριν ξεσπάσει ο χαμός.
A: Τι έκανε ο Cruz πριν αρχίσει να παίζει μαζί σας;
KF: Είναι σε μια μπάντα, τους Dr Know, ακόμα είναι μαζί τους, είχαν παίξει support για μας στο παρελθόν, είναι μαζί εδώ και 18 χρόνια περίπου. Είναι μια καλή, ευυπόληπτη, cool, πανκ μπάντα, κι ο Brandon έχει τη δικιά του ζωή, όλοι μας έχουμε την δική μας προσωπική ζωή, αυτός είναι ένας από τους λόγους που διαλυθήκαμε πριν από 16 χρόνια. Παίζαμε ήδη 8 χρόνια μαζί και φαινότανε πως είχαμε κλείσει τον κύκλο της πορείας μας, και το κοινό στα μέσα του '80 γινότανε λίγο χαζό, τώρα φαίνονται να είναι εξυπνότεροι απ' ότι τότε.
A: Αν μπορούσες να διάλεγες εσύ τα συγκροτήματα που θα εμφανίζονταν στο φεστιβάλ, ποια θα διάλεγες;
KF: Δεν είναι δίκαιη ερώτηση αυτή! Θα μπορούσα να απαριθμώ με τις ώρες...υπάρχουν πάρα πολλά και δεν θα ήθελα να αφήσω κανένα απ' έξω.
A: Πόσο καιρό ακόμα νομίζεις ότι θα συνεχίσετε;
KF: Δεν ξέρω, δεν ξέρουμε...ο,τιδήποτε κι αν ελπίζουμε να κάνουμε, εξαρτάται από το πώς πάνε τα πράγματα στη προσωπική μας ζωή (προς το τέλος της συνέντευξης μια νεαρή, νομίζω η κόρη του, περίμενε ανυπόμονα τον Klaus να τελειώσει)
A: Ξέρεις ότι οι φαν του συγκροτήματος που δε σας έχουν δει ποτέ περιμένουν να σας δουν τώρα...
KF: Θα ήταν καλά να παίξουμε στην Αθήνα, όπως θα ήταν καλά να παίξουμε σ' ένα σωρό διαφορετικά μέρη, δεν παίξαμε στη νότια Ιταλία, δεν παίξαμε στη Ρώμη, αυτή τη φορά παίζουμε σε μικρότερες πόλεις. Νομίζαμε ότι θα παίζαμε στην Στοκχόλμη όταν ακυρώθηκε η συναυλία της Αθήνας και τελικά παίξαμε στο Riga -ή κάπως έτσι- σ' ένα φεστιβάλ κάπου στην καρδιά της Σουηδίας, είχε ενδιαφέρον...
A: Klaus σ' ευχαριστούμε πολύ κι ελπίζουμε να τα πούμε στην Αθήνα.
(Ένα χρόνο αργότερα, παρ'ότι έφτασαν μέχρι τα Βαλκάνια, όπως είπαμε πιο πριν, οι διοργανωτές έκαναν πάλι χαλάστρα στους -πολλούς- φαν των Kennedys).
Η προσπάθειά μας να ξεμοναχιάσουμε τον DH Peligro δεν καρποφόρησε, μια που μια 15χρονη Ισραηλινή (όπως μάθαμε) είχε κρεμαστεί από τον λαιμό του και προσπαθούσε να τον πείσει να της υπογράψει το εσώρουχο. Τον λυπηθήκαμε και τον αφήσαμε ήσυχο...
Συνέντευξη: Λίτσα Στεργίου, Noel Cass / Απόδοση στα ελληνικά: Λίτσα Στεργίου
