Ben Folds Five

<>

<>Απόδοση στα ελληνικά: Στέλιος Κανελλάκης

Από το άνοιγμα του "Narcolepsy" στο τρίτο album των Ben Folds Five είναι ξεκάθαρο ότι εικόνες από ζαχαρωτά χορεύουν περισσότερο από ποτέ. Το "Unauthorized Biography of Reinhold Messner" σε καλωσορίζει με βιολιά που τραγουδάνε κηρύσσοντας τη μεγαλοσύνη αυτού του θεάματος. Ο κόσμος του Burt Bacharach είναι ορατός παντού, πιο πολύ στα κομμάτια που κλείνουν το album...

Από το σπίτι του, ο μπασίστας Robert Sledge αμύνεται τις νέας τους pop στάσης. "Νιώσαμε ότι αξίζαμε ένα "μεγαλύτερο" ήχο που θα ταίριαζε περισσότερο στα κομμάτια - για να πω την αλήθεια πάντα αυτός ήταν ο στόχος μας. Απλά δεν είχαμε τα μέσα να το κάνουμε αυτό πριν". Και σίγουρα τα μέσα τα είχανε τώρα. Το album γράφτηκε και ηχογραφήθηκε σε τρια διαφορετικά στούντιο, φτάνοντας το budget σε πολύ υψηλά επίπεδα. Μάλλον πρόκειται για μεγάλη αλλαγή - το τελευταίο τους album, το Whatever and Ever Amen (1997) γράφτηκε στο σπίτι του Ben.

<>

Η μπάντα μοιάζει άνετη με τη "μεγάλη" παραγωγή, αποτέλεσμα της εμπειρίας του Ben στην ηχογράφηση του side project του, Fear of Pop. "Ηταν μια καλή ευκαιρία να κάνω πράγματα που πάντοτε ήθελα αλλά δεν είχα την ευκαιρία να το κάνω πιο πριν, με προσπάθεια, πειραματισμό, ξανά προσπάθεια κτλ.", εξηγεί ο frontman τους.

Με την εξαίρεση του single "Army" υπάρχει μια αισθητή απουσία των σκληρών piano grooves που χαρακτήριζαν τις ζωντανές εμφανίσεις της μπάντας, αλλά και τα προηγούμενα δύο album τους. Πρόκειται για μια "αλλαγή" που προήλθε από το κέφι των ίδιων ή πρόκειται για μια συνειδητοποιημένη προσπάθεια να μεγαλώσουν τη βάση των fan τους; Σύμφωνα με τους Folds, "it's a question of natural flow"!

"Καταλαβαίνω τι εννοείς, αλλά μέρος αυτού του album ροκάρει πολύ περισσότερο από ότι έχουμε κυκλοφορήσει πιο πριν. Δεν είναι ανάγκη να φωνάζεις για να είσαι rock", και συμπληρώνει ο Sledge: "Τα κομμάτια είναι πάντα πιο σκληρά ζωντανά, και αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει"!