φωτογραφίες: Athos Burez (1,3,4), Thomas Nolf (2)
Από τον Φεβρουάριο περιοδεύετε με το νέο σας δίσκο Fever (2019). Ποιες είναι οι εντυπώσεις σας μέχρι τώρα;
Το tour πάει υπέροχα. Το διάστημα που περιοδεύουμε μέχρι τώρα, είναι πραγματικά συναρπαστικό. Η αλήθεια είναι ότι κυκλοφορείς έναν νέο δίσκο, αλλά ποτέ δεν ξέρεις πώς θα είναι αυτός ο δίσκος live. Όμως το Fever φτιάχτηκε για να παίζεται ζωντανά. Και αποδείχτηκε ότι τα καταφέραμε. Η περιοδεία έχει πολύ ενθουσιασμό και πολύ παιχνίδι. Τα καινούρια τραγούδια πάνε καλά, με έναν σχεδόν «αφελή» τρόπο. Είμαστε πολύ χαρούμενοι.
Έχετε κάποιο highlight;
Πολλά βασικά! Κάναμε ένα φοβερό live στο Άμστερνταμ και μετά στην Αμβέρσα. Και μόνο από το μέγεθος των σκηνών, είναι ήδη δύο συναυλίες που δεν θα ξεχάσουμε. Ήταν πραγματικά ωραία, το κοινό τραγουδούσε μαζί μας και έγιναν όλα όπως ελπίζαμε. Το Λονδίνο ήταν επίσης πολύ cool, όπως και το Βερολίνο. Ακόμα και στη Ρουμανία, όπου είχαμε δύο sold-out εμφανίσεις στο Βουκουρέστι. Τώρα ετοιμαζόμαστε για τις επόμενες στάσεις.
Πώς θα περιέγραφες τη ζωή σε περιοδεία;
Σαν μια φούσκα. Είσαι σαν μια φούσκα έξω από την κοινωνία, δεν ξέρεις πού είσαι ή τι μέρα είναι. Κατά κάποιον τρόπο είναι μια γιορτή για το γεγονός ότι δημιούργησες ένα άλμπουμ και έχεις τη χαρά και την ανυπομονησία να βγεις έξω και να το παίξεις ζωντανά. Και το καλύτερο είναι ότι ο κόσμος το ακούει ή ενδιαφέρεται για αυτό. Παρόλα αυτά, τα υπόλοιπα είναι αρκετά δύσκολα. Η αλήθεια είναι ότι δεν περιοδεύουμε όσο παλιότερα, διαφορετικά θα τρελαθούμε! Παραμένει βέβαια κάτι πολύ ενδιαφέρον και πάντα απολαμβάνουμε να το κάνουμε· αρκεί να είναι για μικρό χρονικό διάστημα.
Το Fever είναι ο 4ος δίσκος των Balthazar και φημολογείται ως ο πιο επιτυχημένος. Τι το διαφορετικό έχει;
Πολλά πράγματα. Για αρχή, τα 3 πρώτα άλμπουμ τα κάναμε σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, ενώ παράλληλα βγαίναμε σε πολλές περιοδείες. Έτσι ουσιαστικά γράφαμε-παίζαμε-γράφαμε, ώσπου κάπου κολλήσαμε, κάπου βαρεθήκαμε τον τρόπο με τον οποίον κάναμε τα πράγματα. Έπειτα έκανε ο καθένας ένα σόλο project, κάτι το καταπληκτικό, γιατί πήραμε στην ουσία μια απόσταση. Προσωπικά κατάλαβα ότι οι φίλοι μου είναι πολύ ταλαντούχοι. Αυτό το άλμπουμ ήταν στην ουσία η επανασύνδεσή μας, με νέα ενέργεια και ανυπομονησία να ξαναδουλέψουμε μαζί. Και χρησιμοποιήσαμε αυτήν την ενέργεια με έναν πιο εξωστρεφή τρόπο, καθώς οι πρώτοι δίσκοι των Balthazar ήταν πιο μελαγχολικοί, ενώ το Fever βγήκε πιο «εορταστικό».
Τι άλλο σας δίδαξαν τα 2 χρόνια που μείνατε χωριστά με τους Balthazar;
Ότι αυτό που έχουμε, είναι κάτι πολύτιμο. Ξεκινήσαμε τους Balthazar όταν ήμασταν 16 με 17 χρονών και για λίγο καιρό το είχαμε πάρει όλοι ως δεδομένο ότι είμαστε σε αυτήν τη μπάντα. Όταν όμως περνάνε μερικά χρόνια και δεν είσαι μέσα σε αυτό, καταλαβαίνεις ότι πραγματικά είναι κάτι σπάνιο αυτό που έχεις χτίσει. Ακόμα και τον καιρό που παίζαμε με τα σόλο projects, το κοινό έμενε πιστό, τα ακολουθούσε, κάτι που μας έκανε να αισθανθούμε μεγάλη ζεστασιά στις καρδιές μας. Έχουμε χτίσει κάτι σημαντικό από το μηδέν, το οποίο ο κόσμος αγαπάει, και το θεμέλιό του είναι δυνατό. Κι αυτό έμαθα τα χρόνια που δεν έπαιζα με τους Balthazar –ότι είναι πραγματικά ξεχωριστό αυτό που έχουμε. Κι επίσης πρέπει να βγάλουμε κι άλλους δίσκους, γιατί ακόμη δεν έχουμε πει όλη την ιστορία.
Ανέφερες ότι ήσασταν γύρω στα 17 όταν σχηματίσατε τους Balthazar. Στην Ελλάδα οι γονείς είναι αρκετά επιφυλακτικοί, έως και παρεμβατικοί, όταν τα παιδιά καταπιάνονται επαγγελματικά με τη μουσική, από τόσο μικρά. Πώς το περάσατε εσείς αυτό το μεταβατικό στάδιο;
Περίπου το ίδιο συμβαίνει και στο Βέλγιο. Οι περισσότεροι γονείς λένε «μη σπαταλάς τον χρόνο σου με τη μουσική, πήγαινε να σπουδάσεις, να γίνεις δικηγόρος ή αρχιτέκτονας» ή κάτι τέτοιο, αλλά υποθέτω ότι σταθήκαμε τυχεροί. Το ξεκινήσαμε σαν χόμπι, αλλά οι γονείς μας ήταν πολύ ΟΚ με αυτό. Η μητέρα μου, για παράδειγμα, τραγουδούσε όλη της τη ζωή· και, όταν πλέον δεν μπορούσε, ξεκίνησα εγώ να το κάνω, οπότε ήταν πολύ χαρούμενη με αυτό. Επίσης είχαμε μεγάλο πάθος για ό,τι κάναμε –κι όταν βλέπεις το παιδί σου να είναι τόσο παθιασμένο, θα πρέπει πάντα να είσαι υποστηρικτικός, γιατί στην πραγματικότητα δεν θες να καταλήξει να κάνει κάτι που δεν του αρέσει. Ακόμα κι αν το πάθος σου είναι η νομική, είναι πολύ καλό. Αλλά αν είναι η μουσική, τότε θα έπρεπε κι αυτό να είναι εξίσου καλό.
Ποια θα έλεγες ότι είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που έχουν δεχθεί οι Balthazar από τότε;
Νομίζω πως ήταν η απόφασή μας για το τι θα κάνουμε μετά το 3ο άλμπουμ. Αποφασίσαμε τότε να κάνουμε ένα διάλειμμα και να ασχοληθούμε με τα σόλο projects μας, όμως αυτό ήταν μάλλον η πιο απαίσια απόφαση που πήραμε ποτέ: θα μπορούσε να είχε καταλήξει σε μια πραγματική διάλυση. Αλλά στην επανασύνδεσή μας ήμασταν όλοι πολύ ενθουσιασμένοι. Επομένως, ναι, νομίζω ότι η μεγαλύτερη πρόκληση ήταν να καταλάβουμε εάν με εκείνη μας την απόφαση κάναμε το σωστό. Η υπόλοιπη πορεία των Balthazar ήταν πολύ σταδιακή, επομένως δεν υπήρχε κάποια μεγάλη πρόκληση πριν.
Με αφορμή το “Entertainment” από τον νέο σας δίσκο, ποιος πιστεύεις ότι είναι ο ρόλος της μουσικής ή ενός μουσικού στο πεδίο της σύγχρονης διασκέδασης/ψυχαγωγίας;
Πρώτα από όλα, δεν θεωρώ ότι θα έπρεπε να υπάρχει κάποιος «οδηγός» για τους διασκεδαστές και τους καλλιτέχνες οποιασδήποτε εποχής. Για μένα προσωπικά, οι μεγαλύτεροι καλλιτέχνες που με έχουν εμπνεύσει είναι εκείνοι που ξεφεύγουν από τα πρέπει. Σκέφτομαι τελευταία, για παράδειγμα, ότι μερικά τραγούδια του Leonard Cohen δεν είναι και τόσο φιλικά προς το γυναικείο φύλο, αλλά ξέρεις (ή ελπίζεις ενίοτε) ότι στην πραγματική του ζωή δεν ήταν τέτοιος άνθρωπος. Από την άλλη ακούω τον Lou Reed, ο οποίος τραγουδάει για τα ναρκωτικά, και πιστεύω ότι είναι πολύ ΟΚ να ακούς αυτά τα τραγούδια χωρίς να χρειάζεται να τα υποστηρίζεις. Είναι κάπως οριακά τέτοιου είδους τραγούδια, και πιστεύω ότι αυτό θέλουμε να ακούσουμε. Αν όλοι οι καλλιτέχνες ήταν οι τέλειοι «γαμπροί», θα ήταν πολύ, πολύ βαρετό· δεν θα λειτουργούσε, με κανέναν τρόπο.
Κάποιοι καλλιτέχνες από την άλλη είναι πολιτικοί. Εμείς έχουμε επιλέξει να μην είμαστε, γιατί δεν πιστεύουμε ότι είναι αυτό που θέλουμε να πούμε. Έχουμε άποψη, όμως δεν θέλουμε να τραγουδήσουμε για εκείνη. Θέλουμε να τραγουδάμε για πράγματα που βρίσκονται πραγματικά κοντά μας, κι αυτά είναι τα συναισθήματά μας. Κάνουμε λοιπόν pop μουσική, άλλωστε ο κόσμος τραγουδά για την αγάπη εδώ και αιώνες –και είναι φτιαγμένος για να το κάνει αυτό. Πιστεύω μάλιστα ότι η αγάπη είναι ένα μυστήριο για το οποίο δεν μπορείς να τραγουδήσεις ποτέ αρκετά τραγούδια.
Σε αυτό το άλμπουμ υπάρχουν κομμάτια για το χωρισμό, ένα άλλο μιλάει για το πόσο με εκνευρίζει η κοπέλα μου, ενώ το αμέσως επόμενο λέει ότι όλα είναι καλά. Επιλέγω ένα συναίσθημα για να γράψω ένα τραγούδι, όμως το επόμενο μπορεί να λέει ακριβώς το αντίθετο· γιατί έτσι λειτουργεί το συναίσθημα. Δεν πιστεύω ότι πρέπει να λογοκρίνει κανείς τον εαυτό του, γιατί τότε σταματά να είναι ειλικρινής. Και, εάν ένα πράγμα οφείλουν οι καλλιτέχνες, είναι να είναι ειλικρινείς.
Άρα τα περισσότερα κομμάτια σας προκύπτουν από πραγματικές ιστορίες;
Ναι, αλλά ρομαντικοποιημένες κατά κάποιον τρόπο. Δεν είναι απαραίτητα μια δική μου ιστορία, χρειάζομαι ωστόσο κάτι που θα με ελκύσει. Γιατί νομίζω ότι ο μόνος τρόπος για να τραγουδήσεις για κάτι με νόημα, είναι να ξέρεις για τι πράγμα τραγουδάς. Γι' αυτό και προτιμώ να τραγουδώ περισσότερο προσωπικές ιστορίες.
Και πώς ακριβώς λειτουργεί αυτό στη συνεργασία σας με τον Maarten;
Ειδικά μετά τα σόλο projects, ανακαλύψαμε ότι η δύναμη των Balthazar είναι το γεγονός ότι έχουμε τόσες ιδέες ο καθένας, με τις οποίες αρχίζουμε να παίζουμε ένα ειδος ping-pong. Το αποτέλεσμα είναι λοιπόν να καταλήγουμε πάντα σε διαφορετικό μέρος από αυτό που περιμέναμε ο καθένας όταν έγραφε την ιδέα του. Και ο παραγωγός του Fever, Jasper Maelkelberg, ήταν πραγματικά ο τέλειος «τρίτος άνθρωπος»: λειτούργησε καταλυτικά στη διαμόρφωση του δίσκου.
Το καλοκαίρι θα εμφανιστείτε και στην Αθήνα (Τρίτη 25 Ιουνίου), στα πλαίσια του Summer Nostos Festival 2019, στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Έχετε ξανάρθει στην Ελλάδα;
Για διακοπές, ναι! Προσωπικά δεν έχω ξαναπαίξει εκεί, αλλά είμαι πολύ ενθουσιασμένος. Ξέρω ότι ο Maarten έχει παίξει με τους Warhaus και πέρασε καταπληκτικά. Ανυπομονούμε!
{youtube}TZkG4w0dm7M{/youtube}
