Μέσα στο 2018 κυκλοφορήσατε τον τελευταίο σας δίσκο Bring On The Mesmeric Condition. Πώς νιώθετε με αυτήν την προσπάθεια; Ποιες είναι οι προσδοκίες που έχετε;
Είμαστε πολύ χαρούμενοι με τον τρόπο με τον οποίον γεννήθηκε αυτός ο δίσκος, παρόλο που αποδείχθηκε δύσκολος στη δημιουργία του. Είναι η πρώτη φορά που συμμετείχα σε κάθε στάδιο της δουλειάς που απαιτεί η ολοκλήρωση ενός δίσκου: από τη σύνθεση των τραγουδιών μέχρι το τελικό artwork. Εξαιτίας των κανονισμάτων, ηχογραφήσαμε το άλμπουμ σε τέσσερις διαφορετικές τοποθεσίες. Έτσι, κάποια από τα μέλη έπρεπε να ηχογραφήσουν μόνοι τα δικά τους μέρη μερικών κομματιών και να μας τα στείλουν.
Δεν θα τα είχαμε καταφέρει χωρίς τον “Alaska”, τον ηχολήπτη και παραγωγό του δίσκου· επίσης, δούλεψα πολύ στενά με τον Jim Diamond για το μιξάρισμα. Ωστόσο, ένιωσα πως έπρεπε να αναμειχθώ πραγματικά και εγώ, ώστε να εξασφαλίσω ότι ο δίσκος που θα προέκυπτε θα ήταν κοντά σε εκείνο που είχα οραματιστεί. Αυτή ήταν και η μεγαλύτερη προσδοκία ή ελπίδα μου, να μοιάζει δηλαδή η τελική μορφή των τραγουδιών με ό,τι υπήρχε στο κεφάλι μου όσο τα συνέθετα. Τέλος, η δισκογραφική μας Hound Gawd υποστήριξε πολύ τις ιδέες τις οποίες είχαμε για το Bring On The Mesmeric Condition.
Ποιος ήταν ο στόχος του δίσκου; Προσπαθήσατε να συλλάβετε εκ νέου την ενέργεια της νεότητάς σας;
Ο στόχος ήταν να φτιάξουμε έναν δίσκο αποκλειστικά με καινούριες συνθέσεις, οι οποίες δεν περιορίζονται σε ένα συγκεκριμένο στυλ. Έναν δίσκο στον οποίο θα μπορεί κανείς να ακούσει όλες τις διαφορετικές μας επιρροές, αλλά χωρίς να ακούγεται λες και προσπαθούμε να τις αντιγράψουμε. Σε καμία περίπτωση δεν προσπάθησα να επαναφέρω κάτι από τη νεότητά μου. Αυτό θα έμοιαζε με το να δίνω μία μάχη χαμένη από χέρι: το rock n’ roll είναι ένα παιχνίδι για τους νέους.
Ποιες είναι οι σημαντικότερες αλλαγές των νέων Morlocks σε σχέση με την παλαιότερη τους εκδοχή;
Η σημαντικότερη αλλαγή έχει να κάνει με το γεγονός πως πρέπει να είμαι πιο υπεύθυνος τώρα. Όταν είσαι νέος, είναι πολύ πιο εύκολο να είσαι ανεύθυνος, γιατί δεν σκέφτεσαι τα πράγματα τόσο πολύ· και δεν νιώθεις ενοχές για τα λάθη σου. Επίσης όλα πλέον έχουν βελτιωθεί –από τα μέλη μέχρι τις συνθέσεις.
Έχεις μετανιώσει δηλαδή για πράγματα που έχεις κάνει στο παρελθόν;
Ναι, έχω μετανιώσει για άπειρα πράγματα φίλε μου. Περισσότερο, βέβαια, ότι πρέπει να μιλάω συνεχώς γι' αυτά.
Μπορεί το ροκ να γίνει ακόμη επικίνδυνο;
Ναι. Αλλά πιστεύω πως αυτό ισχύει γενικά για τη μουσική, όχι μόνο για το ροκ.
Πιστεύεις ότι η ψηφιακή εποχή έχει αφαιρέσει τη μαγεία από την μουσική;
Κατά κάποιον τρόπο... Ίσως δηλαδή να συμβαίνει το αντίστροφο: αφαίρεσαν τη μουσική από τη μαγεία.
Ανησυχείς ποτέ πως το όνομα των Morlocks δεν θα έχει τη θέση που επιθυμείς στις σελίδες της rock 'n' roll ιστορίας;
Όχι, δεν ανησυχώ για τέτοια πράγματα. Υπάρχει αρκετός κόσμος εκεί έξω, που δεν έχει καν το 1/10 του ταλέντου μου, ο οποίος μπορεί να ανησυχεί για τέτοια ερωτήματα.
Ποια είναι η πιο ξεχωριστή Morlocks ανάμνηση που μπορείς να θυμηθείς;
Το να παίζουμε μπροστά σε 70.000 κόσμο μαζί με τους Jefferson Airplane, τον John Lee Hooker και τον Santana για την 50η επέτειο του Καλοκαιριού της Αγάπης, σε μία δωρεάν συναυλία στο πάρκο Golden Gate (2017). Ήταν μία φοβερή στιγμή.
Πρώτη φορά live στην Ελλάδα για τους Morlocks. Πώς θα είναι αυτό; Παραμένει η ζωντανή εμπειρία το πιο δυνατό σας όπλο;
Εννοείται πως είμαστε ακόμη πολύ δυνατοί live. Περίμενα 35 χρόνια να παίξω στην Αθήνα, οπότε βγάλτε τα συμπεράσματα μόνοι σας!
{youtube}WHLXhQMu3ds{/youtube}
