φωτογραφίες: Bill Butt (1), Sara Da Costa (2), D. Vass (3)
Στο Romaria, το οποίο κυκλοφόρησε νωρίτερα μέσα στη χρονιά, συμμετέχει το ίδιο κουαρτέτο που έπαιζε στον προηγούμενο δίσκο σας, το Surrounded By Sea του 2015 (όπου συμμετέχουν επίσης ο Eivind Aarset στην κιθάρα, ο Michael Benita στο κοντραμπάσο και ο Sebastian Rochford στα ντραμς). Πόσο διαφορετική ήταν η πορεία δημιουργίας του, δεδομένου ότι αυτή τη φορά είχατε ένα πολύ καλό σημείο εκκίνησης;
Για κάποιον λόγο, ήταν λίγο πιο δύσκολο. Καμιά φορά, όμως, τα μικροπροβλήματα που μπορεί να συναντήσεις στο στούντιο κάνουν τη μουσική ακόμα πιο ξεχωριστή. Νομίζω πως αυτό έγινε και εδώ και, τελικά, το αποτέλεσμα ήταν καλύτερο από το Surrounded Βy Sea…
Ακολουθήσατε την ίδια τακτική; Βρεθήκατε δηλαδή κατευθείαν στο στούντιο ηχογραφήσεων, χωρίς προηγούμενες πρόβες;
Ναι, έτσι συνέβη. Και στο Romaria αυτό ήταν πιο έντονο: η μουσική ήταν πολύ φρέσκια, με την έννοια ότι μερικά από τα κομμάτια δεν τα είχαμε παίξει πολλές φορές σε λάιβ.
Στο δελτίο Τύπου της ECM διαβάζουμε ότι θεωρείτε το συγκεκριμένο κουαρτέτο ως «τη μπάντα των ονείρων σας». Θα θέλατε να το εξηγήσετε λίγο παραπάνω;
Το θεωρώ αυτό γιατί επέλεξα πολύ ξεχωριστούς μουσικούς, καθένας από τους οποίους έχει μία πολύ ιδιαίτερη, προσωπική προσέγγιση. Και αν υλοποιείς τις ιδέες και τη μουσική σου εντός μιας ομάδας που επιλέχτηκε με πολλή προσοχή, τότε η δημιουργία είναι πραγματικά υψηλού επιπέδου.
Η ατμόσφαιρα που δημιουργείτε μέσα στα δύο αυτά άλμπουμ είναι σίγουρα κάτι που τα κάνει να ξεχωρίζουν. Ιδίως από τη στιγμή που μοιάζει να κατευθύνει τον ακροατή στο εσωτερικό της μουσικής, στη διάδραση και στους χώρους μεταξύ των τεσσάρων σας. Πώς αξιολογείτε όμως εσείς την ατμόσφαιρα;
Έχετε δίκιο… Κάθε ήχος, κάθε ανάσα, η παραμικρή διαφοροποίηση, όλα αυτά έχουν σημασία. Είναι ένας στόχος που έχω με το συγκεκριμένο κουαρτέτο, να προσπαθώ να βρίσκω τους χώρους και τις σιωπές μέσα στη μουσική…
Ως ακροατής, σκέφτομαι μερικές φορές τη μουσική σαν έναν χώρο που δομείται με ήχους και συχνότητες –σαν μια μορφή ενός αρχιτεκτονικού σχεδίου. Θα θεωρούσατε τον εαυτό σας έναν «αρχιτέκτονα του ήχου»;
Νομίζω πως κάθε συνθέτης και κάθε μουσικός είναι ένας αρχιτέκτονας του ήχου, ο οποίος δουλεύει με σχήματα, χρώματα και συναισθήματα.
Ένα ενδιαφέρον μέρος του βιογραφικού σας είναι ότι ηγηθήκατε του πρώτου Δυτικού σχήματος που έπαιξε ποτέ στη Μογγολία. Τι θυμάστε από την εμπειρία; Και, γενικότερα, πώς είναι να παίζετε σε ακροατήρια μη εξοικειωμένα με τα πολιτισμικά συμφραζόμενα του έργου σας; Σκέφτομαι τον Sun Ra και την περίφημη φράση του, ότι «η μουσική είναι μια οικουμενική γλώσσα», αναρωτιέμαι όμως πόσο οικουμενική είναι στην πραγματικότητα…
Νομίζω πως οι άνθρωποι στο Ουλάν Μπατόρ περίμεναν τους Beatles! Οπότε μάλλον μπερδεύτηκαν λιγάκι όταν εμφανιστήκαμε εμείς… Προφανώς και αληθεύει ότι η μουσική είναι μια οικουμενική γλώσσα, η οποία διασχίζει όλα τα σύνορα και επικοινωνεί με όλους τους λαούς. Η δουλειά των μουσικών είναι να προσπαθούν να κάνουν τον κόσμο ένα καλύτερο μέρος…
Γενικώς, πόσο σημαντικό (ή και όχι τόσο) είναι για εσάς να είστε συγκεκριμένος στο επίπεδο του πολιτισμικού αποτυπώματος της μουσικής σας; Υπάρχει μία παράδοση που να την ενημερώνει πιο ευδιάκριτα από άλλες;
Θα έλεγα πως είναι η τζαζ παράδοση, στο επίπεδο της δομής της μελωδίας και της διευθέτησης του χώρου για το σόλο. Μου αρέσει η μουσική να κινείται μεταξύ ρουμπάτο (σ.σ.: σημεία που επιτρέπεται η πιο ελεύθερη ρυθμική απόδοση της παρτιτούρας) και συγκεκριμένων γκρουβ, να μπορεί να ανοίγεται και να εξερευνάται μέσω του αυτοσχεδιασμού και της επικοινωνίας. Καλώς εχόντων, μία μουσική η οποία μπορεί να συνδέσει τους μουσικούς που την ερμηνεύουν και το ακροατήριο που την ακούει.
Οπότε, ο ρόλος του αυτοσχεδιασμού είναι σημαντικός για εσάς, έτσι;
Φυσικά. Χωρίς το στοιχείο του αυτοσχεδιασμού, η μουσική μού φαίνεται χωρίς πνοή, χωρίς ζωή. Είναι καλό να παίρνεις κάποια ρίσκα και να ακολουθείς το ένστικτό σου.
Τι να περιμένουμε από την επίσκεψή σας στην Αθήνα; Έχετε 4 εμφανίσεις στο Half Note, πώς σκέφτεστε να τις γεμίσετε;
Γράφω νέα κομμάτια αυτή την περίοδο και ελπίζω να τα εισάγω στο ρεπερτόριο του κουαρτέτου, στη διάρκεια της παραμονής μας στην Αθήνα. Οπότε, μάλλον κάθε εμφάνισή μας θα είναι αρκετά διαφορετική…
{youtube}9KamjD47gN4{/youtube}
