Σας περιμένουμε με ανυπομονησία στην Αθήνα, στο πλαίσιο του Release Athens. Μίλησέ μου για το πώς πάνε τα πράγματα για το συγκρότημα αυτόν τον καιρό. Είναι γνωστό ότι βρίσκεστε σε διαδικασία ολοκλήρωσης ενός νέου άλμπουμ...
Αλήθεια είναι. Είμαστε πολύ απασχολημένοι αυτή την περίοδο και βρισκόμαστε ακριβώς στη μέση των ηχογραφήσεων, τις οποίες λέμε να ολοκληρώσουμε περίπου στα μέσα Ιουλίου. Ελπίζουμε το υλικό μας να προκύψει καλό και όπως το θέλουμε, ώστε να ολοκληρώσουμε το άλμπουμ. Αμέσως μετά τη συναυλία της Αθήνας θα επιστρέψουμε στο στούντιο για να τελειώσουμε τη δουλειά μας. Νομίζω πως η συγκεκριμένη εμφάνιση θα μας τονώσει πολύ και θα μπορέσουμε έτσι να επανέλθουμε δυναμικά στο υλικό, ανανεωμένοι και με φρέσκες ιδέες για τις τελικές πινελιές.
Πώς είναι η κατάσταση μεταξύ των μελών;
Όλοι μας κάνουμε και τα δικά μας πράγματα, πέρα από τις υποχρεώσεις με τους Slowdive. Η Rachel (Goswell) ασχολείται με το side project Minor Victories (σ.σ.: με μέλη των Mogwai και των Editors) και θα έρθει στην Αθήνα από τη Γερμανία, ενώ οι υπόλοιποι –που επίσης συνεχίζουμε τις ζωές μας– θα τη συναντήσουμε εκεί ερχόμενοι από το Λονδίνο. Όλοι μας έχουμε γίνει γονείς, οπότε ασχολούμαστε με τις οικογένειές μας και γι' αυτό κάνουμε ελάχιστες συναυλίες. Προτιμάμε να ασχολούμαστε με τις ηχογραφήσεις, ειδικά τώρα που θέλουμε και να ολοκληρώσουμε νέο δίσκο.
Πλέον, όμως, οι προσδοκίες του κοινού είναι πολύ μεγαλύτερες από ότι πριν 23 χρόνια. Αυτό σας επηρεάζει καθόλου;
Η πραγματικότητα είναι ότι μας επηρεάζει, σε κάποιον βαθμό. Υπάρχουν όντως μεγάλες προσδοκίες και το συνειδητοποιήσαμε μάλιστα κι εμείς, σχετικά πρόσφατα. Το 2013, όταν βρεθήκαμε ξανά μαζί και δώσαμε την πρώτη μας συναυλία, δεν είχαμε ιδέα για για το αν θα ένοιαζε κάποιον το reunion, αν θα κόβαμε εισιτήρια ή αν υπήρχαν ακόμα εκεί έξω fans που τους ενδιαφέραμε. Τελικά συνέβη το αντίθετο: εισπράξαμε τρομερό ενδιαφέρον, ο κόσμος μας ακολουθεί πιστά και σχεδόν μας πιέζει για νέο υλικό. Είναι κάπως παράξενο για εμάς, να ξαναζούμε τα χρόνια που οι fans μας ακολουθούσαν και έδειχναν ενθουσιασμό. Όμως σε διαβεβαιώ ότι δεν θα βγάλουμε δίσκο μετά από 20 χρόνια μόνο και μόνο για να τον κυκλοφορήσουμε. Θα τον βγάλουμε μόνο όταν το αποτέλεσμα θα μας φανεί πολύ καλό. Το ίδιο ισχύει και για τις συναυλίες μας: δεν θα κάναμε εμφανίσεις, αν δεν πιστεύαμε ότι έχουμε να παρουσιάσουμε κάτι καλό στον κόσμο. Όμως σε αυτήν τη «δεύτερη» καριέρα μας, η πίεση και οι προσδοκίες παραμένουν κάτι πολύ παράξενο για εμάς.
Θα είμαστε λοιπόν τυχεροί; Θα ακούσουμε λίγο από το καινούριο σας υλικό στο Release Athens;
Είναι δύσκολο, αλλά καθόλου απίθανο. Ίσως είναι λίγο νωρίς για τα νέα μας τραγούδια, καθώς δεν έχουν πάρει ακόμα την τελική τους μορφή. Έχουμε πάντως κάνει soundcheck σε αρκετά από αυτά τους τελευταίους 2 μήνες και είναι έτοιμα. Δεν θα ξέρουμε μέχρι την τελευταία στιγμή αν θα χωρέσει κάτι στη setlist, αλλά ελπίζω να γίνει. Θα χαρώ πολύ το ελληνικό κοινό να ακούσει πρώτο το καινούριο μας υλικό.
Πολλά έχουν αλλάξει από τη δεκαετία του 1990, και στη βρετανική σκηνή, αλλά και στη δισκογραφία από τον καιρό που υπογράψατε στην Creation. Πώς βιώνετε αυτό το παντελώς διαφορετικό σκηνικό, μετά από τόσα χρόνια;
Στην ουσία δεν έχουμε δισκογραφική εταιρία, πλέον. Πιθανότατα θα μιλήσουμε βέβαια με μερικά labels όταν είναι έτοιμος ο δίσκος –και μάλλον θα συμφωνήσουμε με κάποιο. Όμως τα μέσα προώθησης όπως το YouTube και το Facebook είναι πια στη διάθεσή μας και αυτό είναι που κάνει το σημερινό σκηνικό τόσο διαφορετικό, μα και καλύτερο, από πολλές απόψεις. Αν θέλουμε για παράδειγμα να κυκλοφορήσουμε ένα πρώτο single ή μια ζωντανή ηχογράφηση ενός τραγουδιού, το ανεβάζουμε στο Soundcloud και έτσι είμαστε σε άμεση επαφή με τον κόσμο που θα το ακούσει.
Από την άλλη, βέβαια, αυτό συμβαίνει επειδή είμαστε καθιερωμένο και γνωστό όνομα, από την εποχή που μας προώθησε μια δισκογραφική εταιρεία. Μπορεί να μην είμαστε παγκοσμίως γνωστοί όπως οι U2 ή οι Coldplay, βρισκόμαστε όμως σε ένα επίπεδο στο οποίο δεν χρειαζόμαστε πια μια εταιρεία για να μας δουλέψει. Προτιμάμε λοιπόν να κάνουμε τα πράγματα όπως τα θέλουμε εμείς.
Έχετε ποτέ το γλυκόπικρο συναίσθημα ότι υπήρξατε μπροστά από την εποχή σας, το 1993;
Δεν μπορώ να πω με σιγουριά ότι υπήρξαμε μπροστά από την εποχή μας. Ήμασταν πολύ νέοι τότε, παίζαμε σε μπαρ και σε παμπ του Reading και υπογράψαμε στην Creation σχεδόν κατά τύχη. Πρωτογνωρίσαμε τον Alan McGee όταν είχε έρθει να μας δει σε ένα live και ήταν απλά ένας τύπος ο οποίος καθόταν πίσω-πίσω σε ένα μπαρ, φορώντας με μαύρα γυαλιά. Ακόμα και τότε δεν του δώσαμε σημασία: νομίζαμε ότι θα ήταν κανείς που παρίστανε τον Alan McGee για να πιει τζάμπα ή που απλά μιμούνταν το στυλ του. Τα πράγματα συνέβησαν πολύ γρήγορα σε εκείνη τη φάση και είναι έτσι δύσκολο να αποτιμήσω αν ήμασταν μπροστά. Έχουν αλλάξει πολλά, από τότε, πάντως εξακολουθούμε να κάνουμε ακριβώς το ίδιο πράγμα, όταν παίζουμε όλοι μαζί.
Έχετε πολλούς φίλους στην Ελλάδα, ειδικά ο δίσκος Souvlaki (1993) έχει αγαπηθεί πολύ εδώ, για λόγους που δεν έχουν να κάνουν μόνο με το αγαπημένο μας φαγητό...
Το ξέρω και είμαι πολύ ενθουσιασμένος που θα παίξουμε στην Ελλάδα! Μαθαίνω μάλιστα ότι και ο καιρός είναι πολύ καλός εκεί. Οι Slowdive δεν έχουν εντωμεταξύ ποτέ παίξει στην Αθήνα, σαν συγκρότημα. Νομίζω ότι ο Simon (Scott) και ο Neil (Halstead) έχουν εμφανιστεί με άλλα σχήματα, ποτέ όμως δεν έχουμε έρθει όλοι μαζί. Στα social media αντιλαμβανόμαστε ότι υπάρχει πολύς κόσμος στην Ελλάδα, ο οποίος θέλει να μας ακούσει. Προσωπικά εγώ χαίρομαι διπλά, καθώς η σύντροφός μου είναι Αμερικανίδα με ελληνικές ρίζες και θα έρθει μαζί μας για τη συναυλία. Θα της δοθεί λοιπόν η ευκαιρία να επισκεφτεί για πρώτη φορά το σπίτι των προγόνων της και χαίρομαι που θα μοιραστώ αυτή την εμπειρία μαζί της.
{youtube}G0LIO138Z-A{/youtube}
