Κάποτε ήταν απλά ένας ελπιδοφόρος δημιουργός ο Will Holland –πίσω στο 2001, όταν και έβγαλε το 5th Exotic. Πλέον όμως όχι μόνο μεγάλωσε, αλλά και εξελίχθηκε ραγδαία ως καλλιτέχνης, ακολουθώντας ηχητικά μονοπάτια που δύσκολα επιλέγουν οι Βρετανοί μουσικοί, ενώ διακρίθηκε επίσης στο... κυνήγι σπάνιων δίσκων! Στη χώρα μας παραμένει αναγνωρίσιμος και ιδιαιτέρως δημοφιλής και, μιας και ο τελευταίος του δίσκος τον φέρνει ξανά προς τα εδώ (Πέμπτη 23/10 στην Αθήνα, στο Gagarin / Παρασκευή 24/10 στην Καλαμάτα, στο Luna Lounge / Σάββατο 25/10 στη Θεσσαλονίκη, στο Block33), βρήκαμε την ευκαιρία για μια κουβέντα μαζί του...
Όταν μεγάλωνες, είχες στο μυαλό σου ότι θα κατέληγες να παίζεις/δημιουργείς τόσα διαφορετικά ήδη μουσικής; Ή η ποικιλία σου προέκυψε στην πορεία;
Σίγουρα δεν ήταν κάτι εσκεμμένο αυτή η ποικιλία, αντιθέτως, προέκυψε καθώς περνούσαν τα χρόνια. Μάλλον γιατί, όσο περισσότερο ασχολείσαι με διαφορετικά είδη μουσικής, τόσο θέλεις σιγά-σιγά να δοκιμάζεις καινούργια πράγματα και να δημιουργείς κάτω από διαφορετικά ονόματα. Θέλω πάντα να ασχολούμαι με νέα πράγματα στη μουσική μου.
Ο όγκος της δισκογραφίας σου είναι εντυπωσιακός. Αισθάνθηκες ποτέ την ανάγκη για κάποιο διάλειμμα από το συνεχές γράψιμο νέου υλικού;
Δεν είναι αγχώδης διαδικασία όλο αυτό, μα κάτι που απολαμβάνω πολύ! Το μεγαλύτερο κομμάτι του υλικού μου αποτελεί προϊόν αβίαστης προσπάθειας, κάτι που δημιουργούσα πρωταρχικά για μένα –μια δημιουργική δηλαδή διαδικασία στην οποία έμπαινα ενστικτωδώς. Αρχίζω βέβαια, με τα χρόνια, να είμαι πιο διεξοδικός με τη γραφή μου, αλλά συνολικά φτιάχνω τους δίσκους που απολαμβάνω να ακούω και που δεν μπορώ να βρω στα δισκάδικα.
Έχεις περάσει 6 χρόνια στην Κολομβία. Ήταν μόνο η μουσική που σε οδήγησε εκεί; Και πόσο εύκολη ήταν στην πράξη η μετάβασή σου;
Η απόφαση να μείνω στην Κολομβία ήταν μια μίξη προσωπικών εμπειριών, των ανθρώπων αυτής της χώρας και της μουσικής. Στην ουσία ήταν ένα προσωπικό ταξίδι στο οποίο κατέληξα να γράψω και πολύ μουσική, σε συνδυασμό βέβαια με πολλά άλλα πράγματα.
Ας πούμε και για το τελευταίο σου άλμπουμ, το Magnetica. Υπήρχε κάποια κεντρική ιδέα την οποία ήθελες να υπηρετήσεις; Ή ήταν απλά μια συλλογή διαφορετικών μουσικών ιδεών, που ταίριαξαν μεταξύ τους;
Στόχος ήταν το Magnetica να έχει έναν πιο club ήχο, ο οποίος θα εμπεριείχε τις εμπειρίες μου ως DJ που παίζει τροπική μουσική κατάλληλη για χορό. Ήθελα επίσης να συμπεριλάβω τις επιρροές μου από την αφρικανική μουσική και τα ιδιώματα της Καραϊβικής, δημιουργώντας έναν δίσκο που θα γεφύρωνε τον ηλεκτρονικό κόσμο με εκείνον του τροπικού φολκλόρ.
Πόσο δύσκολη ήταν η στροφή από το ηλεκτρονικό ύφος των πρώτων σου ημερών στον πιο αναλογικό ήχο που ακολούθησε; Υπήρξες ποτέ σκεπτικός ως προς το πώς θα αντιδρούσαν οι οπαδοί σου σε μια τέτοια αλλαγή;
Όχι, θεωρώ ότι εφόσον παράγεις καλή μουσική, πάντα θα κερδίζεις φίλους –ανεξάρτητα από το αν θα χάσεις κάποιους άλλους. Κανένας καλλιτέχνης δεν μπορεί να κρατήσει όλους τους οπαδούς του, σε ολόκληρη την καριέρα του. Η ζωή των ακροατών είναι τόσο σύνθετη, όσο και των μουσικών και οι άνθρωποι αλλάζουν με τα χρόνια. Μπορείς να κάνεις λοιπόν την επιλογή σου ως προς το τι σου αρέσει να ακούς. Εγώ απλά προσπαθώ να φτιάξω ενδιαφέρουσα μουσική, τόσο στο να τη δημιουργείς, όσο και στο να την ακούς. Αν αυτό σταματήσει να συμβαίνει κάποια στιγμή, τότε θα ασχοληθώ με κάτι άλλο...
Περνάει καθόλου από το μυαλό σου να φτιάξεις μελλοντικά έναν δίσκο με αποκλειστικά ηλεκτρονικό χαρακτήρα;
Συχνά, βρίσκω την αυστηρά ηλεκτρονική μουσική μονοδιάστατη: είναι πολύ λίγοι οι καλλιτέχνες που καταφέρνουν να δώσουν το κάτι παραπάνω, αυτό που θα την κάνει πραγματικά ξεχωριστή. Δεν είμαι σίγουρος λοιπόν πως έχω το ταλέντο για κάτι τέτοιο.
Με τον καιρό, η DJ πλευρά σου έχει μειωμένο ρόλο σε σχέση με εκείνη του μουσικού; Ή ακόμα απολαμβάνεις να παίζεις σε μαγαζιά;
Συνεχίζω να εμφανίζομαι ως DJ, κάθε μήνα! Και ακόμα θεωρώ τον εαυτό μου ενθουσιώδη συλλέκτη δίσκων.
Είσαι λένε περίφημος κυνηγός σπάνιων βινυλίων. Ποιο ήταν το πιο ιδιαίτερο τέτοιο ταξίδι σου και τι δίσκους προμηθεύτηκες κατά τη διάρκειά του;
Πριν 2 χρόνια ταξίδεψα στο Belem της Βραζιλίας και όσο ήμουν εκεί έψαξα για Carimbo και Siria δίσκους. Αυτή ήταν η πιο εξωτική τοποθεσία στην οποία έχω πραγματοποιήσει το βινυλιακό μου κυνήγι.
Ενώ όλοι γνωρίζουμε τον καλλιτέχνη Quantic, υπάρχει επίσης και ο μουσικόφιλος Will Holland. Πες μας λοιπόν 3 ονόματα που σε έχουν απασχολήσει μέσα στη φετινή χρονιά...
Chancha Via Circuito
Taylor McFerrin
και
Sly 5th Ave
{youtube}nvUeo5sagkA{/youtube}
