Τη Nicole Moudaber αξίζει όχι μόνο να τη βλέπεις, αλλά και να την ακούς. Κι όχι μόνο όταν παίζει μουσική, μα και όταν μιλάει –για την πορεία της, για τον Carl Cox και τον Danny Tenaglia ή για τα χρόνια που η λιβανέζικη αστυνομία τη θεωρούσε επικίνδυνη. Αυτό το Σάββατο, 19 του Οκτώβρη, η «αυτού μεγαλειότης» της techno πατάει Γκάζι (στο Koo Koo), στο πρώτο καυτό πάρτυ της ομάδας Blend για τη χειμερινή σαιζόν...
Πού σε πετυχαίνουμε Nicole;
Ήμουν στον Καναδά, μόλις προσγειώθηκα στο Λονδίνο και αύριο θα βρίσκομαι στην Ολλανδία, για το Amsterdam Dance Event. Θα παίξω στο Awakenings μαζί με τους Carl Cox, Dosem, Jon Rundell και Marco Bailey.
Άρχισες να ακούς house όταν ήσουν μαθήτρια στο Λονδίνο, την εποχή που στη νύχτα μεσουρανούσαν underground clubs όπως το Trade, το DTMP. Βάλε μας λίγο στο κλίμα εκείνης της εποχής…
Στο Trade πήγαινα χωρίς υπερβολή κάθε Σαββατοκύριακο! Έβαζα ξυπνητήρι στις 5 το πρωί και από τις 6 μέχρι το απόγευμα της επόμενης ήμουν εκεί. Περνούσα όλη τη βδομάδα περιμένοντας μόνο αυτό. Η μουσική ήταν το μεγαλύτερο πάθος μου και εξακολουθεί να είναι. Ήταν μια τρελή εποχή.
Γεννήθηκες στη Νιγηρία και μεγάλωσες στο Λίβανο. Αισθάνεσαι ότι οι ρίζες σου έχουν επιδράσει στον τρόπο με τον οποίον αντιλαμβάνεσαι τη μουσική;
Απόλυτα. Τα κρουστά όργανα, όπως τα ντραμς, και γενικά η ρυθμική μουσική έχει προέλευση τόσο από την Αφρική, όσο και από τη Μέση Ανατολή. Ναι, είμαι πολύ επηρεασμένη από τη μουσική κουλτούρα των τόπων αυτών και πιστεύω πως είναι κάτι που μπορείς να διακρίνεις στον ήχο μου.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1990, λίγο μετά το τέλος του Λιβανικού Εμφυλίου, εσύ και οι φίλοι σου οργανώσατε ένα house party στη Βηρυτό, που στην κυριολεξία άφησε εποχή. Μάλιστα είχατε φωταγωγήσει συμβολικά ένα τζαμί κι έναν παρακείμενο χριστιανικό ναό. Τι θυμάσαι από εκείνη τη νύχτα;
Θυμάμαι πως εκείνο το πάρτι άλλαξε για πάντα τη χορευτική κουλτούρα της Βηρυτού. Ήταν μια μαγική βραδιά. Ποτέ κανείς έως τότε δεν είχε τολμήσει κάτι τέτοιο στον Λίβανο και πραγματικά αισθάνομαι πολύ περήφανη που πήρα την πρωτοβουλία για να γίνει. Η μουσική κατάφερε να ενώσει ανθρώπους από διαφορετικές θρησκείες, πολιτισμούς, κοινωνικές τάξεις. Είχα την απόλυτη στήριξη όλης της πόλης. Όλοι θεώρησαν πως ήταν κι αυτό ένα ακόμα βήμα ανάκαμψης μετά τον πόλεμο.
Ήσουν επίσης ο πρώτος άνθρωπος που έφερε διάσημους DJs στον Λίβανο. Και είχες μια σημαντική καριέρα ως promoter, πριν ακόμα ασχοληθείς επαγγελματικά με τη μουσική παραγωγή –δικά σου ήταν και τα θρυλικά Trashy Rennaissance Parties. Είναι αλήθεια ότι η αστυνομία της Βηρυτού σε θεωρούσε επικίνδυνη;
Ναι, είχα μπει στο στόχαστρο. Η κατάσταση στον Λίβανο ήταν αρκετά περίεργη, οι Σύριοι κατείχαν ένα μεγάλο κομμάτι της χώρας και οι αρχές θεωρούσαν πως έκανα κάτι εξωφρενικό και επιδεικτικό. Σ’ ένα πάρτι για το Halloween, με πολύ γκέι κοινό, ήρθαν μασκαρεμένοι κάποιοι τύποι του καθεστώτος, έκοψαν κίνηση και ό,τι είδαν το ανέφεραν στους ανωτέρους τους. Έπειτα, με φώναξαν για κατάθεση στο τμήμα. Πήγα, αλλά αν δεν είχα μαζί τον δικηγόρο μου, θα είχα μείνει αρκετές μέρες εκεί μέσα… Τότε ήταν λοιπόν που πήρα την απόφαση να φύγω από τη Βηρυτό και να πάω κάπου όπου θα μπορούσα να κάνω τη δουλειά μου με πιο ευνοϊκές συνθήκες. Γύρισα λοιπόν στο Λονδίνο, όπου για πέντε χρόνια δούλεψα ως promoter για το Turnmills.
Και πότε αποφασίζεις να περάσεις στην άλλη πλευρά και να γίνεις μουσικός παραγωγός;
Όπως είπα και πριν, η μουσική ήταν πάντα το μεγάλο μου πάθος. Το να προμοτάρω DJs δεν μου φαινόταν λοιπόν αρκετό: ήθελα να εμπλακώ ουσιαστικά. Κι έτσι, κάποια στιγμή αγόρασα ένα παλιό σπίτι στην Ιμπίθα και αναγκαστικά σταμάτησα να δουλεύω για να ασχοληθώ με την ανακαίνισή του. Δεν είχα την παραμικρή ιδέα από χτισίματα και διακόσμηση, αλλά ήθελα πάση θυσία να το μεταμορφώσω σε minimal βίλα και να τη νοικιάζω κάθε καλοκαίρι. Οχτώ ώρες την ημέρα επισκεύαζα το σπίτι και τις υπόλοιπες κλειδωνόμουν στο στούντιο μόνη μου και πειραματιζόμουν με τους ήχους και τα μηχανήματα. Κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα...
Και κάπου εκεί εμφανίζεται ο μέντοράς σου, ο Carl Cox. Ποιες είναι οι λέξεις που σου έρχονται αυθόρμητα στο μυαλό για τον Carl;
Γενναιόδωρος, αυθόρμητος, αληθινός, ταπεινός και αστείος.
Tι οφείλεις σε εκείνον και τι στο έτερο ίνδαλμά σου, τον Danny Tenaglia;
Για μένα ο Cox είναι η techno και ο Tenaglia η house.
Το δικό σου αξέχαστο gig, μέχρι αυτήν τη στιγμή;
Το Back2Back μου με τον Carl Cox στο Space στην Ιμπίθα, πριν ένα μήνα περίπου.
Στηρίζεις με κάθε τρόπο την underground ηλεκτρονική σκηνή και σε κάθε ευκαιρία τη διαχωρίζεις από την εμπορική «όχθη». Είναι πάνω απ’ όλα θέμα οικονομικό ή ποιοτικό;
Καλές και κακές δουλειές γίνονται παντού. Η ηλεκτρονική σκηνή είναι πολυεπίπεδη, αλλά η αλήθεια είναι πως το κοινό υφίσταται μεγάλη προπαγάνδα ως προς το τι πρέπει να ακούσει. Τα νέα παιδιά ακούν αναγκαστικά ό,τι εμπορικό παίζει στα ραδιόφωνα και στην τηλεόραση. Από τη στιγμή όμως που φτάνουν σε μια ηλικία που τους επιτρέπεται να κάνουν clubbing, έρχονται σε επαφή με τη house, τη deep house, την techno και αρχίζει η ουσιαστική ζύμωση –και τότε κάνουν τις επιλογές τους, είναι αναπόφευκτο. Αυτό που έχω να πω με μεγάλη σιγουριά είναι πως η underground σκηνή όχι μόνο έχει αρχές, μα είναι και πιο δυνατή από ποτέ.
Πριν λίγο καιρό έκανες πραγματικότητα ένα μεγάλο σου όνειρο, τη Mood Records. Έχεις πλέον τη δική σου δισκογραφική εταιρία…
Η Mood Records είναι ένας ακόμα τρόπος ώστε να μοιράζομαι τη μουσική με ανθρώπους που έχουν το ίδιο γούστο με μένα. To ρεμίξ στο "Give Me Body" από την Anja Schneider είναι ας πούμε ένα χαρακτηριστικό δείγμα του ήθους της Mood. Δεν είμαι μόνη μου στη συγκεκριμένη προσπάθεια: μας αφορά οτιδήποτε από house μέχρι techno και ό,τι υπάρχει ανάμεσα σ’ αυτά. Μόλις μου έστειλαν μάλιστα κάποια ρεμίξ ο Guti και ο Gary Beck. Έρχονται πολύ δυνατές κυκλοφορίες, έχετε το νου σας…
To Σάββατο σε υποδεχόμαστε στην Αθήνα, εγκαινιάζεις τα χειμερινά πάρτυ του Blend στο Koo Koo. Πώς νιώθεις γι’ αυτό;
Μεγάλη ανυπομονησία! Ήθελα αρκετό καιρό να επιστρέψω σε σας. Την τελευταία φορά που βρεθήκαμε, πριν δύο χρόνια στο Πρωτοχρονιάτικο πάρτι του Blend, θυμάμαι πως βγήκαμε εκτός ορίων…
Έχεις πέντε λεπτά ακόμα πάνω στη Γη. Τι μουσική θα παίξεις;
Θα διάλεγα φλαμένκο.
{youtube}YF0XmZXn9DE{/youtube}
