Ταλαντούχοι, πολυσυζητημένοι αλλά και διφορούμενοι, οι Δανοί Iceage παίζουν με τους ενισχυτές στα κόκκινα και τις φωνητικές χορδές στα όριά τους. Εν αναμονή της, θεωρητικά εκρηκτικής, εμφάνισής τους στα μέρη μας (την Τετάρτη 25 Σεπτεμβρίου, στο An Club), είχαμε την ευκαιρία να πούμε δυο κουβέντες δια τηλεφώνου με τον Jakob Tvilling Pless –έστω κι αν οι σκέψεις βγαίνανε με το ζόρι...
Καλησπέρα παιδιά, πού σας βρίσκω;
Μας βρίσκεις σε διάλειμμα από πρόβα, έξω από το στούντιο όπου συνήθως κάνουμε εξάσκηση.
Πώς προέκυψε η σύνδεση με τη Matador και κατά πόσο σας εξέπληξε αυτή η εξέλιξη;
Αρκετά labels μας είχαν κάνει πρόταση να ενταχθούμε στο δυναμικό τους και η Matador ήταν ένα από αυτά. Από την άλλη, κι εμείς τους είχαμε από καιρό στο μυαλό μας ως μια δισκογραφική που θα μας ταίριαζε. Δεν θα μάθουμε βέβαια ποτέ αν υπήρχαν και καλύτερες εταιρίες για τη δουλειά! Όσο για το δεύτερο σκέλος της ερώτησης, δεν το περιμέναμε. Σε καμία περίπτωση...
Πόσο μετράτε την αποδοχή των κριτικών; Πόσο βάρος ρίχνετε δηλαδή σε μια καλή ή κακή αποτίμηση της μουσικής σας;
Καθόλου μπορώ να σου πω. Είναι ασφαλώς ωραίο να βλέπεις/ακούς/διαβάζεις καλά πράγματα για τη δουλειά σου, αλλά οι μόνοι κριτικοί τους οποίους ακούμε είναι οι εαυτοί μας. Αν δεν αρέσουν και σε σένα τον ίδιο αυτά που γράφεις, τότε δεν υπάρχει κανένα νόημα στο να έχεις αποδοχή από τον οποιονδήποτε κριτικό.
Παίζετε ένα αρκετά ενεργητικό είδος μουσικής, πόσο σημαντικές είναι λοιπόν για εσάς οι ζωντανές εμφανίσεις; Τι προσδοκίες έχετε κάθε φορά που βγαίνετε στη σκηνή για να παρουσιάσετε τη δουλειά σας;
Εξαρτάται από τον χώρο όπου παίζεις κάθε φορά... Για εμάς προσωπικά δεν έχει βέβαια μεγάλη σημασία ο χώρος, απλά προσπαθούμε να κάνουμε μια καλή εμφάνιση όπου κι αν παίζουμε. Πάντως, οι μικρότερες σκηνές έχουν μια τάση να μαζεύουν πιο παθιασμένο κοινό.
Ποια πιστεύεις ότι είναι η κύρια διαφορά μεταξύ του προπέρσινου New Brigade και του φετινού σας δίσκου, You're Nothing; Υπήρξε συνειδητή προσπάθεια να αλλάξετε κάπως τον ήχο σας; Ή ακολουθήσατε την ίδια συνταγή με το ντεμπούτο σας;
Είχαμε κάποιες ιδέες στο μυαλό μας προτού μπούμε στο στούντιο για το You're Nothing. Στον πρώτο μας δίσκο δεν γνωρίζαμε αρκετά πράγματα ως προς τη διαδικασία σύνθεσης και ηχογράφησης. Στο φετινό μας όμως άλμπουμ γνωρίζαμε πλέον τα κατατόπια της όλης διαδικασίας και απλά προσπαθήσαμε να εξερευνήσουμε τις ιδέες μας.
Μιας κι έχετε βρεθεί για τουρνέ στην απέναντι όχθη του Ατλαντικού, τι εμπειρίες είχατε εκεί;
Τελείως διαφορετικό κοινό, τελείως διαφορετική αντιμετώπιση. Άλλου είδους κουλτούρα, γενικά... Για να είμαι πάντως ειλικρινής, σε κάποιες συναυλίες μας στην Αμερική το κοινό έμοιαζε να βαριέται...
Γράφετε νέο υλικό όσο βρίσκεστε σε περιοδεία ή η σύνθεση νέων κομματιών είναι περισσότερο μια υπόθεση ταιριαστή για τη βάση σας;
Ακόμα κι αν θέλαμε, δεν υπάρχει χρόνος για να γράψουμε καινούρια τραγούδια στον δρόμο.
Ποια συγκροτήματα σας έχουν επηρεάσει περισσότερο;
Δεν υπάρχουν κάποια κύρια συγκροτήματα, αντλούμε την έμπνευση μας από ό,τι ακούμε και μας αρέσει.
Ψάχνοντας στο ίντερνετ, έπεσα πάνω σε αρκετές σελίδες (ανάμεσα τους και ηχηρά ονόματα, π.χ. η Vice ή η Guardian) οι οποίες ανέφεραν την πιθανή σχέση σας με ακροδεξιές ή και φασιστικές ακόμα ιδέες. Από πού τους ήρθε μια τέτοια ιδέα; Και πώς αντιδράτε όταν διαβάζετε κάτι τέτοιο;
Δεν έχουμε ιδέα από πού ξεκίνησε όλο αυτό, πάντως είναι κάπως γελοίο... Υποθέτω ότι παρερμήνευσαν τις κουκούλες που φοράγαμε σε ένα βιντεοκλίπ μας. Ο ντράμερ μας είναι Εβραίος, στο σχολείο είχαμε συμμαθητές και φίλους οι οποίοι προέρχονταν από άλλες χώρες, πολιτικά ανήκουμε στην αριστερή πλευρά των πραγμάτων στην Κοπεγχάγη κ.ο.κ. Γι' αυτό λοιπόν και δεν δίνουμε μεγάλη σημασία στο τι λέγεται.
Δεν υπάρχει όμως κι εκείνη η ιστορία με τα μαχαίρια τα οποία πουλάγατε στις συναυλίες σας; Πιστεύεις ότι φέρετε κι εσείς ένα μερίδιο στο πώς «φούσκωσαν» κάποια πράγματα στα μίντια; Ή είναι απλά δουλειά των τελευταίων η διόγκωσή τους;
Δεν μας ενδιαφέρουν ιδιαίτερα τέτοια πράγματα... Την ιστορία με τα μαχαίρια, δεν τη σκεφτήκαμε και πολύ πριν την κάνουμε, μας έριξε την ιδέα ένας φίλος από την Αμερική, τη θεωρήσαμε αστεία και απλά το πραγματοποιήσαμε. Εξάλλου, αν κάποιος θέλει να μαχαιρώσει κάποιον, μπορεί να το κάνει έτσι κι αλλιώς... Δεν θα ήταν τα μαχαίρια εκείνα που θα έβαζαν μια τέτοια ιδέα στο κεφάλι του.
Με τι ασχολούνται οι Iceage πέρα από τη μουσική;
Δεν έχουν και πολύ ελεύθερο χρόνο, οπότε, όταν μπορούν, προσπαθούν να κάνουν διαφορετικά πράγματα και να συχνάζουν στα μπαρ της Κοπεγχάγης.
Υπάρχουν κάποιοι στόχοι, τους οποίους έχετε θέσει ως μπάντα;
Όχι κάτι συγκεκριμένο... Κοιτάμε απλά να ηχογραφούμε νέα μουσική και να κάνουμε όσες περισσότερες περιοδείες μπορούμε.
{youtube}wtIbGik0Sys{/youtube}
