Δεν υπάρχει άνθρωπος σε πάρτυ στον πλανήτη Γη που να μην πήδηξε ψηλά υπό τους ήχους του “Jump Around” των House Of Pain. O Danny Boy, ιδρυτικό μέλος του θρυλικού χιπ χοπ σχήματος, του σχήματος που έκανε μόδα τη Guiness και τα τριφύλλια στην καρδιά του αφροαμερικάνικου ραπ, μιλάει στο Avopolis με την ευκαιρία της αυριανής εμφάνισης των House Of Pain στο Fuzz...
Πρώτη φορά στην Ελλάδα! Τι να περιμένουμε; Τι προσδοκίες υπάρχουν;
Δεν ξέρω τι φιλοδοξίες υπάρχουν, πέραν ενός σόου... Θα έχουμε κι εμείς και ο κόσμος μια τέλεια βραδιά! Στο τέλος, όταν όλοι θα πάμε σπίτια μας, ο κόσμος θα πιστεύει ότι είδε ένα τέλειο live.
Πίσω στις αρχές της δεκαετίας του 1990: πόσο εύκολο ήταν για εσάς, που ήσασταν λευκοί και ιρλανδικής καταγωγής, να κάνετε είσοδο στο χιπ χοπ παιχνίδι;
Δεν ήταν καθόλου εύκολο. Ήμασταν διαφορετικοί, γι’ αυτό και καταλήξαμε στο τέλος με τον καθένα να παίρνει τον δρόμο του. Δεν κρύψαμε ποτέ ότι ήμασταν λευκοί ωστόσο, δεν βάλαμε φωτογραφίες μας στον πρώτο μας δίσκο. Δεν θέλαμε να είναι ένας «λευκός» ή «μαύρος» κατ’ ανάγκη δίσκος. Στις επόμενες δουλειές μας βάλαμε φωτογραφίες για να δείξουμε σε όλους ποιοι πραγματικά ήμασταν.
Όλος ο κόσμος σας ξέρει από το “Jump Around”, το κυριολεκτικά τεράστιο αυτό single. Πώς νιώθετε όμως όταν σας εκτιμούν για αυτό και παραβλέπουν άλλες κλασικές σας δουλειές, λ.χ. το “Same As It Ever Was”;
Σε νευριάζει πραγματικά να σε θεωρούν one hit wonder. Κι αν δεν είσαι φαν της μουσικής μας, προφανώς και νομίζεις ότι κάναμε μόνο αυτό το, πραγματικά τεράστιο, κομμάτι. Το ίδιο συμβαίνει όμως και στις τάξεις των οπαδών μας μεταξύ του πρώτου και του τρίτου δίσκου. Όλοι θεωρούν τον τρίτο δίσκο μας σαν μια σόλο δουλειά του Everlast. Διαφωνώ πάντως με τη λογική του one hit wonder. Ο δεύτερός μας δίσκος έγινε χρυσός και ο τρίτος πούλησε 250.000 αντίτυπα την πρώτη μέρα κυκλοφορίας του.
Ποιοι λόγοι έφεραν τη διάλυση των House of Pain το 2003;
Κάναμε τρεις δίσκους μαζί με τον Everlast. Φυσιολογικά μετά, ο καθένας οδήγηθηκε καλλιτεχνικά σε σόλο δουλειές και ωρίμασε διαφορετικά. Όταν έκανα τους La Coka Nostra, ο Everlast θέλησε να συμμετάσχει και προέκυψε έτσι να επανενωθούμε σαν φυσικό απότοκο –αλλά και επ’ ευκαιρίας της συμπλήρωσης των 20 χρόνων από την ύπαρξή μας.
Αλήθεια, πώς προέκυψαν οι La Coka Nostra; Και γιατί κόκα;
Προέκυψαν από την ανάγκη για κατασκευή κόκας λόγω έλλειψης καλής χιπ χοπ μουσικής. Η «κόκα» είναι μια μεταφορά για την ποιοτική μουσική!
Στην εποχή της Tommy Boy, της θρυλικής αυτής δισκογραφικής, τα πράγματα ήταν καλύτερα στο χιπ χοπ. Τώρα άλλαξαν. Το σχόλιό σου;
Αυτή η αλλαγή είναι μια μαλακία, μας πηγαίνει πίσω. Κι εμείς λοιπόν επιστρέψαμε γιατί δεν ακούμε και δεν βλέπουμε ό,τι θέλουμε να ακούσουμε και να δούμε στο χιπ χοπ. Και επιθυμούμε να το διορθώσουμε αυτό.
Καμιά σκέψη για νέο δίσκο House Of Pain;
Ναι! Με το που τελειώσουνε οι περιοδείες, θα κάτσουμε να γράψουμε τον 4o δίσκο των House Of Pain.
Κλείνοντας, τόσο η Ελλάδα όσο και η Ιρλανδία περνάνε ζόρικες μέρες λόγω της οικονομικής κρίσης. Πιστεύεις θα τα καταφέρουν;
Το ελπίζω... Νιώθω ότι όλος ο κόσμος είναι έτσι ακριβώς και προσπαθεί να γυρίσει πίσω στις βασικές αξίες της ζωής. Nα δει τι πραγματικά αξίζει.
