Νόμιζα ότι είχα γνωρίσει τον Ελβετό πειραματιστή μόλις το 2009, από το θαυμάσιο Terra Incognita (στη δική μας Absurd Records), αλλά τελικά απεδείχθη ότι είχα ακούσει δουλειά του και με τη μπάντα του, τους Monno. Χαρακτηριστικό γνώρισμα του Chessex είναι τα cut ups, οι εμφανείς δηλαδή συγκολλήσεις και οι (σχεδόν) «λοξυγκάτοι» επίδεσμοι ήχου που επιπροσθέτει πάνω σε ηχοπεδία. Το ενδιαφέρον είναι επίσης ότι το αρχικό του όργανο, το (σανιδωμένο πάνω σε τοίχους από ενισχυτές) τενόρο σαξόφωνο, δεν το έχει παρατήσει για χάρη των γεννητριών ήχου που κατά κόρον χρησιμοποιεί τα τελευταία χρόνια. Μιλήσαμε μαζί του εν όψει του αυριανού του ερχομού από τα μέρη μας, όπου θα παίξει στο φετινό (και πάντα ανήσυχο) Hertz Festival, στην αίθουσα του Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσός –παρέα με τον Mika Vainio (των Pan Sonic) και τη Hild Sofie Tafjord. Υπόψη, το φεστιβάλ είναι διήμερο, με τα υπόλοιπα δρώμενα να λαμβάνουν χώρα το Σάββατο…
Πώς έχει επηρεάσει η καταγωγή σας τον ήχο σας; Πιστεύετε ότι, ακόμα και στον αυτοσχεδιασμό (μια παγκόσμια μουσική γλώσσα), υπάρχουν στοιχεία που ο συνθέτης χρησιμοποιεί ως εμπειρικά εργαλεία;
Στα σίγουρα η καταγωγή και το υπόβαθρο επηρεάζουν μια καλλιτεχνική δημιουργία με τον α ή β τρόπο. Ίσως επηρεάζουν τον τρόπο με τον οποίο κάποιος προσλαμβάνει τον κόσμο και αυτό, εν τέλει, επηρεάζει τη δημιουργία. Mε συνειδητό ή ασυνείδητο τρόπο
Η κοινωνία και τo κράτος της Ελβετίας, έχουν αλήθεια σταθεί αρωγοί στις σπουδές και στην καριέρα σας;
Δεν ολοκλήρωσα τις ακαδημαϊκές σπουδές μου. Προτίμησα επαγγελματικές εμπειρίες και το να μάθω δουλεύοντας πάνω σε αυτό που με ενδιέφερε από σχετικά μικρή ηλικία. Γι’ αυτόν τον λόγο δεν έχω κάποιο πτυχίο ή κάτι σχετικό. Στην Ελβετία τώρα υπάρχουν δυνατότητες επιδότησης ορισμένων καλλιτεχνικών διεργασιών, πράγμα που φυσικά δίνει μεγάλη βοήθεια στο να υλοποιηθούν σχέδια και οράματα. Έχω ακολουθήσει αυτή την οδό και, όντως, κάποιες φορές έχω χρηματοδοτηθεί. Από αυτή τη σκοπιά, η πολιτεία βοηθάει στην πραγμάτωση της δουλειάς μου. Μοιάζει κατά μία έννοια με την κατάσταση που επικρατεί στη Νορβηγία, όπου οι καλλιτέχνες επιδοτούνται από τον δήμο, τις περιφέρεις ή το κράτος. Κάτι τέτοιο φυσικά και αποτελεί μεγάλη βοήθεια, μην θεωρήσετε ωστόσο ότι είναι μια αυτοματοποιημένη διαδικασία (είτε μιλάμε για τουρνέ, είτε για θεατρική παράσταση, έκθεση ή ένα φεστιβάλ). Δεν υποβάλλεις απλά το αίτημα σου κι αυτό ικανοποιείται. Κάποιες φορές συμβαίνει και κάποιες όχι…
 |
Προτιμάτε να δουλεύετε με αναλογικές πηγές ήχου κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων;
Μέχρι στιγμής είναι μόνιμη η προτίμησή μου στις αναλογικές συσκευές. Ποτέ δεν έχω χρησιμοποιήσει κομπιούτερ για την παραγωγή ή δημιουργία ήχων. Χρησιμοποιώ βέβαια κομπιούτερ για τη μίξη, είτε στο στούντιο, είτε στο σπίτι. Οι πηγές μου, έτσι κι αλλιώς, είναι κατά μεγάλο μέρος φυσικοί ήχοι ή (όταν είναι ηλεκτρονικοί) παραγόμενοι από αναλογικές πηγές.
Στις μέρες μας η πειραματική σκηνή εμπλουτίζεται κάθε χρόνο από μπάντες ή/και μεμονωμένους καλλιτέχνες. Μερικοί κριτικοί έχουν μάλιστα επισημάνει ότι μιλάμε μέχρι και για φαινόμενο που αγγίζει τα όρια του hype –ειδικότερα στην περιοχή του noise. Συμφωνείτε με μια τέτοια άποψη;
Ας το παραδεχθούμε, υπήρχε πάντα hype ακόμα και στην πειραματική σκηνή. Όπως και αν αποκαλείται, noise «ηχογλυπτική» ή «προωθημένο κάτι», δεν ενδιαφέρομαι καθόλου για τέτοιες ετικέτες. Στην πραγματικότητα δεν πιστεύω καν στα λεγόμενα «μουσικά είδη». Βλέπω τον ήχο και τη μουσική, κατ’ επέκταση, ως παγκόσμιο φαινόμενο και γι’ αυτό δεν την εγκιβωτίζω.
Συνεχίζετε επίσης να δουλεύετε με τους Monno. Από τη στιγμή που έχετε συνεχώς καινούργιες συνεργασίες με μουσικούς, συνθέτες και άλλους καλλιτέχνες, ποια ανάγκη σας καλύπτετε με το να συμμετέχετε σε μία μπάντα;
Θα έλεγα ότι η φιλία είναι το συστατικό που κάνει τους Monno να υπάρχουν ακόμα. Αν και κάθε μέλος της μπάντας έχει τις δικές του ενασχολήσεις (σ.σ.: Marc Fantini στα τύμπανα, Derek Shirley στο μπάσο και Gilles Aubry στις ηλεκτρονικές εγγραφές ζωντανών ηχοπεδίων), καταφέρνουμε εντούτοις να κρατάμε ζωντανό το συγκρότημα. Είναι πολύ ωραίο πράγμα να αναπτύσσεις ένα ηχητικό σχέδιο –αυτό δεν είναι ουσιαστικά μία μπάντα;– και να βλέπεις πώς εξελίσσεται και πώς αλλάζει μέσα στο χρόνο. Οι Monno υπάρχουν περίπου 10 χρόνια και συνεχίζουν. Με πιο αργούς ρυθμούς απ’ ότι παλαιότερα, αλλά σίγουρα και πιο σταθερούς.
 |
Συνεργαστήκατε επίσης με τον αρχιτέκτονα Christian Waldvogel, στο εντυπωσιακό σχέδιο του Globus Cassus. Τι σας κέντρισε περισσότερο το ενδιαφέρον σε αυτό το φουτουριστικό σχέδιο μεταλλαγής του πλανήτη Γη;
Δεν συνεργάστηκα κατευθείαν με το σχέδιο Globus Cassus. Συνάντησα τον Christian Waldvogel στη Ρώμη, ενώ εργαζόταν στην ανάπτυξη του σχεδίου, και είχα τη δυνατότητα να δω το πώς ξεδιπλώθηκε ως παρουσίαση στη Μπιενάλε της Βενετίας. Μιλήσαμε ύστερα πολύ με τον Christian πάνω στο Globus Cassus και επίσης κάναμε και μουσική μαζί (είναι και μουσικός). Το Globus Cassus, τώρα, είναι πραγματικά ένα συναρπαστικό σχέδιο. Είναι αυτό που είπατε: μια φουτουριστική μεταλλαγή του πλανήτη, γεμάτη από τεχνικές λεπτομέρειες για το πώς ακριβώς θα επιτευχθεί μια τέτοια η εξέλιξη –γεγονός που έδωσε έναν πολύ επιστημονικό τόνο στο όλο σχέδιο. Έγινε μάλιστα κι ένα βιβλίο, το οποίο περιγράφει με πλήρεις τεχνικές λεπτομέρειες αυτή τη μετάλλαξη/μεταλλαγή, με καταπληκτικές εικόνες φτιαγμένες από κομπιούτερ και συνοδευόμενες από κείμενα (π.χ. του Boris Groys). Ένα θαυμάσιο σταυροδρόμι μεταξύ ουτοπίας, επιστημονικής φαντασίας, αρχιτεκτονικής και φιλοσοφίας.
