«Ο Aphex Twin τρίπαρε με acid όταν άκουσε το 2004 το πρώτο μου άλμπουμ σε ένα club και αποφάσισε ότι ήταν η καλύτερη μουσική που είχε ακούσει. Αγόρασε τα δικαιώματα και το επανεξέδωσε», είχε αποκαλύψει ο Bernard Fevre, ο άνθρωπος πίσω από το πρότζεκτ Black Devil Disco Club σε παλαιότερη συνέντευξη του. Η ταυτότητα του μυστηριώδους παραγωγού αποκαλύφθηκε αρκετά πρόσφατα, κι ενώ ο μουσικός κόσμος ταλανιζόταν για μεγάλο χρονικό διάστημα από τα εξής ερωτήματα: ποιος στο καλό είχε κερδίσει την καρδιά της πιο εκκεντρικής περσόνας της πειραματικής ηλεκτρονικής μουσικής, παίζοντας ντίσκο; Και πώς στο διάβολο κατάφερε μάλιστα να το κάνει με μουσική του 1978; Όλες οι απαντήσεις εδώ, με την ευκαιρία του ερχομού των Black Devil Disco Club στο Bios, μεθαύριο Σάββατο, στις 16 Ιανουαρίου…
Φωτογραφίες: Torsten Goltz
Πώς είναι το να περιμένεις τρεις ολόκληρες δεκαετίες για να σε ανακαλύψει κάποιος;
Αρκετά ενθαρρυντικό! Νέκταρ για την ψυχή, ώστε να δεις με άλλο μάτι το μέλλον.
 |
Συμφωνείς με την ευρεία αντίληψη ότι ο ήχος σου ήταν τόσο πρωτοποριακός, ώστε το κοινό δεν μπόρεσε να τον καταλάβει την εποχή που τον δημιούργησες;
Ακόμη δεν πιστεύω ότι η μουσική μου είναι ιδιαίτερα προσβάσιμη. Οι περισσότεροι υποθέτω την βρίσκουν περίεργη... Δεν μπορείς να με χαρακτηρίσεις pop πάντως!
Πώς ένιωσες όταν έμαθες για την ύπαρξη της italo-disco;
Ένιωσα αρκετά Ιταλός – και λιγότερο μόνος απ’ ότι στο παρελθόν!
 |
Είναι αλήθεια ότι ο Αphex Twin σε «ανακάλυψε» επανεκδίδοντας το πρώτο σου άλμπουμ με τη Rephlex;
Φυσικά...
Μπορείς να μας αποκαλύψεις μερικούς ακόμα από τους πιο απροσδόκητους φαν σου;
Είμαι πολύ περήφανος για τους φαν μου, αφού περιλαμβάνουν ονόματα όπως οι Chemical Brothers, Morgan Geist, Lidstrom, Tiga, Prins Thomas, Skatebard, Alden Tyrell, Daniel Wang, Alexander Robotnick, Luke Vibert, In Flagranti και πολλούς άλλους. Πάντως εγώ από την άλλη τον τελευταίο καιρό ακούω αρκετά Replicas και Marsheaux.
Ποια είναι η διαφορά της μουσικής που κυκλοφορείς ως Bernard Fevre και της δουλειάς σου ως Black Devil Disco Club;
Ως Bernard Fevre κάνω πιο synth πράγματα για ταινίες, ενώ το πρότζεκτ Black Devil Disco Club επικεντρώνεται σε πιο χορευτικά πράγματα.
Τι σημαίνουν τα συνθετικά του ονόματoς του πρότζεκτ;
Το Black αναφέρεται στις μαύρες μουσικές μου ρίζες, δηλαδή στα blues και τη soul. To Devil παραπέμπει σε κάτι περισσότερο αισθησιακό, κάτι που προκαλεί το σώμα να κινηθεί και η Disco είναι προφανώς η μουσική με την οποία προσπαθώ να κρατήσω τον κόσμο ξύπνιο μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες.
Πώς αισθάνεσαι για το γεγονός ότι πλέον η χρήση vintage μουσικού εξοπλισμού έχει γίνει trend; Πολλοί νέοι παραγωγοί χρησιμοποιούν τέτοιου είδους όργανα για να συνθέσουν πλέον...
Δεν πιστεύω στη μόδα. Το μόνο που πρέπει να σκέφτεται ο κάθε παραγωγός είναι το πώς θα εξασφαλίσει τον κατάλληλο μουσικό εξοπλισμό που θα τον βοηθήσει να υλοποιήσει όσα έχει στο κεφάλι του. Δεν πρέπει να γίνεται σνομπ. Κατά τα άλλα δεν θέλω να κρίνω κανέναν, με φόβο μην ακουστώ σαν τους κρετίνους οι οποίοι το 1978 μου είχαν πει ότι η μουσική μου ήταν σκατά…
