Η εμφάνιση των Efterklang στην Αθήνα είναι πια πολύ κοντά, αυτό το Σάββατο 6 Δεκεμβρίου, στο An. Με την ευκαιρία, μιλήσαμε με τον Casper Clausen για τα βασικά. Πρώτες συστάσεις λοιπόν για μια από τις σημαντικότερες μπάντες της Ευρώπης εκτός Βρετανίας...
 |
Σημαντικότερο σημείο της μέχρι τώρα δισκογραφικής σας παρουσίας, η μετάβαση στον ήχο από το Tripper στο Parades. Υπάρχει τελικά ένα συγκεκριμένο όραμα;
«Σίγουρα θέλαμε να κάνουμε έναν διαφορετικό δίσκο και να φύγουμε από το Tripper με αυτόν το τρόπο. Ναι, θέλουμε κάθε καινούργιο μας δίσκος να είναι ένα διαφορετικό ταξίδι. Σε γενικές γραμμές όμως, απλά μάθαμε πολλά στα χρόνια που ακολούθησαν την κυκλοφορία του Tripper. Δώσαμε περισσότερες συναυλίες από ποτέ και είχαμε μια παντελώς καινούργια έμπνευση. Νομίζω, κοιτώντας και μόνο το artwork των δύο δίσκων, μπορείς να δεις τη διαφορά καθαρά. Προσθέσαμε μερικά παραπάνω χρώματα στο Parades. Το επόμενο άλμπουμ μας εύχομαι να μας πάει κάπου αλλού».
Οι live εμφανίσεις σας είναι μια τελείως διαφορετική εμπειρία, από ό,τι διαβάζω.
«Είναι κάτι τελείως διαφορετικό. Στο στούντιο χτίζουμε τα τραγούδια πρώτη φορά, συνήθως προσθέτοντας ένα «επίπεδο» τη φορά. Έτσι όταν προετοιμάζουμε το live set μας είναι συνήθως η πρώτη φορά που παίζουμε στην ουσία τα τραγούδια ολοκληρωμένα. Ξέρω ότι πολλοί ακροατές μας ξαφνιάζονται όταν μας βλέπουν επί σκηνής. Τον τελευταίο καιρό προσπαθούμε να εστιάσουμε περισσότερο στη φυσική μας παρουσία επί σκηνής, μεταμφιεζόμενοι, επικοινωνώντας με το κοινό και παρουσιάζοντας τα τραγούδια μας πιο φυσικά και πιο ωμά. Ενώ στους δίσκους είναι γεμάτα με μικρές λεπτομέρειες, τις οποίες είναι πιο εύκολο να αφομοιώσεις καθισμένος σε μια ωραία καρέκλα στο καθιστικό σου, χωρίς περαιτέρω οπτικές παρεμβολές».
 |
Πες μου δύο λόγια και για το δικό σας label, τη Rumraket.
«Έχουμε ένα πολύ απλό όραμα. Θέλουμε να κυκλοφορούμε μουσική που αγαπάμε, πέραν κατηγοριοποιήσης ήχου. Μέχρι τώρα έχουμε καλλιτέχνες από την Αμερική, την Ιαπωνία και τη Σκανδιναβία και είναι όλοι μοναδικοί και διαφορετικοί ο ένας με τον άλλο. Μπορείς να πεις ότι το κοινό τους σημείο είναι ότι όλοι έχουν μια εξερευνητική ματιά στη δημιουργία της μουσικής».
Η σκηνή στη Δανία φαίνεται να απασχολεί όλο και περισσότερο κόσμο. Ποια είναι η κατάσταση εκεί;
«Σίγουρα η σκηνή εξελίσσεται σε κάτι καλύτερο. Όλο και περισσότερες νέες indie μπάντες εμφανίζονται τα τελευταία χρόνια και κάποιες πιο εμπορικές γνωρίζουν ενός είδους διεθνούς επιτυχίας. Αυτό όμως που πραγματικά κάνει τη διαφορά είναι ότι κάθε καινούργιο συγκρότημα εστιάζει περισσότερο από ποτέ στην κατάρριψη των δικών μας συνόρων, ψάχνοντας τους ακροατές τους σε ολόκληρο τον κόσμο. Και αυτό είναι σπουδαίο».
Ποιες είναι οι βασικές σας επιρροές;
«Χωρίς κάποια συγκεκριμένη σειρά: Verner Herzog, Ingmar Bergman, Nico, Popol Vuh, Joe Meek, Gustav Mahler, Arvo Pδrt, Egon Schiele, Daft Punk, Animal Collective, Paul Simon, Talking Heads, Talk Talk, Radiohead, Joy Division, David Bowie».
