Η θρυλική hard rock μπάντα του Dave Coverdale, που διατηρεί πιστό και φανατικό κοινό και στη χώρα μας, καταφτάνει 1η Ιουλίου για μια μεγάλη, κοινή συναυλία με τους Def Leppard στο Στάδιο Καραϊσκάκη. Να τι δήλωσε ο ιδιαίτερα εξομολογητικός Dave Coverdale στο Avopolis για το παρελθόν, το παρόν, τις δισκογραφικές και τα δικά του λάθη, με αφορμή τον επικείμενο ερχομό των Whitesnake…
 |
Σας περιμένουμε στην Αθήνα τον Ιούλιο, για μια κοινή συναυλία με τους Def Leppard. Πώς και πήρατε την απόφαση να περιοδεύσετε μαζί;
«Είμαστε φίλοι με τον Joe Elliott και τους υπόλοιπους Lepps και αλληλοϋποστηριζόμαστε εδώ και χρόνια. Ήταν έτσι λογικό πως θα έφτανε η μέρα να περιοδεύσουμε και μαζί. Θα ήθελα πολύ να ήμουν στο κοινό της συναυλίας μας, πιστεύω θα είναι εμπειρία που θα αξίζει. Let’s get rocked…in the still of the night!».
Οι Whitesnake επέστρεψαν επίσης και με νέο album, το Good To Be Bad - το πρώτο σας με νέο στούντιο υλικό εδώ και μια δεκαετία. Γιατί μείνατε μακριά από το στούντιο για τόσο πολύ;
«Άφησα τον εαυτό μου να πέσει ψυχολογικά εξ’ αιτίας του αρνητικού κλίματος που επικρατεί στη μουσική βιομηχανία… Ευτυχώς όμως για μικρό διάστημα - και πλέον αισθάνομαι ότι ένα μεγάλο τμήμα της ζημιάς οφείλεται στις μεγάλες εταιρείες και όχι γενικά στη μουσική βιομηχανία. Η απροθυμία τους να προχωρήσουν προς τα μπροστά και να υιοθετήσουν νέες προσεγγίσεις στη δουλειά τους οπωσδήποτε δημιουργεί πολλά από τα προβλήματά τους. Μοιάζουν όμως ανίκανες να το δούνε. Για ένα διάστημα πάντως πίστεψα κι εγώ πως όλη η μαγεία χάθηκε. Ευτυχώς έκανα λάθος! Είμαι πολύ χαρούμενος που ανακάλυψα πως οι αφοσιωμένοι fans συνεχίζουν να υποστηρίζουν τα live και πως υπάρχουν ακόμα άνθρωποι οι οποίοι αγοράζουν δίσκους. Ίσως όχι πια τα εκατομμύρια που είχαμε συνηθίσει στα 1980s, πάντως ένας ικανός αριθμός ανθρώπων γουστάρει ακόμα να κρατάει στα χέρια του ένα cd με το artwork του και τα σχετικά, αντί να έχει απλώς κατεβάσει τη μουσική. Τα πράγματα σίγουρα δεν είναι όπως ήταν - και πρέπει να ξανασκεφτείς πώς θα δομήσεις την καριέρα σου, μένοντας σε επαφή με τις εξελίξεις. Κλείνουμε 30 χρόνια φέτος με τους Whitesnake και αισθάνομαι πως είμαστε ακόμα δυνατοί, πως έχουμε ακόμα «ζουμί». Θα μείνουμε στο σκηνικό για όσο θα υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι θα αποδέχονται ότι δεν είμαστε πια όπως πριν 20 χρόνια, αλλά μπορούμε και σήμερα να παίζουμε τη μουσική μας με φλόγα και πάθος».
 |
Όλο το νέο υλικό σας υπογράφεται από εσένα και τον Doug Aldrich, όπως και η παραγωγή - τον κιθαρίστα δηλαδή που είναι μαζί σου από την επανασύνδεση των Whitesnake για τα 25 χρόνια τους. Τι ποιότητες έχουν κάνει τον Doug τόσο αναπόσπαστο κομμάτι της μπάντας;
«Ο Doug κι εγώ το βρήκαμε πολύ φυσικό να γράψουμε μαζί από την αρχή - ήταν διασκεδαστικό και εύκολο. Ο Doug είναι πολύ ταλαντούχος και έχει ενθουσιασμό, για μένα αποτελεί πνοή φρέσκου αέρα. Άλλωστε είχε «εκτεθεί» στους Whitesnake και προτού γνωριστούμε, ήταν δηλαδή εξοικειωμένος με την προσέγγισή μας και τη δημιουργική ταυτότητα που είχα καθιερώσει. Και πρόσθεσε σε αυτά απίστευτη ενέργεια, κάνοντας το αρχικό μίγμα πιο δυνατό. Είναι κιθαρίστας με ηλεκτρισμό, όποιος τον έχει δει μπορεί να το πιστοποιήσει - κι αυτό αποτελεί έμπνευση για μένα. Χώρια που γίναμε και φίλοι μέσα από όλα αυτά!».
Ποια ήταν η πιο χαρούμενη στιγμή σου με τους Whitesnake και ποια η πιο στενάχωρη;«Αδύνατον να απαντήσω σε μια τέτοια ερώτηση… 30 χρόνια υπάρχουμε ως Whitesnake, καταλαβαίνεις πόσο δύσκολο είναι να διαλέξεις μοναδικές στιγμές χαράς ή στεναχώριας. Αυτό που συνολικά μένει, πάντως, είναι κάτι το θετικό. Και είναι ξέρεις το πιο σημαντικό, μετά από τόσο μεγάλο διάστημα, να ξεχνιούνται τα δύσκολα και τα λυπηρά και να νιώθεις πως δεν μετράνε πια».
 |
Έχει γραφτεί συχνά-πυκνά από διάφορους κριτικούς ότι, αν και οι Whitesnake ξεκίνησαν ως ένα υποσχόμενο blues rock group, μεταμορφώθηκαν σε μια εμπορική pop metal μπάντα, ειδικά μετά την επιτυχία των albums Whitesnake και Slip Of The Tongue. Τι θα απαντούσες;
«Όταν είσαι τόσα χρόνια στα πράγματα, είναι αναπόφευκτο πως θα αλλάξεις. Αλλιώς θα καταλήξεις απλώς να επαναλαμβάνεις τον εαυτό σου - για μένα αυτό ορίζει το «εμπορικό». Ως μουσικός έχω ανάγκη να δοκιμάζω και διαφορετικά πράγματα, αλλιώς βαριέμαι του θανατά. Ονομάζεται εξέλιξη. Όχι ότι αρνούμαι το γεγονός πως έχω κάνει και συμβιβασμούς. Παραδέχομαι ας πούμε ανοιχτά πως το προηγούμενο album, το Restless Heart, ήταν ένας από αυτούς. Γιατί ενώ το ήθελα και το είχα σχεδιάσει ως ένα σόλο album η τότε εταιρεία μου - η ΕΜΙ - υπαναχώρησε και ζήτησε να είναι Whitesnake. Οπότε το επανασχεδίασα αναλόγως. Αλλά, ασχέτως των συμβιβασμών που συμβαίνουν κατά καιρούς, δεν παραιτούμαι από το δικαίωμα να δοκιμάζω διαφορετικά πράγματα - ό,τι κάνω δηλαδή τις τελευταίες δεκαετίες».
 |
Θα σε ενδιέφερε να ξαναδούλευες σε κάποιο project εκτός Whitesnake, όπως είχες ας πούμε κάνει πριν χρόνια με τον Jimmy Page;
«Βέβαια, είμαι πάντοτε ανοιχτός σε τέτοια projects! Δυστυχώς όμως, στην τωρινή συγκυρία, δεν μπορώ να σκεφτώ και πολλά τέτοια τα οποία θα μπορούσαν να με ενθουσιάσουν. Αλλά αν προκύψει κάποιο, θα το κάνω».
Έχεις παντρευτεί 3 φορές από το 1974. Πόσο εύκολο το βρήκες να είσαι ένας rock star με παγκόσμια φήμη και οικογενειάρχης παράλληλα;
«Η ισορροπία είναι το πιο πολύτιμο αγαθό σε ολόκληρο τον κόσμο, μα και το πιο δύσκολο… Μου πήρε πολύ καιρό, θεωρώ όμως πως πλέον την έχω!».
