 |
Tο Avopolis μίλησε με τον Gruff Rhys, τραγουδιστή των πάντα αγαπητών Super Furry Animals, με αφορμή το νέο του προσωπικό album Candylion και την επικείμενη εμφάνισή του στην Αθήνα...
Το πρώτο σου σόλο album ήταν τραγουδισμένο στα Ουαλικά. Γιατί αποφάσισες να κάνεις αγγλόφωνο το Candylion;
Φυλάω τραγούδια όπως ένας σκίουρος μαζεύει βελανίδια για τον χειμώνα. Τον χειμώνα αυτόν αποφάσισα να φάω τη συλλογή μου από εγγλέζικα βελανίδια, καθώς πέρυσι είχα φάει όλα τα ουαλικά!
Υπάρχει κάποια ιδιαίτερη κεντρική ιδέα στο Candylion, σχετική με τη μουσική με την οποία μεγάλωσες;
Έχω επηρεαστεί πολύ από τη συλλογή δίσκων των γονιών μου με ουαλόφωνη pop και folk μουσική της λεγόμενης Welsh Beat σκηνής. Άρχισα να ξανακοιτώ προς αυτούς τους ήχους από το 2005, όταν βοήθησα, μαζί με τον Andy Votel και τον Dom Thomas, στην έρευνα για ένα album που έβγαλε η εταιρεία Finders Keepers με σπάνια Welsh Beat τραγούδια των δεκαετιών του 1960 και 1970.
Το τραγούδι “Skylon” διαθέτει μια νοσταλγική μελωδία, αναφέρεται όμως και σε ένα παλιού τύπου είδος τρομοκρατίας. Δεν βρίσκεις ότι η νοσταλγία και η αεροπειρατεία είναι δύο αντιθετικά πράγματα;
Όλο το στιχουργικό περιεχόμενο του Candylion είναι βασικά θεμελιωμένο στη συνύπαρξη αντιθετικών ανθρώπινων τύπων. Για αυτό και ο τίτλος του: το απαλό και γλυκό Candy συνυπάρχει σε μία λέξη με το επιθετικό και άγριο Lion. Στο “Skylon” δύο άνθρωποι με αρνητικές προκαταλήψεις ο ένας για τον άλλον αναγκάζονται να κάτσουν δίπλα-δίπλα. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού αντιμετωπίζουν μαζί πολλά τραυματικά γεγονότα – έντονες αναταράξεις, μια αποτυχημένη απόπειρα αεροπειρατείας, μεγάλη παρενόχληση από τα ΜΜΕ – και προς το τέλος του τραγουδιού μαθαίνουν να σέβονται ο ένας τον άλλον. Έστω και αν δεν θα αγαπήσουν ποτέ ο ένας τον άλλον ολικά.
Τι γίνεται με το νέο album των Super Furry Animals, το "Hey Venus!"; Τι πρέπει να περιμένουμε;
Είναι ένας πολύ μελωδικός, αρκετά ορχηστρικός και ζωντανός rock δίσκος, που ακούγεται σαν boogie-woogie.
Είναι αλήθεια ότι ετοιμάζεις και έναν προσωπικό δίσκο με τον ράπερ Boom Bip; Πόσο εύκολο σου είναι να δουλεύεις σε ένα τέτοιο project;
Είναι ένα project με πολύ κέφι, εντελώς διαφορετικό από ο,τιδήποτε έχω κάνει μέχρι σήμερα. Μοιάζει με έναν ηλεκτρονικό, pop δίσκο και είναι βασισμένο στη ζωή του κατασκευαστή αυτοκινήτων John Delorean.
Γιατί είπες ότι τα κινητά τηλέφωνα είναι η νέα μορφή καπνίσματος; Εσύ δεν χρησιμοποιείς κινητό;
Είμαι όλη την ώρα στο κινητό! Που και που μου αρέσει να γιορτάζω την εποχή της άμεσης επικοινωνίας, αλλά δεν με ευχαριστεί το γεγονός ότι ο εγκέφαλός μου ψήνεται με ακτινοβολία. Είναι λίγο σαν το κάπνισμα, προσωπικά μου αρέσει ο καπνός, όχι όμως και ο καρκίνος.
Πόσο ευχαριστημένος είσαι από την πορεία της ομάδας σου, της Bangor City, στο ουαλικό πρωτάθλημα;
Δεν κάνει και την καλύτερή της σαιζόν... Αλλά πιστεύω ότι η Bangor City είναι σαν ένας κοιμισμένος γίγαντας, έτοιμος να ξυπνήσει! Δυστυχώς μια εταιρεία σούπερ μάρκετ θέλει τώρα να κατεδαφίσει το φοβερό της στάδιο και να ανοίξει ένα mega market, το οποίο θα καταστρέψει το κέντρο της πόλης. Σε τέτοιες εποχές ζούμε!
