Υπάρχουν δύο είδη παραγωγών ηλεκτρονικής μουσικής. Αυτοί που είχαν από πιτσιρικάδες το μικρόβιο κι απέκτησαν παιδεία αποστηθίζοντας παρτιτούρες σε ωδεία. Αυτοί, δηλαδή, που “ξέρουν μουσική”. Κι αυτοί που αποφάσισαν σε κάποια DiY έξαρση να αγοράσουν το Ableton και άρχισαν να πειραματίζονται μετακινώντας το ποντίκι. Ο Liberto (Λευτέρης Καλαμπάκας) ανήκει στην πρώτη κατηγορία.
Ήρθε σε επαφή με τη μουσική μαθαίνοντας κλασική κιθάρα στην ηλικία των 7 χρόνων. “Στα 15 άκουγα πολύ rock και metal, όπως όλα τα παιδιά σε αυτή τη φάση. Είχαμε κι ένα σχολικό group στο Λύκειο, τους Mirror Lies, συμμετείχαμε σε διαγωνισμούς, κερδίσαμε κι ένα 1ο πανελλήνιο βραβείο”. Ενηλικίωση. Τα ακούσματα γίνονται όλο και πιο εκλεκτικά, περίπλοκα, το αυτί του Λευτέρη ανακαλύπτει την jazz και το fusion. “Αρχίζω να πειραματίζομαι με υπολογιστές και sequencers, να μαζεύω όλο και περισσότερα βινύλια, μπαίνω και στην electronica/dance αρχίζοντας το djing σε μαγαζιά όπως Yoga Bala, Danza, στο φετινό Synch κτλ.”.
Δεν έχει πάντως ενδοιασμούς στο δίλημμα, jockey ή παραγωγός. “Είναι άλλο πράγμα η σύνθεση. Όταν μου έρχεται μια μελωδία, μπορεί να τη σημειώσω σε ένα χαρτάκι ή να την ηχογραφήσω στο κινητό και μετά να την δουλέψω στην κιθάρα και τον υπολογιστή. Είναι μια δημιουργική εσωτερική διαδικασία. Αντίθετα, όταν παίζεις σε κάποιο μαγαζί σε ενδιαφέρει κυρίως να κάνεις τον κόσμο να περνάει καλά”. Επιστροφή στην πορεία που οδήγησε στο ντεμπούτο album Lullaby που κυκλοφόρησε το Σεπτέμβριο στην KLIK Records. “Κατά τη διάρκεια της περσινής Γιορτής της Μουσικής έδωσα ένα demo στον Γιώργο Κυριάκου, η ανταπόκριση ήταν άμεση, δουλέψαμε πολύ πάνω στα κομμάτια και βγήκε το CD”.
Οι πρώτες κριτικές ιδιαίτερα ενθαρρυντικές, ο Liberto ανήκει στη νέα ηλεκτρονική γενιά που ταρακουνάει τα πράγματα τελευταία. Υπάρχει όμως προοπτική δημιουργίας ελληνικής σκηνής; “Γίνονται πολλές προσπάθειες, αλλά είναι αλήθεια ότι οι πιο σοβαρές απευθύνονται στην αγορά του εξωτερικού, μιας και η ελληνική είναι περιορισμένη. Η συνεργασία της KLIK με την Kompakt, μέσω και του sublabel Nuevo, βοηθάει πολύ κι εξασφαλίζει μια ευρύτερη διανομή. Είναι ωραία αίσθηση να ξέρεις ότι ακούνε το CD σου σε μέρη που δε μπορείς καν να φανταστείς. Πάντως, κάποιος που ασχολείται με αυτή τη μουσική στην Ελλάδα, είναι πολύ δύσκολο να ζήσει αποκλειστικά από αυτό”. Ο Λευτέρης στα 23 του προετοιμάζεται για τα επόμενα βήματα που είναι “η κυκλοφορία κάποιων κομματιών σε βινύλιο στη Nuevo (συν ένα ακυκλοφόρητο track), η συμμετοχή στην επετειακή 30η κυκλοφορία της KLIK (όπου όσοι ανήκουν στο roster της θα ρεμιξάρουν ο ένας τον άλλον) και η προετοιμασία για το επόμενο δισκογραφικό βήμα”. Με μακρινό όνειρο, τη σύνθεση ενός soundtrack, “το να γράψω μουσική για ταινία είναι κάτι που θα ήθελα πολύ να κάνω και θα το επιδιώξω στο μέλλον”. Τσάμπα γράφουμε όλοι για το κινηματογραφικό trip-άκι που σε βάζει το Lullaby;
Οι 5 “καθοριστικοί” δίσκοι:
1. Eleoy - Ocean
2. Fates Warning - A Pleasand Shade of Grey
3. Graig Armstrong - The Space Between Us
4. Murcof - Utopia
5. Swayzak - Himawary
