Απρόβλεπτοι και ανατρεπτικοί, τόσο στις κυκλοφορίες τους, όσο και στις ζωντανές εμφανίσεις τους. Η “κολεκτίβα των ζώων” έχει αφοσιωθεί από το 2000 μέχρι σήμερα στο να επαναχαράξει τα μουσικά όρια της ποπ μελωδίας, της φολκ ψυχεδέλιας, και του avant gard θορύβου. Σε διάφορους σχηματισμούς και projects, με πλούσια δισκογραφική παρουσία και μέσω της δικιάς τους εταιρίας Paw Tracks. Λίγο πριν ξεκινήσει η μεγαλύτερη ευρωπαϊκή περιοδεία τους, ο Geologist μας χαρίζει –απλόχερα είναι η αλήθεια- κάμποσο από το χρόνο του.
‘Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα των μουσικοκριτικών είναι το να κατηγοριοποιήσουν τη μουσική σας. Μπορείτε να δώσετε μια μικρή βοήθεια;
Δυστυχώς όχι. Δεν σκεφτόμαστε μουσικά είδη και κατηγοριοποιήσεις όταν δημιουργούμε. Το γεγονός ότι δεν μπορούμε εύκολα να ενταχτούμε τόσο σε ένα είδος όσο και σε ένα μουσικό πλαίσιο που περιλαμβάνει και άλλες μπάντες του παρόντος ή του παρελθόντος είναι θετικό κατά τη γνώμη μου. Προσπαθούμε να κάνουμε τη μουσική μας ενδιαφέρουσα και φρέσκια τόσο για εμάς όσο και για τους ακροατές μας.
Παρατηρώ ότι το πρώτο δεκαπενθήμερο του Ιουλίου θα παίζετε από κάθε βράδυ και σε μια διαφορετική πόλη, από τη Μόσχα μέχρι το Δουβλίνο. Που βρίσκετε την ενέργεια για όλες αυτές τις συναυλίες και τα ταξίδια;
Η αλήθεια είναι ότι δεν έχουμε κάνει καμιά τόσο έντονη περιοδεία μέχρι στιγμής, οπότε δεν έχω ιδέα πως θα εξελιχθεί. Και μόνο το να πετάς από πόλη σε πόλη σε κουράζει, παρ’ όλο που δεν απαιτεί και τόση προσπάθεια. Όσο αφορά το θέμα της ενέργειας αυτή έρχεται με το που ξεκινάει η συναυλία. Αρκετές φορές είμαστε εξαντλημένοι σε βαθμό κατάρρευσης αλλά τι στιγμή που ξεκινάει η μουσική το σώμα μας είναι σα να δέχεται μια γερή δόση αδρεναλίνης. Το αστείο είναι ότι το δικό μου σώμα συνεχίζει να συμπεριφέρεται έτσι και μετά το τέλος της περιοδείας. Εκεί που περνάει το απόγευμα και είμαι εξαντλημένος, ξαφνικά στις 11 το βράδυ δέχομαι ένα κύμα έντασης και μένω ξύπνιος μέχρι αργά.
Οι φήμες λένε ότι σε κάθε συναυλία ας δίνετε και από ένα ξεχωριστό και καθηλωτικό show. Μπορείτε να μας δώσετε μια πρώτη ιδέα για το τι μας περιμένει;
Σε κάθε συναυλία μας διαλέγουμε την τελευταία στιγμή ποια κομμάτια θα παίξουμε. Τα περισσότερα είναι κομμάτια που γράψαμε πρόσφατα και επειδή το κοινό δεν τα έχει συνηθίσει καταλήγει να πιστεύει ότι συνεχώς αυτοσχεδιάζουμε. Δεν είναι έτσι όμως, παίζουμε κανονικά τραγούδια τα οποία κάποια στιγμή συγκαταλέγονται στις κυκλοφορίες μας. Πάντως ειδικά για ένα μέρος σαν την Ελλάδα, όπου ο κόσμος δεν μας έχει ξανακούσει, πιστεύω ότι και τα παλιότερα κομμάτια έχουν πολλά να δώσουν και στο κοινό και σε εμάς. Το τι είναι παλιό βέβαια είναι πάλι κάτι το σχετικό, γιατί κάποιο παλιό κομμάτι για εμάς μπορεί να φαίνεται νέο σε αρκετούς από το κοινό…
Ποια είναι η φιλοσοφία πίσω από τους Animal Collective και την δισκογραφική εταιρία Paw Tracks;
Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει κάποια κάποιο κεντρικό statement που ακολουθούμε, ή οτιδήποτε παρεμφερές. Γενικά πιστεύουμε ότι η μουσική πρέπει να είναι διασκέδαση και οι μουσικοί να χαίρουν απόλυτης ελευθερίας. Όχι μόνο στη μουσική αλλά και στη ζωή. Το lineup των Animal Collective είναι εσκεμμένα ρευστό, ώστε η μουσική να συνεχίζεται σε οποιαδήποτε συνδυασμό κάνουμε μεταξύ μας. Ή σε σόλο και side projects. Όσο για την Paw Tracks, αυτή είναι απλά το σπίτι μας. Ένας τρόπος για να κυκλοφορούμε οτιδήποτε βγαίνει από τα projects που συμμετέχουμε χωρίς να ανησυχούμε για πωλήσεις, marketing και τουρνέ. Επιπλέον μπορούμε να κυκλοφορούμε δουλειές φίλων που πιστεύουμε ότι είναι έγκλημα αγνοηθούν.
Είχατε πει κάποτε ότι μεταξύ των σκηνοθετών που σας αρέσουν είναι και ο Alexandro Jodorowsky. Θεωρείτε ότι κατά κάποιον μοιάζετε σε αυτόν όσο αφορά τον σουρεαλισμό, και τη μυστηριακή ατμόσφαιρα της μουσικής σας.
Ναι σίγουρα. Είναι ένα από τους σκηνοθέτες που μας αρέσουν πολύ, για την ακρίβεια ένας από τους πολλούς δημιουργικούς ανθρώπους που μας αρέσουν. Αντλούμε έμπνευση από πολλούς και διαφορετικούς τύπους ανθρώπων, που παράγουν ξεχωριστές μορφές τέχνης. Αυτό που αρέσει τόσο σε μένα όσο και στους υπόλοιπους σχετικά με τον Jodorowski είναι αυτή η “άβολη ομορφιά” που καταφέρνει να πετύχει μέσα από τα φιλμ του. Πάντα με γοήτευε αυτή η αντίθεση. Αυτός είναι και ένας λόγος που μου αρέσουν και οι ταινίες τρόμου τόσο πολύ. Μπορείς να έχεις μια υπέροχη οπτική εμπειρία, ενώ ταυτόχρονα ο κόσμος που δημιούργησε ο σκηνοθέτης να σε κάνει να αισθάνεσαι ανασφαλής και ευάλωτος. Θα ήθελα να πιστεύω ότι και εμείς καταφέρνουμε κάτι ανάλογο με τη μουσική μας. Δεν είναι ότι θέλουμε ο κόσμος να αισθάνεται άβολα ή δυσάρεστα, αλλά αυτό που προσπαθούμε είναι ταυτόχρονα με το να απολαμβάνει ένα υπέροχο ποπ τραγούδι να αισθάνεται κιόλας ότι του παρουσιάζουμε ένα μουσικό περιβάλλον που ανάγει την ιδέα του για το τι είναι η μουσική. Έτσι, οι απόψεις που είχε μέχρι εκείνη τη στιγμή περί μουσικής, να γίνονται πιο ανοικτές και πιο ανεκτικές σε κάτι διαφορετικό.
