Όταν έσκασε το “Διακοπές στην Αθήνα” της Sci-Fi River μέσα στην πανδημία έκανε κατευθείαν κρότο: έξυπνες ρίμες βγαλμένες κατευθείαν από τα υπόγεια και τις ταράτσες της αθηναϊκής ζωής και old-school μεν φρέσκος δε hip hop ήχος που καίει. Λίγο πριν εμφανιστεί στο τέταρτο μέρος της σειράς συναυλιών “Αισθηματική Αγωγή” αυτό το Σάββατο 28 Οκτωβρίου στο Gagarin 205, μαζί με τους Kristof, Echo Tides και Ταφ Λάθος, η Ελληνίδα ράπερ μας μίλησε για το πώς αγάπησε την hip hop κουλτούρα, την trap ως ένα νόμισμα με δύο όψεις και την Αθήνα που όλο μας μπερδεύει.
Μίλησέ μας για την Sci-Fi River και την πορεία σου μέχρι σήμερα. Ποια είναι τα άμεσα, μουσικά σου σχέδια;
Το ραπ προέκυψε στη ζωή μου με φυσικό και πηγαίο τρόπο. Δηλαδή μέσα από παρέες, φιλίες και σχέσεις που έψαχναν τρόπους επικοινωνίας. Γράφω ραπ εφτά χρόνια. Όταν έγραψα το “Διακοπές στην Αθήνα”, πριν τρεισήμισι και αποφασίσαμε με τον Chavo να το ανεβάσουμε ψηφιακά, δεν το κάναμε έχοντας στο νου μας κάτι συγκεκριμένο. Ο Chavo κυκλοφορούσε μουσική ήδη εδώ και πολύ καιρό. Για μένα το να ανεβάσω σε εκείνη τη φάση ένα κομμάτι στο Internet, ήταν σαν να πετάω ένα μπουκάλι με σημείωμα στη θάλασσα. Πήγε απρόσμενα καλά, συνέχισα να γράφω, ξεκίνησα να παίζω στα live των φίλων μου, ήταν πολύ ωραία. Λίγο μετά μας βρήκε ο Ανδρέας Μητρέλης της Veego Records και μας πρότεινε να το βγάλουμε σε βινύλιο. Αυτή ήταν μια σημαντική τομή. Έκτοτε κυκλοφορήσαμε μερικά κομμάτια ακόμα με τον Chavo, ένα EP με τους Asto Pasam, αλλά και singles με άλλους παραγωγούς. Εδώ και τρία χρόνια παίζω τακτικά live σε Αθήνα και επαρχία, και αυτήν τη στιγμή ετοιμάζω τον πρώτο μου δίσκο.
Πως αγάπησες το hip hop; Ποιες είναι οι καταβολές σου;
Την κουλτούρα του hip hop τη γνώρισα πρώτα μέσα από το ραπ. Αν και άκουγα ραπ από το δημοτικό, ποτέ δεν άκουγα μόνο αυτό, οπότε άργησα να νιώσω τον εαυτό μου μέρος της κουλτούρας της ίδιας. Το να γράφω όμως ραπ ήταν κάτι που έκανα απ’ την αρχή πρωτίστως για εμένα, κάτι που κάναμε από κοινού σε παρέες για εμάς. Σημασία είχε να αποτυπώνεται με ακρίβεια το συναίσθημα, η συνθήκη ζωής που ζητούσε να εκφραστεί. Τα ραπς φίλων ή φιλενάδων που με έχουν συγκινήσει μέσα στα χρόνια ήταν εκείνα που πέτυχαν να κάνουν λέξεις κάτι που, υπό άλλες συνθήκες, θα έμενε άρρητο. Υπό αυτούς τους όρους ξεκίνησα να γράφω κομμάτια και αυτό παραμένει το διακύβευμα. Η προσπάθεια να δοθεί υπόσταση μέσω των λέξεων σε αυτά που στην αρχή είναι εικόνες. Σε κάθε περίπτωση, αγάπησα το hip hop ως μέρος της ζωής και της καθημερινότητας που είχαμε με διάφορους φίλους και φίλες που το μοιραζόμασταν.
Γιατί επέλεξες το Sci-Fi River ως το hip hop σου όνομα;
Γιατί η River Song είναι η αγαπημένη μου sci-fi ηρωίδα. Ανήκει στο σύμπαν της σειράς Doctor Who. Είναι ενός είδους φόρος τιμής, ή ένας τρόπος δικής μου σύνδεσης, με εκείνη.
Οι στίχοι σου μοιάζουν σαν να κρατάς σημειώσεις ενώ ζεις τα βιώματα σου. Με ποιον τρόπο συλλέγεις ιδέες για να γράψεις τα κομμάτια σου;
Συχνά παρατηρώ τι συμβαίνει γύρω μου σε μια δεδομένη συνθήκη. Τι γίνεται στον χώρο, πώς είναι τοποθετημένα κατά λάθος τα αντικείμενα γύρω μου, τι κινήσεις κάνουν οι άνθρωποι, πώς μοιάζει η αίσθηση του χρόνου. Συμβαίνουν διαρκώς παράταιρα πράγματα γύρω μας, πράγματα που μπορεί με έναν - λίγο πικρό - τρόπο να είναι αστεία. Σημειώνω διαρκώς τέτοια πράγματα, στο κινητό ή σε τετράδιο. Συνήθως είναι μια καλή αφορμή για να ξεκινήσει μετά να ξετυλίγεται μια ιστορία. Το θέμα είναι να συγκεντρωθώ στο συναίσθημα που νιώθω εκείνη τη στιγμή και να βρω σιγά σιγά ποια είναι αυτή η ιστορία που πρέπει να ειπωθεί. Αυτό δεν μου είναι κατευθείαν ξεκάθαρο, θέλει ξεμπέρδεμα.
Έχεις συνεργαστεί με τους Dramachine για το κομμάτι “Φεύγουμε από εδώ”. Με ποια άλλα ελληνικά ονόματα θα ήθελες να συνεργαστείς;
Με τους Ηλεκτρώγλη, τον Blakaut, την Expe.
Ας υποθέσουμε ότι κάποιος δεν έχει ιδέα τι εστί Sci-Fi River. Διάλεξε τρία κομμάτια σου για να τον βάλεις στο νόημα.
Το “Ξέρουν τη Γεύση”, το “No Raichu” και το “M45” που κυκλοφορήσαμε με τους Children of the Astroturf.
Πως νιώθεις για την κυριαρχία της trap στο εγχώριο, μουσικό τοπίο;
Η trap είναι πολύ ενδιαφέρον υπο-είδος. Μουσικά, πολιτισμικά και κοινωνικά. Προσπαθώ να παρακολουθώ τι βγαίνει εντός και εκτός Ελλάδας, και πολλά μου αρέσουν ή μου κολλάνε για καιρό. Είμαι λίγο επιφυλακτική απέναντι σε μια ολοποιητική κριτική της trap, η οποία πετάει έξω το κοινωνικό συγκείμενο. Μου φαίνεται λίγο υποκριτική (και αρκετά boomer). Προφανώς στην mainstream trap τα κομμάτια βρίθουν από σεξισμό και μισογυνισμό, και πολλές φορές μπορεί να τύχει ν’ ακούσω κάτι και να το κλείσω εκνευρισμένη. Αλλά δεν νομίζω πως το πρόβλημα αυτών που επιτίθενται στην trap στην βάση του σεξισμού των στίχων, είναι όντως ο σεξισμός. Δηλαδή δυσκολεύομαι να πιστέψω πως έχουμε αποκτήσει, σε τέτοιο βαθμό, συλλογικά φεμινιστικά αντανακλαστικά απέναντι στην πολιτισμική βιομηχανία. Νομίζω πως η κριτική αυτή κρύβει από πίσω κάτι άλλο. Εδώ και δεκαετίες ακούμε μουσική (ποπ, λαϊκά, ρεμπέτικα) στα οποία βρίσκει κανείς θεματοποιημένα διάφορα (στην καλύτερη) πολύ προβληματικά πράγματα, και ειδικά όσον αφορά στο πώς παρουσιάζεται η γυναίκα. Πέραν αυτών των ζητημάτων, για την trap ισχύει ό,τι ισχύει για κάθε μουσική που κάνει μαζικό take over σε μια φάση: βρίσκει κανείς εντός της μπόλικο χαμηλής ποιότητας πράγμα. Όπως, ανά φάσεις βρίσκει και κάτι πραγματικά καλό, ή τέλος πάντων, κάτι που τελικά είναι ικανό να διαμορφώσει σημαντικά ένα μέρος του μουσικού τοπίου.
Εν τέλει πόσο δύσκολο είναι να είσαι μία νέος μουσικός σε μία Αθήνα που συνεχώς ακριβαίνει;
Η Αθήνα γίνεται όλο και δυσκολότερη πόλη, αν δεν είσαι τουρίστας ή μεσαία τάξη. Ακριβαίνει, αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Οι δημόσιοι χώροι που μας είναι διαθέσιμοι ελαχιστοποιούνται, ο χρόνος διαρκώς επιταχύνει, οι σχέσεις μας καθορίζονται όλο και περισσότερο από πράγματα έξω από εμάς. Μπορεί να γίνει μια μπερδευτική ή δυσάρεστη πόλη, στο τέλος της ημέρας. Ξανά, τον πιο σημαντικό ρόλο σε αυτό παίζει το πώς φροντίζουμε και δομούμε τις σχέσεις μας ώστε να μην μας πνίγει η ίδια η πόλη. Και δεν είναι εύκολο, γιατί συχνά δεν υπάρχουν τα ψυχικά αποθέματα ή η ψυχραιμία για αυτήν την προσπάθεια. Αλλά δεν γίνεται κι αλλιώς, η εναλλακτική είναι ακόμα πιο δυστοπική.
H Sci-Fi River εμφανίζεται στο event Αισθηματική Αγωγή του Gagarin 205, το Σάββατο 28 Οκτωβρίου, μαζί με τους Kristof, Echo Tides και Ταφ Λάθος. Περισσότερα εδώ.
