Κάποτε η Θεσσαλονίκη είχε acid jazz από Kashmir

Για όλους εμάς που αγαπάμε την jazz και τη funk και το 1990 ήμασταν πιτσιρίκια, το μουσικό κύμα της acid jazz ήταν ό,τι έπρεπε για τα αυτιά μας. Δεν ήταν ούτε αυστηρό όπως η jazz, ούτε σκληρό όπως η funk. Αντιθέτως, τα διέθετε και τα δύο και συνέπεσε χρονικά κοντά στο jungle και την drum n bass. Σαν να λέμε, φρεσκάδα από παντού. Εξάλλου βοήθησε πολύ στο να μάθουμε κλασικά πράγματα, μετέπειτα. Αξέχαστο το πρώτο label του Gilles Peterson, Talkin' Loud, που υπηρέτησε αυτόν τον ήχο όσο κανένα άλλο. Incognito, James Taylor Quartet, Brand New Heavies, Jamiroquai και πολλοί άλλοι στον τεράστιο κατάλογο αυτού του, όχι και τόσο σκληρού ήχου, θα έλεγα. Αφού και από θέμα παραγωγής αλλά και αισθητικής τα πράγματα ήταν πιο light, αν όχι «φλώρικα». Το πώς φτάσαμε από όλο αυτό να λατρεύουμε την σχεδόν «ψεύτικη» ελαφρότητα των 80s και 90s, είναι άλλο θέμα.

 

Και μιας και φτάσαμε να μνημονεύουμε τη δεκαετία του '90, ας σταθούμε εδώ με πείσμα. Τα χρώματα συνέχισαν να είναι πολλά αλλά στην πορεία πήραν μια ύποπτη γυαλάδα. Τα ρούχα μας ήταν αλλα ντ' άλλων, ορειβατικά παπούτσια με μπλουτζίν και φουσκωτά μπουφάν ήταν από τους αγαπημένους μας συνδυασμούς ρούχων και υπήρχαν πολλά ηλεκτρονικά dance για κάποιους και metal για άλλους στις κασέτες μας. Αν μοιράσουμε την πίτα ισόποσα, θα μείνει ένα κομμάτι αυτών που διέφεραν με τον τρόπο τους και άκουγαν πιο funky πράγματα. Μην ξεχνάτε πως η μουσική εφηβεία των περισσοτέρων ήταν ξερή και μονοδιάστατη. Σχεδόν φανατιζόμασταν με τα μουσικά μας συμφέροντα.

 

Όταν πρωτάκουσα Kashmir η αλήθεια είναι ότι εντυπωσιάστηκα. Δεν πίστευα στα αυτιά μου. Μια μπάντα πιτσιρικάδων από την αγωνιστική, βαμμένη rock (και συνάμα ερωτική) Θεσσαλονίκη, που «παραστράτησε», δίνοντας το σωστό groove, παίζοντας, δηλαδή, acid jazz. Brass section σωστό, disco funk φάση με άπειρο wah στην κιθάρα, στακάτα τύμπανα και αυτά τα εξαιρετικά ανδρικά ελληνόστιχα φωνητικά που είτε λατρεύεις, είτε μισείς. Δεν υπάρχει ενδιάμεσο. Έτσι, όταν η Veego Records από την Πάτρα έβαλε σκοπό να κυκλοφορήσει το υλικό των Kashmir σε βινύλιο (διαθέσιμο από σήμερα, 5/2), περίμενα πώς και πώς. Το μοναδικό τους ep 5 κομματιών τυπώθηκε σε special edition limited βινύλιο με νέο artwork. Η απίθανη ιστορία πίσω από την κυκλοφορία του 1993 θέλει την μπάντα να το δίνει στα live μαζί με το εισιτήριο και μέσω της αλυσίδας καλλυντικών Body Shop σε cd που μπορούσες να αποκτήσεις με αγορές από τα καταστήματα, άνω των 10.000 δραχμών! 

 

Είκοσι ένα χρόνια μετά, οι διαλυμένοι Kashmir κυκλοφορούν και επίσημα. Μάλλον έχουν να πουν πιο πολλά στο μουσικόφιλο κοινό τώρα από ό,τι τότε. Στο παιχνίδι ερωτήσεων-απαντήσεων, ο τραγουδιστής και στιχουργός τους, Georges Perin:

 

 

Πώς προέκυψε το σχήμα; Ουσιαστικά, από το 11ο Γυμνάσιο των 40 Εκκλησιών Θεσσαλονίκης, καθώς στην αρχική σύνθεση της μπάντας ήμασταν όλοι συμμαθητές. Όλα ξεκίνησαν από τον Κώστα Καρυωτάκη (τύμπανα). Κάναμε τότε τις πρώτες πρόβες μας στο δώμα του σπιτιού του. 'Ημουν μόλις 15 χρονών.

 

Εποχή χωρίς ίντερνετ. Δύσκολα αλλά ουσιαστικά τα μουσικά ερεθίσματα. Τι μουσική ακούγατε και αγοράζατε; Τι επιρροές είχατε; Πολλές επιρροές και αρκετά διαφορετικές, η αλήθεια είναι. Τότε περιμέναμε πώς και πώς για να πάμε σε δισκάδικο και να αγοράσουμε δίσκους τους οποίους «λιώναμε» κυριολεκτικά από το πολύ άκουσμα. Οι επιρροές ήταν κυρίως αγγλόφωνο rock, blues και rhythm&blues και στη συνέχεια soul, funk και disco. Αμέτρητοι τίτλοι και καλλιτέχνες. Χωρίς το ίντερνετ, τότε, όλη η πληροφορία για τη μουσική προερχόταν από το ραδιόφωνο, τις βιντεοκασέτες, τις μουσικές εκπομπές στη τηλεόραση, τους φίλους. Εξαιρετικά σημαντική επιρροή ήταν και οι συναυλίες κάθε είδους. Δε θα ξεχάσω ποτέ πόσο διδακτικά ήταν τότε τα live για τα διψασμένα αυτιά μας είτε έπαιζαν οι Motorhead, είτε ο Junior Wells. 

 

Δε θα σου κρυφτώ. Το Kashmir μου θυμίζει αμερικάνικη 70s soul funk. Ποια είναι η ιστορία πίσω από το όνομα; Το όνομα προέρχεται από το ομώνυμο κομμάτι των Led Zeppelin, χωρίς όμως να σημαίνει τίποτα αυτό, καθώς τα κομμάτια μας δεν έμοιαζαν με αυτά των Zeppelin. Περισσότερο την υφή του υφάσματος (κασμίρ) προσεγγίσαμε. Μπορεί πράγματι να θυμίζει soul funk της δεκαετίας του '70, αλλά, βαθιά μέσα μας το ξέραμε πως ήταν καθαρή και αγνή έκφραση και κυρίως, ένα αμάλγαμα όλων των χαρακτήρων και ακουσμάτων μας, που δεν ήταν σε καμία περίπτωση πάντα κοινά. 

 

Στα 90s η ελληνική ροκ καλά κρατούσε, ιδίως στην Θεσσαλονίκη. Πώς ξεγλιστρήσατε από όλη αυτή την διάχυτη αδρεναλίνη στον αέρα και διαλέξατε αυτό τον ήχο;  Ξεγλιστρήσαμε σίγουρα από το να αναπαράγουμε το rock της δεκαετίας του '90 αλλά όχι από την αδρεναλίνη. Αν βρισκόσασταν στην συναυλία των Kashmir στην κατάμεστη Υδρόγειο το '97, θα βλέπατε πως η αδρεναλίνη ήταν πράγματι διάχυτη, αλλά αφορούσε κάθε μορφή μουσικής δημιουργίας, από την punk μέχρι τη disco. Απλά αφορούσε ένα πιο εναλλακτικό κοινό, ενίοτε πιο gay friendly, όπως ονομάστηκε αρκετά χρόνια αργότερα. Ήταν σίγουρα όμορφα χρόνια και θεωρώ πως κάποιοι ακολουθήσαμε τον προσωπικό μας ήχο, όπως και οι Xaxakes, με αποτέλεσμα να εισάγουμε νέα στοιχεία έκφρασης με ελληνικό στίχο. 

 

 

Ο ελληνικός στίχος είναι πραγματικά το κάτι άλλο! Το υποστηρίζω σε κάθε περίπτωση. Τι feedback εισπράξατε εκείνη την περίοδο; Τους Kashmir τότε ή θα τους λάτρευες ή θα τους απεχθανόσουν. Είχαμε έναν ιδιαίτερο ήχο αλλά και παρουσία στη σκηνή, με αποτέλεσμα να δεχτούμε όλη τη γκάμα των αντιδράσεων. Έχοντας όμως πλέον μεγαλύτερη εμπειρία μουσικά, αναπολώ με νοσταλγία τα χρόνια που ήμασταν τόσο τολμηροί, χωρίς να μας ενδιαφέρουν τόσο οι αντιδράσεις του κοινού. Η δημιουργία θέλει τόλμη, ενίοτε και θράσος, για να είναι αυθεντική. Όταν όμως είσαι θρασύς, μπορεί να φας και κανένα γιαούρτι! Βλέπε συναυλία Boy George το '85.

 

 

Πώς προέκυψε η συνεργασία με την αλυσίδα καλλυντικών; Αρκετά ανορθόδοξος τρόπος για να πουλήσεις τον δίσκο σου, θα πω... Δεν ήταν τόσο ανορθόδοξος τρόπος για εκείνη την εποχή. Υπήρχαν πολλές πρωτοβουλίες σε εταιρικό επίπεδο στη Θεσσαλονίκη, τότε που επένδυαν στη τέχνη, όπως για παράδειγμα η Fena Fresh. Τα Βody Shop ήταν τότε σε άνθηση και λάτρευαν τη δουλειά μας.

 

Πώς αισθάνεσαι που θα βγει μετά από 21 ολόκληρα χρόνια το υλικό σας; Ομολογώ πως είναι συγκινητικό. Οι Kashmir ήταν η αρχή της πορείας μου στη μουσική, τα εφηβικά μουσικά μου χρόνια. Η αγάπη την οποία έδειξε ο Ανδρέας Μητρέλης -ένας true music lover- στη Veego Records για τον δίσκο, ήταν μια μορφή καλλιτεχνικής δικαίωσης, τόσα χρόνια μετά. Μπορεί να είναι ο 60ος περίπου δίσκος στον οποίο συμμετέχω, αλλά θα είναι για πάντα ο πρώτος.