Θα έλεγα ότι είναι μια δουλειά με την οποία ασχολούμαστε αρκετόν καιρό, βάζοντας όλα τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τους Potergeist όλα αυτά τα χρόνια, αλλά ταυτόχρονα δοκιμάζοντας και νέα πράγματα. Όλα τα στοιχεία του southern metal, rock, stoner, blues, υπάρχουν εκεί. Groove και μελωδίες που δένουν τα πάντα μεταξύ τους, νομίζω είναι αυτό που θα ακούσει κάποιος στον δίσκο. Όσον αφορά τον τίτλο, δεν ξέρω αν συμπυκνώνει τη μουσική που θα ακούσεις, αλλά περισσότερο συνδέεται με το τι υπάρχει γύρω μας αυτές τις μέρες και με όσα έχουμε μέσα μας.
Ανακατευτήκατε και με την παραγωγή τούτη τη φορά. Γιατί κάνατε αυτήν την επιλογή; Και πώς ήταν η συνεργασία με τον Φώτη Μπενάρντο;
Πάντα έχουμε συμμετοχή στην παραγωγή, αλλά αυτήν τη φορά ήμασταν κάθε δευτερόλεπτο από πάνω, δοκιμάζοντας πράγματα. Και με πολύ πειραματισμό, προσπαθήσαμε να αποτυπώσουμε ηχητικά εκείνο που είχαμε στο μυαλό μας. Ο Φώτης είναι πάντα εγγύηση στο να αποδώσει με τον καλύτερο τρόπο αυτό που θα του δώσεις. Παρ' όλο που τον ταλαιπωρήσαμε αμέτρητες ώρες, η συνεργασία μας ήταν άψογη και η συνεισφορά του είναι πάντα αναγκαία.
Θα σκεφτόσασταν να αναλάβετε εντελώς μόνοι κάποια επόμενη κυκλοφορία;
Εντελώς μόνοι μας να αναλάβουμε κάτι τέτοιο, δεν νομίζω ότι θα ήταν εφικτό. Έκαστος στο είδος του... Οι βασικές γνώσεις σίγουρα υπάρχουν, αλλά για ένα επαγγελματικό αποτέλεσμα χρειάζονται οι επαγγελματίες δίπλα σου.
Πρόσφατα υπήρξε μια αλλαγή στη σύνθεσή σας, με τον Petroxxx να αντικαθιστά τον Nick XP. Πώς επηρεάστηκαν οι ισορροπίες μέσα στο γκρουπ και πώς μεταφράστηκε η αλλαγή σε καλλιτεχνικό επίπεδο;
Οι ισορροπίες δεν άλλαξαν καθόλου. Με όλα τα μέλη υπήρχε πάντα απίστευτη χημεία, που είναι και βασικός παράγοντας για να είσαι μέλος των Potergeist. Ζήτημα για όλους είναι να περνάμε καλά. Ο Πέτρος ήρθε λοιπόν «δοκιμασμένος». Η φιλία μας, εδώ και χρόνια, σε συνδυασμό με το τι παιχταράς είναι, έκανε την πρόταση να παίξει μαζί μας μονόδρομο. Καλλιτεχνικά αυτό μεταφράστηκε σε ό,τι θα ακούσετε στον δίσκο και θα δείτε στα live. Ό,τι διαφορετικό συμβαίνει στη μπάντα (καλό ή κακό...) οφείλεται σε αυτήν την αλλαγή. Το παίξιμό του, οι συνθέσεις του, αλλά και οι ιδέες του και οι γνώσεις του στο μουσικό και οργανωτικό κομμάτι, είναι εκείνο που έδεσε με ό,τι προϋπήρχε και πλέον χαράζει τη νέα πορεία των Poter.
Θα παρουσιάσετε για πρώτη φορά ζωντανά τα νέα τραγούδια την Παρασκευή 29 Νοεμβρίου, στο Αn Club. Πείτε μας λίγα λόγια για το πώς ετοιμάζεστε για τη βραδιά, αλλά και για τη σχέση σας με τους Dendrites και τους Voidnaut, που θα ανοίξουν τη συναυλία...
Η προετοιμασία για το live είναι οι πρόβες. Επίσης οι πρόβες και οι πρόβες. Είμαστε μια μπάντα που δεν μας βγαίνουν τα φρου-φρού και τα αρώματα... Σίγουρα στο παρελθόν φέρετρα και χορεύτριες μάς έχουν συνοδεύσει σε live εμφανίσεις, αλλά όλα αυτά έγιναν στα πλαίσια του προσωπικού μας χαβαλέ: αν μας βγουν, τα κάνουμε. Προτιμούμε να επικεντρωθούμε στο πώς θα παίξουμε και θα αποδώσουμε live, πάρα να φτιάξουμε ένα υπερ-σόου με φώτα και καπνούς.
Γι' αυτόν τον λόγο επιλέξαμε τα αδέρφια Dendrites και τους Voidnaut να παίξουμε παρέα. Για να είναι μια βραδιά με ωραίες μουσικές. Με τους Dendrites μας συνδέει φιλία εδώ και κάποια χρόνια, αφού έχουμε παίξει αρκετές φορές μαζί και στην επαρχία. Πέρα από το ότι πρόκειται για απίστευτα άτομα, η μουσική τους και το performance τους είναι «άντε γεια». Θα καταλάβετε στο live... Με τους Voidnaut δεν έχουμε ξαναπαίξει, αλλά πολύ χαίρομαι που θα γίνει, γιατί τα παιδιά παίζουν ένα καθαρό, μοντέρνο metal, κάτι που μου έχει λείψει –γιατί και το πολύ το stoner, το βαριέται και ο Τζον Γκαρσία... Τρομερή παραγωγή και φοβερά riff. Περιμένω πώς και πώς να τους δω κι εγώ live.
Σας θυμάμαι να διασκευάζετε το “Thriller” του Michael Jackson στο πλαίσιο των Red Bull Unplugged Sessions. Με δεδομένο ότι σχετικά πρόσφατα προβλήθηκε ένα ντοκιμαντέρ που έριξε νέες σκιές στον μύθο του, θα το ξανακάνατε σήμερα; Ποια είναι γενικότερα η θέση σας πάνω στο πολυσυζητημένο θέμα του διαχωρισμού του έργου από τον δημιουργό;
Αν υπήρχε μια ανάλογη αφορμή, όπως τα Red Bull Unplugged Sessions, φυσικά και θα ξανακάναμε μια παρόμοια διασκευή, ακόμα κι αν ο καλλιτέχνης ήταν το ίδιο αμφιλεγόμενος. Όσον αφορά τον διαχωρισμό του έργου από τον δημιουργό, είναι κάτι που προσωπικά θεωρούμε αυτονόητο. Είναι δυνατόν να εκμηδενίσουμε, για παράδειγμα, τις ταινίες του Roman Polanski; Ή τα έργα του Henri Toulouse-Lautrec, επειδή η ζωή του ήταν άθλια και άστατη; Έτσι δεν γίνεται να ακυρώσουμε και την απίστευτη πορεία ενός τόσο μεγάλου καλλιτέχνη, όσο ο Michael Jackson, επειδή εικάζεται, χωρίς μάλιστα να έχει αποδειχτεί, ότι έκανε όσα έκανε.
Κάνετε κατά καιρούς και πολιτικά σχόλια στις συνεντεύξεις σας και μέσω της σελίδας σας στο Facebook. Τι λέτε λοιπόν για το γενικότερο κλίμα μίσους και ξενοφοβίας, που μοιάζει να ξαναφουσκώνει στα μέρη μας τελευταία;
Παρ' όλο που η μπάντα μέσω των στίχων της δεν εκφράζει πολιτικές θέσεις, δεν σημαίνει ότι εμείς σαν ενεργοί πολίτες δεν έχουμε σαφή άποψη για όσα συμβαίνουν γύρω μας. Η μισαλλοδοξία, ο φασισμός, η κοινωνική αδικία, η αυξανόμενη ξενοφοβία που οδηγεί σε ακραίο ρατσισμό, είναι πράγματα που μας προκαλούν τουλάχιστον απέχθεια και φυσικά θα μας βρίσκουν πάντα απέναντι. Η μουσική πάντα θα ενώνει. Οπότε ίσως η περισσότερη μουσική να είναι και το αντίδοτο για όλη αυτή την αθλιότητα που βιώνουμε...
Εξαιρώντας το φετινό, ποιο από τα άλμπουμ σας θεωρείτε ως το πιο αντιπροσωπευτικό του ποιοι είναι οι Potergeist;
Θεωρώ ότι όλα είναι σφραγίδα μας. Ό,τι και να ακούσεις, υπάρχει αυτό το κάτι που, στα δικά μου αυτιά τουλάχιστον, το κάνει τραγούδι Potergeist. Θα έλεγα απλά ότι ο δίσκος Swampires (2014) ήταν ο πιο πολυσυλλεκτικός, δηλαδή ότι έχει ένα φάσμα διαφόρων πραγμάτων που παίζουμε και γράφουμε. Οπότε είναι αντιπροσωπευτικός στο επίπεδο του τι κάνουμε.
Παρατηρούσα τα πολύ προσεγμένα εξώφυλλα των δίσκων σας και αναρωτιόμουν πώς τα επιλέγετε. Αφήνεστε στις ιδέες του εκάστοτε σχεδιαστή ή δίνετε συγκεκριμένες οδηγίες;
Αυστηρές οδηγίες δεν έχουν υπάρξει ποτέ. Όπως σου είπα και στην αρχή για το θέμα της παραγωγής, έκαστος στο είδος του. Υπάρχουν άνθρωποι που κάνουν αυτή τη δουλειά, και είναι πολύ όμορφο να αφήνεις καλλιτέχνες να εκφραστούν ελεύθερα, όταν τους δώσεις τη βάση να σκεφτούν και να δημιουργήσουν. Προς το παρόν, πάντα υπάρχει ένας καμβάς και ίσως χρειαστεί να επέμβουμε με κάποια ιδέα, αλλά επίσης μπορεί να δούμε και κάτι όμορφο που ήδη είναι σχεδιασμένο και να το αφήσουμε αναλλοίωτο.
Μετά τη βραδιά στο An Club, τι άλλο υπάρχει στο πρόγραμμα για την προώθηση του Rain Over Hell; Και τι σχεδιάζετε γενικότερα για τη συνέχεια;
Θα θέλαμε να μην σταματήσουμε να παίζουμε. Αν μπορούσαμε θα ήμασταν συνέχεια στον δρόμο, από πόλη σε πόλη, και θα παίζαμε. Οι δουλειές μας, όμως, είναι ένα μικρό εμπόδιο. Από 'κει και πέρα, συζητάμε από Γενάρη να ξεκινήσουμε να παίζουμε στις επαρχίες· και το καλοκαίρι, αν μπορέσουμε, να είμαστε στα υπέροχα φεστιβάλ που πλέον λαμβάνουν χώρα σε τόσες μεριές της Ελλάδας. Εφησυχασμός δεν υπάρχει ποτέ και αυτό σημαίνει ότι τα σχέδιά μας είναι πάντα τα ίδια: να παίζουμε, να γράφουμε και να περνάμε όμορφα.
{youtube}OWAS0Wa-0Xc{/youtube}
