Είχατε την ευκαιρία για ένα ακόμα σπουδαίο βήμα καριέρας με την ευρωπαϊκή περιοδεία που ολοκληρώσατε πρόσφατα, στο πλευρό των Nile και των Terrorizer. Υπάρχει κάποιο ας το πούμε «μάθημα», το οποίο κρατάτε ως πολύτιμο;
Πάρα πολλά μαθήματα, όπως κάθε βήμα που κάνουμε, ιδίως στο εξωτερικό. Ήταν η πιο επιτυχημένη μας περιοδεία, δίπλα σε ηχηρά ονόματα και μ’ ένα από τα καλύτερα booking agencies και road crews της πιάτσας παγκοσμίως. Εμείς είχαμε πολλά να κερδίσουμε: να μας μάθει νέο κοινό (ένα μεγάλο κομμάτι του οποίου δεν θα μας έβλεπε σε άλλη περίπτωση), να αποδείξουμε την αξία μας και να γίνουμε επί σκηνής καλύτερη, πιο δεμένη μπάντα. Πέραν δε της συνεργασίας με όποιον αναμίχθηκε στο tour, αποκτήσαμε και καινούριους φίλους. Όταν έχεις ανθρώπους σαν τον Γιώργο Κόλλια, τον Karl Sanders και τον ζωντανό θρύλο Pete Sandoval να σου δίνουν ένα μεγάλο thumbs up και πολλά κολακευτικά σχόλια –που τα εννοούν– για ό,τι κάνεις σαν metal συγκρότημα, σου δίνουν μεγάλη δύναμη για τη συνέχεια. Επίσης, σ' αυτό το σημείο να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον ηχολήπτη Alexi Keito.
Συχνά ακούμε για το ελληνικό metal κοινό, ότι το λατρεύουν αρκετοί διεθνείς καλλιτέχνες για τις παθιασμένες αντιδράσεις του. Έχοντας πλέον εμπειρίες από πρώτο χέρι, υπάρχει πράγματι τόση διαφορά στο πώς ζει το heavy metal το κοινό κάθε χώρας;
Πολύ μεγάλη διαφορά. Κάθε χώρα έχει τη δική της heavy metal κουλτούρα, η οποία είναι προέκταση της γενικότερης κουλτούρας της. Αλλιώς πωρώνεται ο Άγγλος και αλλιώς ο Πολωνός. Δεν έχουμε παίξει παντού ακόμα, αλλά έχουμε καλή εικόνα για τις χώρες που έχουμε επισκεφθεί, γιατί πλέον έχουμε εμφανιστεί αρκετές φορές στα ίδια σημεία. Ε, λοιπόν, η Ελλάδα εξακολουθεί να είναι από τα καλύτερα κοινά. Δεν λένε ψέματα οι ξένες μπάντες! Όμως όπου και να πάει μία μπάντα σαν εμάς, οφείλει να κερδίσει τον κόσμο, κι αυτό είναι μεγάλο στοίχημα για εμάς, κάθε βράδυ. Όμως περιμένω πώς και πώς τη ζέση και την πώρωση του αθηναϊκού κοινού την Παρασκευή 16 Μαρτίου στο An Club…
Τι ακριβώς συνέβη με το εξώφυλλο του New War Order (2017); Βιάζονται κάποιοι να παρεξηγηθούν ή εντοπίζετε και μια προκατάληψη προς το metal;
Θεωρήθηκε προσβλητικό από κάποια γερμανικά media, που είτε έθαψαν τον δίσκο καθαρά λόγω εξωφύλλου(!), είτε αρνήθηκαν να τον παρουσιάσουν. Επίσης αντέδρασε και μία μικρή ομάδα Ελλήνων στο Facebook, η οποία δεν έχει ιδέα τι είναι οι Exarsis. Αυτό είναι όλο. Η μπάντα έχει κάνει 2 επίσημες τοποθετήσεις περί εξωφύλλου, στις οποίες ξεκαθαρίζονται όλα και ειλικρινά δεν χρειάζεται να προστεθεί ούτε μία λέξη σ’ αυτά τα κείμενα.
Επ’ ευκαιρία της περιοδείας μας με Nile και Terrorizer, η οποία μεταξύ άλλων πέρασε από διάφορα σημεία της Γερμανίας, της Ελβετίας και της Αγγλίας, να πούμε ότι δεν υπήρξε η παραμικρή διαμαρτυρία για το εξώφυλλο (το έβλεπαν και μεγάλο στο βινύλιο) ή για τη μπλούζα με το ίδιο σχέδιο. Και, πίστεψέ με, αυτά τα είδαν χιλιάδες μάτια τον περασμένο μήνα. Να σου πω επίσης πως το τελευταίο CD, το βινύλιο και η αντίστοιχη μπλούζα είναι εκείνα που πουλούσαν περισσότερο, οπότε, όπως καταλαβαίνεις, το μεμπτό υπάρχει αν θέλουμε εμείς με το ζόρι να το δούμε. Και για να απαντηθεί και το τελευταίο ερώτημα, είναι ξεκάθαρο το «βιάζονται κάποιοι να παρεξηγηθούν». Υπάρχουν και προκαταλήψεις προς το metal, αλλά αυτές είναι κάπως ...διαχρονικές και δεν μας αφορούν εδώ.
Το 2016 κάνατε μια εξαιρετική κίνηση, διανέμοντας τρόφιμα σε άστεγους στο κέντρο της Αθήνας για τις ανάγκες του βιντεοκλίπ για το "Change Οf Plans" –τιμήσατε έτσι και έμπρακτα τις κοινωνικοπολιτικές ανησυχίες του thrash. Γιατί κατά τη γνώμη σας δεν έχουμε δει περισσότερες τέτοιες ενέργειες από την εγχώρια metal κοινότητα; Υποφέρει κι αυτή από το ελληνικό κουσούρι της διάσπασης και του αλληλοσπαραγμού; Ή είναι θέμα συγκυριών;
H ελληνική metal κοινότητα πραγματοποιεί συνεχώς κοινωφελείς πράξεις, κυρίως στο συναυλιακό σανίδι, απλά εμείς το κάναμε με διαφορετικό τρόπο. Δυστυχώς εξακολουθεί να υποφέρει από το κουσούρι της διάσπασης που περιγράφεις, αλλά στα εσωτερικά της. Όμως, επειδή ο καλλιτέχνης είναι και ευαίσθητος, μου αρέσουν τα αντανακλαστικά της εκεί όπου υπήρξε ανάγκη. Θυμήσου τα live των Rock ‘n’ Roll Children, κινήσεις για τους πυρόπληκτους, πιο παλιά για τους σεισμούς, ακόμα και το live για τον θρυλικό Πολωνό, όπου είχαμε συμμετάσχει κι εμείς και έγινε ΤΗΣ ΠΟΥΤΑΝΑΣ. Πολύ συγκινητική βραδιά. Αλλά για να μιλήσουμε και για τους άστεγους και τους μετανάστες, γίνονται κινήσεις, κυρίως από μεμονωμένα μέλη συγκροτημάτων. Γι’ αυτό και δεν «φαίνονται» τόσο συχνά.
Παρακολουθήσατε αλήθεια καθόλου αυτήν την ιστορία με τον ράπερ Talib Kweli και τους Taake, που οδήγησε τους Νορβηγούς να ακυρώσουν την υπόλοιπη αμερικάνικη περιοδεία τους; Έχετε άποψη;
Δεν είδα τι έγινε. Διάβασα μόνο ότι ο King Dude ακύρωσε τις υπόλοιπες εμφανίσεις του με τους Taake στην Ευρώπη, επειδή τα μέλη των Νορβηγών άρχισαν να αποκαλύπτουν «περίεργες», ακροδεξιές αντιλήψεις. Όσο καλή μπάντα και να 'σαι (και οι Taake είναι), άμα έχεις σκατά στο κεφάλι, η συνταγή χαλάει και δεν μπορείς να απολαύσεις τη μουσική όπως πριν. Το black metal δυστυχώς έχει γίνει φωλιά της ακροδεξιάς κι αυτό ξεκίνησε πριν πολλά χρόνια και φτάνει ως τις ρίζες του δεύτερου κύματος του ιδιώματος. Κρίμα, πάντως, γιατί επαναλαμβάνω πως οι Taake έχουν γράψει πολύ καλά πράγματα.
Έχετε γράψει υλικό για τον διάδοχο του New War Order ή είναι ακόμα νωρίς; Θα ακούσουν οι fans κάτι το καινούριο στο live στο An Club, στις 16 Μαρτίου; Ή θα μείνετε στην παρουσίαση του άλμπουμ, κατά βάση;
Φυσικά. Το μεγαλύτερο μέρος του επόμενου δίσκου είναι συνθετικά έτοιμο, αλλά έχουμε δρόμο ακόμα. To live στις 16 Μαρτίου αφορά στην κυκλοφορία του New War Order, αισίως και σε βινύλιο από τις εταιρείες Labyrinth of Thoughts και The Lab, επομένως θα βασιστούμε σε αυτό και στα 3 προηγούμενα άλμπουμ.
Το γεγονός ότι γράφεις για το Metal Hammer (και γράφεις και καλά), διευκόλυνε σε κάτι τις σχέσεις σας με τον εγχώριο Τύπο;
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Όχι, η σχέση του συγκροτήματος με τον εγχώριο Τύπο ήταν η ίδια και πριν μπω στη μπάντα. Τόσο οι Exarsis, όσο και το Hammer είναι δύο πράγματα που με ορίζουν: είναι δύο διαφορετικές μου πλευρές, αλλά φροντίζω να τα διαχωρίζω όσο γίνεται και δεν θέλω το ένα να παρεμβάλλει στο άλλο, απ’ όπου και να το εξετάσεις. Αμφότερα εξάλλου καταλήγουν στο ότι το heavy metal είναι η ζωή μου. Πάντως, υπάρχουν ακόμα κάποιοι τοίχοι με τον εγχώριο Τύπο, που μου κάνουν εντύπωση.
Ξέρουμε τι αγάπη έχετε στους Judas Priest. Ακούσατε το καινούριο άλμπουμ; Θα πάτε το καλοκαίρι να τους δείτε στο Rockwave;
Όχι απλά αγάπη... Πάθος, καύλα, αρρώστια! Όταν παίξαμε κάτω από τους Priest στο Rockwave το 2015 ήταν η μεγαλύτερη τιμή! Το νέο τους άλμπουμ είναι το καλύτερό τους από την εποχή του Angel Οf Retribution (2005), άρα το δεύτερο καλύτερο μετά την κυκλοφορία του Painkiller (1990). Aθανάτο heavy metal πνεύμα, διάχυτο παντού! Τέτοιους δίσκους θέλουμε. Θα είμαστε εκεί για το Rockwave, αν και χωρίς Glenn Tipton. Βέβαια, θα προηγηθούν οι Saxon και οι Accept…
Κατά τη διάρκεια της τουρνέ ποστάρατε από τη Μπρατισλάβα μια φωτογραφία με λεζάντα για το πνεύμα του Lemmy: αν είχατε λοιπόν την ευκαιρία να διασκευάσετε ένα τραγούδι των Motörhead για κάποιο tribute άλμπουμ, ποιο θα διαλέγατε και γιατί;
Ωραίο μέρος ήταν αυτό. Και να ξέρεις, έχει πολλούς Έλληνες στη Μπρατισλάβα. Δεν το είχα σκεφτεί ποτέ αυτό που ρωτάς γιατί, παρόλο που λατρεύουμε Motörhead, δεν θεωρώ πως θα μας ταίριαζε τόσο. Αλλά μας αρέσουν οι προκλήσεις. Θα διάλεγα το “Live To Win”. Ευχαριστούμε για τη συνέντευξη και το ενδιαφέρον!
{youtube}kwx1UCXrzt8{/youtube}
