10 κομμάτια με αναφορές και επιρροές εξίσου ποικίλες και παρανοϊκές, καθώς συνυπάρχουν στοιχεία από: τον Syd Barrett, την ταινία Night Οf The Hunter, τον Mike Kelley και τους Sonic Youth! Ο τίτλος του άλμπουμ (Half Kiss Half Pain) περιγράφει την αίσθηση που θέλει να αφήσει ο ήχος σας στον κάθε δυνητικό ακροατή;
Ναι, κάπως έτσι είναι. Γενικότερα, μάλλον πιστεύουμε πως όλα τα πράγματα έχουν πολλές οπτικές γωνίες απ’ όπου μπορείς να τα δεις, να τα μυρίσεις, να τα ακούσεις. Μας ενδιαφέρει αυτή η πολυπρισματικότητα.
Μιλήστε μου για τη διαδικασία ηχογραφήσεων. Πόσο διαφορετική ήταν η ατμόσφαιρα με τις προσθήκες στο σχήμα και το μικρό «βάρος των απαιτήσεων», που υπάρχει πλέον από το κοινό σας;
Με τη Χρυσάνθη και τη Μαριλένα λειτουργήσαμε αυτή την φορά περισσότερο σαν συγκρότημα. Γράψαμε πολλά σημεία όλοι μαζί, live. Και περάσαμε άπειρες ώρες στο στούντιο δουλεύοντας, τρώγωντας και πίνοντας. «Βάρος» δεν αισθανόμαστε, πάντως. Λειτουργούμε ενστικτωδώς με πράγματα που μας ερεθίζουν και κινούμαστε αυθόρμητα προς νέες κατευθύνσεις. Όλα τα υπόλοιπα, έρχονται μετά.
Η συνεργασία με τον Jim Sclavunos φαντάζομαι έχει ωριμάσει και έχετε αποκτήσει αδιάσπαστο κώδικα επικοινωνίας. Πώς σχεδιάσατε τον ήχο του Half Kiss Half Pain; Είχατε δηλαδή ξεκάθαρο όραμα ή χωρούσε και πειραματισμός.
Υπήρχαν δομημένες βάσεις σε όλα τα τραγούδια –μελωδίες, στίχοι κτλ. Από εκεί και πέρα, το τι γινόταν μέσα στο στούντιο ήταν θέμα έμπνευσης της στιγμής, φυσικών αντοχών και όρεξης. Οπότε νομίζουμε ήταν και πάλι ένας συνδυασμός δομημένων πραγμάτων που προϋπήρχαν και αυτοσχεδιασμών της στιγμής.
Από τη δική σας μικρή ταινία Lustlands, μέχρι τη Νύχτα του Κυνηγού του Tσαρλς Λότον, οι κινηματογραφικές εικόνες θρέφουν τη μουσική σας. Ποιες ταινίες σας έχουν εμπνεύσει;
Δεν είναι μόνο οι ταινίες. Είναι και βιβλία και εικαστικοί καλλιτέχνες –γενικότερα ρουφαμε και γλείφουμε πράγματα από όλο το φάσμα των τεχνών. Τις προάλλες είχε στην τηλεόραση το Rocky 3 και τη Στέλλα και κάναμε ζάπινγκ και στα δύο: μας φάνηκε πολύ ενδιαφέρουσα η σύγκριση και η παράλληλη θέαση. Πράγματα που έμμεσα ή άμεσα αναφέρονται στο άλμπουμ είναι ο Ανδρέας Εμπειρίκος, ο Alain Robbe Grillet, ο E. E. cummings, ο Delillo, o Mike Kelley.
Τα "Sad Erection" είναι ένα από τα πιο εθιστικά φετινά rock κομμάτια. Υπάρχει κάποια ιστορία που σας κάνει να «κοκκινίζετε», πίσω από τους στίχους;
Όχι, δεν «κοκκινίζουμε». Αν και δεν αναφέρεται το κομμάτι και οι στιχοι σε ένα μεμονωμένο «περιστατικό», είναι περισσότερο μια love/hate καθημερινή ερωτική ιστορία. Γενικότερα, πιστεύουμε στις «αποτυχίες». Τις αγαπάμε, τις αγκαλιάζουμε και με αυτές δίπλα μας προχωράμε.
Με ποιον καλλιτέχνη θα σκοτώνατε να κάνετε συνεργασία σε ένα single;
Ευτυχώς μέχρι σήμερα ό,τι έχουμε ονειρευτεί το έχουμε πετύχει, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Από την άλλη, η λίστα των μουσικών, σκηνοθετών, εικαστικών που θα θέλαμε όχι σώνει και ντε να συνεργαστουμε αλλά περισσότερο να φάμε και να πιούμε και να συζητήσουμε μαζί τους, είναι ανεξάντλητη.
Έχετε ισχυρή live παρουσία, γενικά. Επιστρέψατε από μια μικρή περιοδεία στην Κρήτη και θα σας δούμε και στο Rockwave φέτος (5 Ιουνίου, τη μέρα των Last Shadow Puppets), μεταξύ άλλων. Πόσο έχουν διαφοροποιηθεί τα live σας από τα πρώτα χρόνια; Νιώθετε διαφορετικά την επαφή με το κοινό, αλλά και τη μεταξύ σας επικοινωνία στη σκηνή;
Μόλις επιστρέψαμε από συναυλίες στο Παρίσι και τη Μπρεστ. Τα πρώτα χρόνια το όλο πράγμα πάταγε περισσότερο στα εικαστικά: ήταν περισσότερο σαν ένα art performance με installation κτλ. Κι έναν τελείως ακατέργαστο, DIY ήχο. Τα τελευταία χρόνια –και με την προσθήκη της Χρυσάνθης και της Μαριλένας– λειτουργούμε περισσότερο σαν συγκρότημα. Βέβαια πάντα προκύπτουν και πιο εικαστικοί χώροι για να παίξουμε, οπότε ανάλογα κινούμαστε. Αυτό μας εξιτάρει πολύ, γιατί βαριόμαστε εύκολα να κάνουμε συνέχεια το ίδιο πράγμα.
Σε καιρούς που η δισκογραφία θεωρείται άθλος επιβίωσης, πείτε μου κάποια πράγματα για τη συνεργασία μας με την Inner Ear και τον τρόπο με τον οποίον θέλετε να προσεγγίσετε την αγορά...
Τα παιδιά στην Inner Ear κάνουν ό,τι μπορούν για να γίνεται σωστά και όσο το δυνατόν πιο επαγγελματικά η δουλειά. Και χίλια μπράβο τους που κάτω από αυτές τις τελείως αντίξοες συνθήκες συνεχίζουν και δουλεύουν με τόση όρεξη. Η αγορά, τώρα, είναι κάτι το ασαφές. Εμείς σε κάθε πράγμα που κάνουμε φροντίζουμε να το υποστηρίζουμε με όποιον τρόπο μπορούμε. Και κάθε φορά ελπίζουμε να μπορεί να ακουμπήσει λιγότερο ή περισσότερο και άλλα παιδιά.
Τι άλλο επιφυλάσσει το 2016 για τους Callas;
Αυτή την περίοδο τρέχουμε το άλμπουμ. Έχουμε συναυλίες στην Ελλάδα και αργότερα Λονδίνο και Μπράιτον. Επίσης, μέσα στο 2016, θα βγει και η νέα μας ταίνια με τίτλο The Great Eastern. Και, τέλος, δουλεύουμε ένα live performance με τον Lee Ranaldo από τους Sonic Youth, με νέα τραγούδια που γράφουμε μαζί.
{youtube}7d5RJwz78Aw{/youtube}
