Επιλέξατε να κυκλοφορήσετε τον νέο σας δίσκο, Atlas, ξανά ως μία ανεξάρτητη παραγωγή και πάλι μάλιστα μόνο σε βινύλιο. Να υποθέσουμε ότι πέτυχε το αντίστοιχο «πείραμα» με το full-length ντεμπούτο σας; Ή θα το πράττατε όπως και να έχει, για ιδεολογικούς λόγους;
Στόχος της κάθε δισκογραφικής μας δουλειάς είναι να μπορεί να στηρίξει την επόμενη. Με αρχή αυτό, ναι, θα μπορούσαμε να πούμε ότι το πρώτο μας άλμπουμ βοήθησε στην ολοκλήρωση του Atlas.
Όσον αφορά το πρώτο μας άλμπουμ –και με τα δεδομένα της τότε περιόδου– η ανεξάρτητη παραγωγή ήταν μονόδρομος. Για το Atlas, αν και είναι ανεξάρτητη παραγωγή, υπήρξε μια επαφή με την Inner Ear, η οποία οδήγησε σε συνεργασία όσον αφορά τη διανομή του. Βλέπεις η προηγούμενη εμπειρία μας έδειξε ότι κάποια πράγματα μη σχετικά με το μουσικό κομμάτι δεν μπορούμε να τα πραγματοποιήσουμε στον βαθμό που θα θέλαμε ή πιστεύαμε ότι μπορούσαμε. Όσον αφορά το format του δίσκου, δεν υπάρχει κάποιο φετίχ. Τα δύο άλμπουμ κυκλοφόρησαν σε βινύλιο επειδή επιθυμούσαμε τα τραγούδια μας να τα ακούσουμε και να ακουστούν από ένα αναλογικό μέσο αποθήκευσης. Το επόμενο, ποιος ξέρει… Επιπλέον, και τις δύο δουλειές μας μπορεί κάποιος να τις βρει σε ψηφιακή μορφή στη σελίδα μας στο bandcamp.
Το γεγονός πως οι κόπιες του Atlas είναι μόνο 300, οφείλεται σε κάποιου είδους συλλεκτικότητας που θέλετε να δημιουργήσετε για το άλμπουμ;
Περισσότερο πρακτικοί είναι οι λόγοι, παρά αποτέλεσμα σκέψης για τη δημιουργία κάποιου είδους συλλεκτικότητας. Αν μπορούσαμε να διαχειριστούμε περισσότερες κόπιες, σίγουρα θα το κάναμε. Γιατί έτσι θα είχε και το βινύλιο χαμηλότερη τελική τιμή.
Το εξώφυλλο αποτελεί αναφορά στο "Bella Lugosi’s Dead" ή υπάρχει κάποια συμβολική συσχέτιση με την avant-garde θεατρική σκηνή Theatre du Soleil, από την οποία και προέρχεται;
Ούτε το ένα, ούτε το άλλο. Τυχαία βρήκαμε τη φωτογραφία από ένα περιοδικό με θεατρική ύλη, μας άρεσε, πιστεύαμε ότι θα ταίριαζε και αποφασίσαμε έτσι να τη χρησιμοποιήσουμε για το εξώφυλλο. Επιπλέον, αντανακλά ταιριαστά και τον τίτλο του δίσκου.
Ανέκαθεν δίνατε μεγάλη βαρύτητα στο αισθητικό κομμάτι –μέσω των βιντεοκλίπ, του artwork των δίσκων, αλλά και του στυλιστικού κώδικα των εμφανίσεών σας. Γιατί είναι σημαντικό για μια μπάντα να έχει διακριτή αισθητική ταυτότητα και πέρα από το μουσικό περιεχόμενο;
Από αυτά που αναφέρεις, βαρύτητα δίνεται μόνο στο artwork. Το εξώφυλλο είναι πάντα το πρώτο που σε προϊδεάζει ως έναν βαθμό για το τι θα ακούσεις και συμπληρώνει τη μουσική οπτικά. Τουλάχιστον έτσι λειτουργεί σε εμάς. Τώρα όσον αφορά τα έως τώρα video και τις συναυλίες, και στις δύο περιπτώσεις αυτό που παρουσιάζεται είμαστε εμείς οι ίδιοι. Οι Victory Collapse είναι δηλαδή το μέσο δημιουργικής έκφρασής μας χωρίς κανέναν περιορισμό, πόσο μάλλον ενδυματολογικό. Με άλλα λόγια, το ενδυματολογικό σκέλος των συναυλιών είναι το ίδιο με αυτό της καθημερινότητάς μας.
Από την κυκλοφορία του Convenience Has Poisoned Our Souls (2012), αναδύθηκε διεθνώς ένα «καυτό» ρεύμα σκανδιναβικού post-punk (Iceage, Lower, Holograms κτλ.) που φαίνεται να επηρέασε το Atlas. Συμφωνείτε; Και γενικά, ποιες νέες επιρροές εντάχθηκαν στο παιχνίδι της δημιουργίας του δίσκου;
Το ρεύμα που αναφέρεις, δεν μας επηρέασε καθόλου. Οι επιρροές μας και ο τρόπος με τον οποίον προσεγγίζουμε τη μουσική είναι μάλλον διαφορετικός, ίσως έχει να κάνει και με το φίλτρο του εκάστοτε τόπου. Ποτέ δεν ήμασταν fans των πολύ goth ή πολύ hardcore ακουσμάτων. Πάντοτε βολοδέρναμε ανάμεσα σε πιο μπασταρδεμένα πράγματα, από τους Monks και τους Neu στους Pere Ubu και στους Fall, αλλά και σε σύγχρονα συγκροτήματα όπως οι Liars, οι Wooden Shjips, οι Total Control, ο John Maus και ο Vatican Shadow.
Τι θα απαντούσατε σε κάποιον που θα ρωτούσε γιατί να αφιερώσει χρόνο στους Victory Collapse, όταν μπορεί να ανατρέξει στις βασικές πηγές / επιρροές τους, τώρα που η πληροφορία ρέει άφθονη, ο χρόνος παραείναι πολύτιμος και η επαφή με οποιαδήποτε μπάντα είναι πρακτικά ανεμπόδιστη;
Κοίταξε, κάτι τέτοιο ισχύει μόνο σε περιπτώσεις ωμής αντιγραφής ή σε περιπτώσεις της κλασικής ροκάδικης νοοτροπίας «τα παλιά, τα καλά, τι να ακούσω τώρα μετά τον Hendrix». Γιατί να ακούσει κάποιος The Fall όταν υπήρξε ο Captain Beefheart, γιατί να ακούσει Stereolab όταν υπήρχαν οι Silver Apples, γιατί να ακούσει Ariel Pink όταν υπήρχε ο R Stevie Moore... Νομίζουμε έτσι ότι η απάντηση της σωστής εξισορρόπησης αναφορών και προσωπικής ματιάς επί των σημερινών συνθηκών ζωής, αρκεί.
Φαντάζομαι πως το “Oblivionville” αναφέρεται στην Αθήνα των καιρών μας, η οποία παρουσιάζεται ως διαλυμένος, ζοφερός τόπος στο αντίστοιχο βιντεοκλίπ. Με ποιον τρόπο έχουν ταρακουνήσει τους Victory Collapse οι έντονες κοινωνικές ζυμώσεις της πόλης τα τελευταία χρόνια;
Μας έχουν ταρακουνήσει και μας έχουν περιορίσει πολύ, αφού η αβέβαιη πραγματικότητα –εργασιακή και μη– σε συνδυασμό με τη διαχρονικά μικρή επιρροή της αγγλόφωνης μουσικής στο εγχώριο κοινό, δεν σου αφήνει και πολλές επιλογές. Παρόλα αυτά, σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο, προσπαθούμε όσο μπορούμε, με τη στάση ζωής και τη στάση της μπάντας μας, να συμβάλλουμε προς μια άλλη κατεύθυνση: μακριά από μια φοβική, συντηρητική και χωρίς προοπτική κοινωνία.
Πού οφείλεται, για εσάς, η απουσία μιας δεμένης εγχώριας σκηνής, η οποία να αντανακλά έμπρακτα το σκηνικό που βιώνει η νεανική κουλτούρα τα τελευταία χρόνια; Πόσο μάλλον όταν επικρατούν κοινωνικοπολιτικές συνθήκες που, στο παρελθόν κυρίως, έχουν δώσει ιστορικά μουσικά ρεύματα, επαναστατικού χαρακτήρα...
Σίγουρα δεν είναι θέμα επικοινωνίας, αλληλοσεβασμού και αλληλοϋποστήριξης μεταξύ των συγκροτημάτων. Ίσως, η απουσία του δεσίματος αυτού ή η απουσία κάποιων πυρήνων, να οφείλεται στο γεγονός ότι καμία σχεδόν μπάντα (ή τουλάχιστον εκείνες που γνωρίζουμε) δεν βιοπορίζεται από τη μουσική της. Επιπλέον, οι περισσότεροι που μετέχουμε σε κάποιο συγκρότημα είτε είμαστε άνεργοι, είτε εργαζόμαστε πάρα πολλές ώρες –όπότε ο ελεύθερος και δημιουργικός χρόνος είναι περιορισμένος. Τα παραπάνω έχουν ως αποτέλεσμα η προσοχή να επικεντρώνεται κυρίως στο γκρουπ σου και να προσπαθείς να κάνεις ό,τι καλύτερο μπορείς. Τώρα που το σκεφτόμαστε, μάλλον είναι άθλος το ότι βγαίνουν και όσοι δίσκοι βγαίνουν.
{youtube}QY958dCssgE{/youtube}
