«Όχι άλλο Κόρε.Ύδρο.», φώναζαν πριν από περίπου έναν χρόνο οι πολέμιοι των Κερκυραίων σε Facebook και λοιπά social media. Αλλά το γκρουπ που κατάφερε να κάνει το κοινό να αντιμετωπίσει τη διάλυσή του ωσάν Μεσανατολικό ζήτημα, δεν υπάρχει πια. Στην απομακρυσμένη επαρχία, όμως, η ζωή συνεχίζεται. Πλέον χωρίς Κόρε. Ύδρο., μα με Παιδιά Της Παλαιοτητας. Το οποίο μεταφράζεται σε: όσα μέλη των ΚΥ. πίστεψαν στη δυναμική του τραγουδιού “Η Παλαιότητα”. Ο Π.Ε. (ή Παντελής –πες το όπως θέλεις) Δημητριάδης έχει μιλήσει ουκ ολίγες φορές για τον ήχο του, για τις επιρροές του, για τη ζωή στο νησί και για τη δουλειά του. Και θα μιλήσει άλλες τόσες. Γι' αυτό και στη συγκεκριμένη συνέντευξη οι κουβέντες για τον καινούργιο δίσκο είναι περιορισμένες. Αντ' αυτού πιάνουμε μια σύντομη συζήτηση περί ανέμων και υδάτων, με αφορμή τις δύο ζωντανές εμφανίσεις του γκρουπ στην Αθήνα: την Πέμπτη 25 Σεπτεμβρίου στο Six d.o.g.s και το Σάββατο 27 Σεπτεμβρίου στο 24ο Indie Free Festival, στο Πεδίον του Άρεως...
Στα 12 Τραγούδια Από Τις Κατακόμβες υπάρχουν πολλές θρησκευτικές αναφορές, τέσσερα κομμάτια αφιερωμένα στη μνήμη κάποιου, η γνωστή σου εμμονή με το «τέλος», πόνος και οδύνη... Την ίδια στιγμή, στο τελευταίο σας βιντεοκλίπ, βλέπουμε κώλους. Είναι μια αυτοϋπονόμευση όλο αυτό;
Ποιος είπε ότι ένας κώλος δεν μπορεί να αποτελέσει πηγή βαθιάς οδύνης;
Εφ' όσον το χιούμορ δεν λείπει ούτε από εσένα ως άνθρωπο, ούτε από τις παράπλευρες δραστηριότητες των γκρουπ στα οποία συμμετέχεις, γιατί εκφράζεται μονάχα με υπόγειο τρόπο και σε μικρές δόσεις στα τραγούδια σου;
Γιατί τα τραγούδια, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, δεν εφορμούν από χιουμοριστικά περιστατικά. Το χιούμορ δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά ένα από τα μέσα άμβλυνσης της σκληρότητας, ή σοβαρότητας αν θέλεις, του βιώματος.
Στο YouTube υπάρχουν πολλά βίντεο από παλιά σου λάιβ με τους Κόρε. Ύδρο. Επιστρέφεις ποτέ εκεί; Σου αρέσει να βλέπεις τον εαυτό σου;Πλέον θα πρέπει να υπάρχει κάποιος σοβαρός λόγος για να επιλέξω να δω κάτι από το παρελθόν. Κάποτε το κάναμε πιο συχνά, ήταν και πιο σπάνιο. Τώρα έχω δει τόσα, που δεν μου λέει κάτι –προτιμώ να το ζω ως παρόν. Γενικά πάντως είμαι φαν του εαυτού μου. Και σε φάσεις που δεν είμαι, ξέρω ότι κάτι δεν πάει καλά με μένα.
Τους καλοκαιρίνους μήνες είδαμε μερικές αναρτήσεις στη σελίδα των Κόρε. Ύδρο. στο Facebook. Πρόκειται αποκλειστικά για τραγούδια από την πρώτη σας δισκογραφική δουλειά. Γιατί αυτή η προτίμηση;
Δεν είναι θέμα προτίμησης. Απλά ο Κωνσταντίνος (Αμύγδαλος), που ασχολείται με το κανάλι της Ανούσιας Έντασης στο YouTube, ανεβάζει εκεί όσα τραγούδια των Κόρε. Ύδρο. δεν έχουν ανεβεί προηγουμένως. Και στη συνέχεια βάζει και την αντίστοιχη ειδοποίηση στο Facebook. Το ότι οι συνθήκες στις οποίες δούλεψαν τα Παιδιά Της Παλαιότητας σ’ αυτόν τον πρώτο δίσκο ήταν παρεμφερείς με του πρώτου δίσκου των Κόρε. Ύδρο., είναι απολύτως συμπτωματικό.
Για σένα το κεφάλαιο Κόρε. Ύδρο. έχει δηλαδή κλείσει οριστικά;
Ως μνήμη και παρακαταθήκη, σε καμία περίπτωση.
Αποφάσισες να φτιάξεις συγκρότημα όταν σε απορρίψανε από τη χορωδία του Ωδείου. Γενικότερα, τα «όχι» που έχεις εισπράξει στη ζωή σου έχουν λειτουργήσει περισσότερο σαν κίνητρο και λιγότερο σαν εμπόδιο στην εξέλιξη και στις επιλογές σου;
Ναι, θα έλεγα ότι ήταν ένα επιπλέον –και όχι το μόνο– κίνητρο αυτή η απόρριψη από τη χορωδία. Είναι συνήθης η τάση, στις μικρότερες κυρίως ηλικίες, να λειτουργείς αντιδραστικά στην απόρριψη ή στην απαγόρευση. Σε κάποιον βαθμό μου συμβαίνει ακόμα, αλλά νομίζω πως τώρα ξέρω πολύ περισσότερο ποιος είμαι, πού πάω και τι κάνω, ώστε να επηρεάζεται πολύ λιγότερο η ψυχολογία μου και οι επιλογές μου από τις εκάστοτε απορρίψεις.
Πόσο απόλυτη είναι τελικά η «κυριαρχία που έχει ο λαός στην επαρχία»;
Μας αρέσει δεν μας αρέσει, ο λαός δεν έχει και δεν είχε κυριαρχία ποτέ και πουθενά. Απλά σε κάποιες περιπτώσεις, όπως σ' αυτήν στην οποία αναφέρομαι στο συγκεκριμένο τραγούδι, το εκάστοτε «σύστημα» δημιουργούσε το κλίμα ώστε να νομίζει (και να φαίνεται) ότι έχει.
Μήπως οι “Mνήμες '85” είναι λοιπόν το πιο επίκαιρο τραγούδι του δίσκου;
Υπάρχει μια διαβαθμισμένη απόσταση από τότε που γράφτηκαν τα τραγούδια αυτού του δίσκου μέχρι τότε που ηχογραφήθηκαν, πόσο μάλλον μέχρι τώρα. Ίσως σήμερα, λόγω του προσφάτως συντελεσμένου εγκεφαλικού θανάτου του ΠΑ.ΣΟ.Κ., οι "Μνήμες '85" να είναι όντως πιο επίκαιρο από την εποχή που γράφτηκε, όταν και είχε ξυπνήσει –χωρίς κάποια απτή αφορμή– η σχετική μνήμη.
Θα μπορούσες να ζήσεις μόνιμα στην Αθήνα;
Μα πάλι τα ίδια;; Όχι!
Δίνεις μεγάλη σημασία στο στιχουργικό κομμάτι. Συμβαίνει κι όταν ακούς, σαν ακροατής, τις δουλειές άλλων καλλιτεχνών; Βαραίνει δηλαδή για σένα ο στίχος περισσότερο από τη μελωδία στη ζυγαριά της αισθητικής απόλαυσης;
Μου έχει τύχει να μην ξανακούσω δίσκους (ξένους) που μου άρεσαν πολύ μουσικά, όταν διάβασα τους στίχους: οι πρώτοι των Madrugada και Coldplay μου έρχονται πολύ πρόχειρα στο μυαλό. Για το αντίστροφο δεν μπορώ να θυμηθώ κάποια περίπτωση, όμως νομίζω πως γενικά στην τραγουδοποιία δεν μπορείς να αποκόψεις το ένα από το άλλο· η σύνθεση των δύο βαραίνει συνολικά.
Θα εκδώσεις άλλη ποιητική συλλογή;
Δεν γράφω πλέον ποιήματα, η δυνατότητα της σύμπραξης που προσφέρει το τραγούδι με ενδιέφερε πάντα πολύ περισσότερο.
Έχεις δηλώσει πως στις συναυλίες των Παιδιών Της Παλαιότητας δεν θα παίξετε καθόλου Kόρε. Ύδρο. Aυτό σημαίνει πως ούτε εμπριμέ πουκάμισα θα φορέσεις, ούτε και θα πηδήξεις απ' τη σκηνή;
Τα Παιδιά Της Παλαιότητας είναι ένα καινούριο, πρωτοεμφανιζόμενο συγκρότημα, το οποίο δεν θα πρέπει να συγχέεται με τους Κόρε Ύδρο. Τα εμπριμέ πουκάμισα δεν ήταν δικά μου ούτως ή άλλως, τα δανειζόμουν. Το πήδημα από τη σκηνή ήταν κι αυτό δανεικό –από τα τραγούδια και το κοινό. Αλλά αν προκύψει ξανά στο μέλλον τέτοια επιθυμία και ανάγκη, γιατί όχι;
{youtube}bu5RAtmqL6s{/youtube}
