Οι Fuzzy Nerds συμπληρώνουν φέτος 20 χρόνια πορείας –και είπαν να τα γιορτάσουν βάζοντας μια τελεία στη δραστηριότητά τους. Δεν είναι στενάχωρη η περίσταση, πάντως, καθώς η μπάντα από τα Ιωάννινα έχει ετοιμάσει διάφορα events που τρέχουν καιρό τώρα και οδηγούν στην κορύφωση της 27ης Σεπτεμβρίου, οπότε και θα πραγματοποιηθεί η πανηγυρική «τελευταία παράσταση» (όπως την ονομάζουν οι ίδιοι), στην αγαπημένη τους πόλη. Μάς τα λέει όλα διεξοδικά παρακάτω ο Πέτρος Βυζούκης, κάνοντας παράλληλα και μια αναδρομή στα πεπραγμένα τους. Κι εμείς τούς αποχαιρετούμε συγκινημένοι...
Αποφασίσατε να βάλετε τελεία στην πορεία σας, χωρίς να γκρινιάξετε (όπως συνηθίζεται σε τέτοιες περιπτώσεις) για την αδιαφορία των Μ.Μ.Ε. και του κοινού. Αλήθεια, δεν υπάρχουν άλλοι λόγοι πέρα από ό,τι αναφέρετε στο δελτίο τύπου –πως δηλαδή δεν νιώθετε αυτή τη στιγμή να έχετε κάτι παραπάνω να πείτε μέσα από το σχήμα;
Ισχύουν όσα έχουμε ανακοινώσει. Λέγοντας ότι δεν υπάρχει κάτι άλλο να πούμε μέσα από τους Fuzzy Nerds, δεν σημαίνει ότι δεν έχουμε κάτι να πούμε γενικά –προφανώς και έχουμε ακόμα πάρα πολλά να πούμε, όχι όμως μέσα από το συγκεκριμένο σχήμα. Ενηλικιωθήκαμε μέσα από τους Fuzzy, αλλά όλα έχουν αρχή, μέση και τέλος. Δεν είναι κακό, απλώς συμβαίνει. Πολλές φορές μπορεί να είναι και ανανεωτικό. Φαντάσου το σαν έναν δρόμο, που άλλες φορές θυμίζει επαρχιακή οδό –με απότομες στροφές, ίσως και με λακούβες ή και με αλεπούδες οι οποίες πετάγονται από το πουθενά μέσα στη νύχτα και κινδυνεύεις να βρεθείς αλλού– και άλλες δρόμο ταχείας κυκλοφορίας, με διόδια μεν, άνετο και γρήγορο δε. Πάντως σε κάθε περίπτωση υπάρχει μια αφετηρία κι ένας προορισμός. Σίγουρα το ταξίδι έχει περισσότερη σημασία. Είναι ωραίο το ταξίδι, είναι ωραίο να ανακαλύπτεις κάθε φορά και κάτι που δεν είχες ξαναδεί, αλλά κάθε ταξίδι κάποτε τελειώνει· και είναι καλύτερα να επιλέξεις εσύ να το τελειώσεις.
Η μουσική δημιουργία προϋποθέτει να είσαι απόλυτα συνειδητοποιημένος όταν συμμετέχεις σε κάτι: συνειδητοποιημένος στο γιατί το κάνεις, τι είναι αυτό που κάνεις και αν θέλεις να το κάνεις. Με άλλα λόγια, θα πρέπει να ξέρεις τι είσαι διατεθειμένος να θυσιάσεις για αυτό, ημίμετρα δεν χωράνε. Κι έπειτα δεν υπάρχει και κανένας λόγος να γκρινιάζεις. Να νιώθεις ευτυχής για όσα έζησες και χορτασμένος. Και είμαστε νομίζω και τα δύο, αν και πάντα, για κάθε καλλιτέχνη, η αίσθηση του «ανικανοποίητου» θα είναι παρούσα, έστω κι αν απλώς σε κοιτάζει από μακριά. Είναι μάλλον και η κινητήριος δύναμη πίσω από κάθε δημιουργία. Και η δημιουργία δεν τελειώνει ποτέ –ποτέ όμως. Βρίσκει πάντα τον δρόμο της, ίσως γιατί και η ίδια είναι δρόμος. Τελειώνει λοιπόν ένα ταξίδι, αλλά, τελειώνοντας, πιθανόν να δίνει και το σύνθημα για να ξεκινήσει ένα καινούργιο. Θυμάσαι, κρατάς τα καλύτερα, αφήνεις πίσω όσα τυχόν «σε κράτησαν πίσω» και συνεχίζεις...
Ποιες στιγμές κρατάτε λοιπόν στη μνήμη σας ως κορυφαίες της πορείας των Fuzzy Nerds και ποιες δεν θέλετε να θυμάστε;
Η συνεργασία μας με έναν κορυφαίο παραγωγό σαν τον Clive Martin είναι νομίζω κάτι που θα θυμόμαστε. Κι αυτό γιατί γίνεσαι ένα με τον παραγωγό σου μετά από λίγο: τον μαθαίνεις και σε μαθαίνει, τον εκτιμάς και σε εκτιμά βαθύτερα και όλη αυτή η αλληλεπίδραση μόνο θετικά μπορεί να έχει και για τους δύο. Ήταν μεγάλη ικανοποίηση, για παράδειγμα, να βλέπουμε τη δουλειά μας κυριολεκτικά να εξιτάρει έναν άνθρωπο που έχει τόσες εμπειρίες από τεράστιους καλλιτέχνες διεθνώς και να «βουτάει» σε αυτήν. Κορυφαία στιγμή ήταν επίσης και το 2002, όταν δουλέψαμε για πρώτη φορά στην παραγωγή με τον Γιώργο Πρινιωτάκη. Γιατί από εκείνη την πρώτη συνεργασία μας δημιουργήθηκε ένα κλίμα που μάς ταίριαζε. Ο πράος χαρακτήρας του και η φυσική του ευγένεια μάς έκανε δηλαδή από τότε να νιώθουμε το Arttracks σαν το «σπίτι» μας, γεγονός που επηρέασε πολύ θετικά την εξέλιξή μας. Ο Γιώργος είναι ένας εξαιρετικός παραγωγός και υπέροχος άνθρωπος και νιώθουμε πολύ τυχεροί για την ευκαιρία να συνεργαστούμε μαζί του.
Από εκεί και πέρα, ξεχωρίζουμε φυσικά ορισμένα σημαντικά λάιβ όπως π.χ. εμφανίσεις με Blackfield, iLikeTrains, Puressence, Subways κ.λ.π., μα και κάποια ακόμα gigs όχι τόσο «εμπορικά», αλλά με πάρα πολλή αγάπη από τον κόσμο, πράγμα που τελικά μετράει πιο πολύ· όπως βέβαια και κάποιες πολύ σημαντικές στιγμές τις οποίες ζήσαμε στις εμφανίσεις μας σε διάφορες πόλεις. Στον αντίποδα, υπάρχουν πάντα 1-2 λάιβ όπου όλα πήγαν στραβά για χίλιους δύο λόγους, που στην τελική δεν έχουν καν να κάνουν με σένα. Συμβαίνει, το χωνεύεις και συνεχίζεις. Απλά δεν υπάρχει κάτι διαφορετικό να κάνεις, οπότε το διασκεδάζεις και τελικά το θυμάσαι κι αυτό θετικά, για έναν παράξενο λόγο. Αυτό πάντως που δεν μπορείς να διασκεδάσεις και προφανώς δεν θέλεις και να θυμάσαι είναι η περίοδος της «απώλειας». Το γνωρίζουμε από πρώτο χέρι και πρώτα-πρώτα σε προσωπικό επίπεδο. Τελεία.
Ως μπάντα ακολουθήσατε πάντα την ανεξάρτητη οδό. Τι μάθατε όλα αυτά τα χρόνια που θα μπορούσε να ενδιαφέρει και να βοηθήσει όσους πορεύονται αναλόγως;
Είναι λίγο άβολο και ίσως αστείο νομίζω να κάνουμε τώρα τους γκουρού και να αρχίσουμε να μοιράζουμε απλόχερα «συμβουλές» και «γνώση». Αλλά για να απαντησουμε στην ερώτησή σου, θα λέγαμε πως, ανεξάρτητα από τις όποιες δυσκολίες αντιμετωπίζεις, είναι πάντα προτιμότερο να είσαι ο εαυτός σου. Να έχεις εμπιστοσύνη στην κρίση σου, αφού προηγουμένως βεβαίως ακούσεις και ζυγίσεις και την κρίση ανθρώπων που ξέρεις ότι σε αγαπάνε πραγματικά. Για ό,τι κάνεις, πάντως, ο τελευταίος λόγος πρέπει να είναι δικός σου· γιατί μόνο εσύ γνωρίζεις τον εαυτό σου καλύτερα από τον καθένα. Και στο τέλος της ημέρας, αυτό που μένει είναι το να ξέρεις πως έκανες ό,τι εσύ ήθελες, αλλά και να ξέρεις πως έκανες ό,τι μπορούσες πραγματικά, χωρίς να αλλοιώσεις την ψυχή σου. Αυτό.
Ετοιμάζετε μια αποχαιρετιστήρια συναυλία στα Ιωάννινα, τη σταθερή βάση σας. Τι εκπλήξεις θα περιλαμβάνει το πρόγραμμα για το Σαββατόβραδο της 27ης Σεπτεμβρίου;Δεν χρησιμοποιούμε τον όρο συναυλία γιατί φιλοδοξούμε να είναι κάτι πολύ περισσότερο. Προτιμούμε τον όρο «τελευταία παράσταση» και μάλιστα γι' αυτόν τον σκοπό θα δουλέψουν πολλοί φίλοι σε διαφορετικά πεδία ο καθένας, προκειμένου να βγει ένα απόλυτα άρτιο αποτέλεσμα –από τον ήχο, τον φωτισμό και το video projection, έως το recording και τον όλο συντονισμό της παραγωγής.
Θα παρουσιάσουμε τις καλύτερες στιγμές των 20 ετών παρουσίας μας, διατρέχοντας από την αρχή όλες τις περιόδους των Fuzzy Nerds κι έχοντας μαζί μας (το πιο ευχάριστο της όλης προσπάθειας) κάποιους από τους φίλους-πρώην μέλη της μπάντας. Θα έχουμε δηλαδή τη χαρά να βρεθούμε ξανά για μερικά κομμάτια με τον αγαπημένο παλιό φίλο Αλέξη Σταματιάδη, έτερο κιθαρίστα της μπάντας από το 1997 έως το 2003, ο οποίος θα έρθει στα Γιάννενα ειδικά για αυτόν τον σκοπό από τη Βαρκελώνη, όπου ζει τα τελευταία 11 χρόνια. Θα υποδεχτούμε ακόμα τον επίσης έτερο κιθαρίστα μας και παλιό καλό φίλο της περιόδου 1996-1997 Ηλία Μοσχούλη και φυσικά τον ντράμερ μας Διογένη Χαντζόπουλο, εξίσου αγαπημένο φίλο της περιόδου 1998-2006. Παράλληλα, θα βρεθεί μαζί μας για 2 κομμάτια της πρώιμης εποχής (1994-1995) ο πρώτος μας μπασίστας, ο Γιώργος Τσακανίκας, ο οποίος, παρεμπιπτόντως, είχε να πιάσει μπάσο στα χέρια του 20 χρόνια χωρίς υπερβολή! Οπότε η πρόκληση-πρόσκληση να ξαναβρεθούμε μαζί στη σκηνή για ν' αποτυπώσουμε τον ήχο των Nerds εκείνης της εποχής ήταν τεράστια.
Θα ξεκινήσουμε λοιπόν αυτήν την τελευταία παράσταση κάνοντας μια αναδρομή σε κάποιες από τις καλύτερες στιγμές μας. Θα ξανακουστούν ζωντανά κομμάτια από τα πρώτα μας demo, έως και το τελευταίο μας άλμπουμ, το Killer 13, καλύπτοντας 20 χρόνια ζωής. Και θα είναι σχεδόν όλοι εκεί, αυτό είναι άλλωστε και το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του συγκεκριμένου project. Εκτός από εμάς, θα παραστούν φίλοι, καλλιτέχνες και μπάντες –από την πόλη μας αλλά και από την Αθήνα– οι οποίοι θα παρουσιάσουν ο καθένας από μία διασκευή που έχουν κάνει στους Fuzzy Nerds, κάτι που μάς τιμά ιδιαίτερα. Επίσης, το όλο project θα φιλμογραφηθεί από ειδικό συνεργείο και θα ηχογραφηθεί ζωντανά με σκοπό τη δημιουργία μιας ταινίας με στοιχεία ντοκιμαντέρ. Φιλοδοξούμε δηλαδή να είναι κάτι που θα μείνει για πολύ καιρό μετά.
Ποια ήταν αλήθεια η επιρροή, η συμβολή της πόλης των Ιωαννίνων (της ατμόσφαιράς της, των ανθρώπων της) σε αυτό που υπήρξαν οι Fuzzy Nerds στα 20 χρόνια παρουσίας τους; Θεωρείτε ότι σάς στοίχισε η επιλογή να μην μεταφέρετε τη βάση σας στην Αθήνα;
Κατ' αρχήν στα Γιάννενα βρέχει 300 μέρες τον χρόνο. Αυτό από μόνο του απαντά σε πολλά. Κατά τα λοιπά, όπως έχω πει και άλλες φορές, είτε στα Γιάννενα είσαι, είτε στην Αθήνα, εξακολουθείς να είσαι στην Ελλάδα. Εάν θέλεις να δεις κάτι όντως διαφορετικό, δεν μένεις εδώ, κινείσαι ενδεχομένως για Νέα Υόρκη. Αλλά αυτό πάλι το κάνεις, αν είναι να το κάνεις, όταν είσαι 18 και δεν τραβάς και κανέναν από πίσω σου. Σίγουρα η φυσική σου καθημερινή παρουσία και συναναστροφή με τους κατάλληλους ανθρώπους στις κατάλληλες θέσεις είναι πάντα καθοριστικής σημασίας. Αλλά αυτό που μετράει είναι να νιώθεις πρώτα εσύ καλά με τον εαυτό σου και με ό,τι δημιουργείς. Όλα τα υπόλοιπα έρχονται.
Η τελευταία κυκλοφορία σας θα είναι μια συλλογή με τον εύγλωττο τίτλο The Fuzzy Nerds Are Dead 1994-2014. Με ποια κριτήρια επιλέξατε τα τραγούδια τα οποία θα περιλαμβάνει και τι προέλευσης θα είναι το ακυκλοφόρητο υλικό που θα περιέχει;
Η συλλογή αυτή θα κυκλοφορήσει διαδικτυακά την ίδια μέρα που θα διεξαχθεί και η τελευταία μας παράσταση, στις 27 Σεπτεμβρίου, και θα περιλαμβάνει τα καλύτερα tracks από όλες μας τις επίσημες κυκλοφορίες: από το Bloody Fat του 1998 έως και το Killer 13 του 2013, συν κάποια ακυκλοφόρητα κομμάτια τα οποία ηχογραφήθηκαν την ίδια περίοδο με το Killer 13 και προορίζαμε για μελλοντική κυκλοφορία. Παράλληλα θα υπάρχουν μία διαφορετική live στο στούντιο εκτέλεση του “Plastic”, αλλά και μία live στο στούντιο εκτέλεση ενός πολύ αγαπημένου κομματιού που γράφτηκε το 1995, του “Α”, το οποίο υπήρξε παρόν σε όλες τις περιόδους της μπάντας και επομένως θα ήταν παραφωνία να μην βρίσκεται σε μια τέτοια συλλογή: είναι ένα κομμάτι που όλως παραδόξως υπήρχε σε 2 διαφορετικές εκτελέσεις σε 2 demo και, παρότι πάντα το παίζαμε live, ουδέποτε το βάλαμε σε επίσημη κυκλοφορία. Εκτός όμως από τα παραπάνω, το The Fuzzy Nerds Are Dead 1994-2014 θα περιέχει και 16 διασκευές, που όπως αναφέραμε και πιο πάνω μάς έκαναν την τιμή και δημιούργησαν –φέρνοντας στα δικά τους μέτρα, ειδικά για αυτό το project– πολύ καλοί φίλοι, καλλιτέχνες και μπάντες, διαφορετικών στυλ: όπως π.χ. Berlin Brides, My Wet Calvin, Radioaisle, V.I.C., Never Burn, On The Vibe και πολλοί άλλοι.
Από όλες τις κυκλοφορίες των Fuzzy Nerds, ποια θα προτείνατε σε κάποιον που θα ήθελε να κάνει μια πρώτη επαφή με τη μουσική σας –και γιατί;
Νομίζω πως το Mirror Phase θα ήταν ό,τι καλύτερο για αυτόν τον σκοπό, υπό την έννοια ότι περιέχει διάχυτα όλα τα επιμέρους στοιχεία που χαρακτηρίζουν τη μουσική μας. Όποιος έχει ψάξει τις κυκλοφορίες μας βαθύτερα, νομίζω θα συμφωνήσει πως κατά κάποιον παράξενο τρόπο εκεί μέσα μπορείς να βρείς την «ηχώ» κάθε περιόδου μας.
Ξεκινήσατε την πορεία σας όταν ανθούσε το έντεχνο τραγούδι, τότε που ήταν πράξη σχεδόν ηρωική να τραγουδάς στα αγγλικά· και τη σταματάτε τώρα που το αγγλόφωνο τραγούδι έχει πια βρει μια ακλόνητη θέση στα μουσικό σκηνικό. Υπάρχουν, παρ' όλα αυτά, πράγματα (θετικά ή αρνητικά) που παρέμειναν αναλλοίωτα; Πώς βιώσατε εσείς το εγχώριο μουσικό κύκλωμα;Δεν νομίζω πως μας ενδιέφερε ιδιαίτερα το τι βρίσκεται στον αφρό ή όχι κάθε φορά. Ακόμα και τις πιο mainstream εκδοχές μας, τις επιλέξαμε γιατί έτσι νιώθαμε, όχι γιατί έπρεπε να είναι έτσι ή γιατί κάποιος, ας πούμε, μάς το «επέβαλε» ή μας το είπε. Συνεπώς, ΟΚ, είχε πλάκα κάποτε όταν μας ρωτούσαν π.χ. «τραγουδάτε στα αγγλικά; Γιατί όχι ελληνικά;» κ.λ.π., αλλά μέχρι εκεί. Ο ελληνικός στίχος είναι υπέροχος για κάποιες μουσικές, για κάποιες άλλες όχι και τούμπαλιν. Δεν έχει σημασία τι περιμένει πάντως ο καθένας να ακούσει, σημασία έχει αυτό που κάνεις να το αγαπάς και αυτός σου ο έρωτας να μπορεί να περάσει στο ακροατήριό σου. Δεν ξέρω πώς γίνεται, όταν γίνεται... Απλώς συμβαίνει και όταν συμβαίνει είναι υπέροχο. Μερικοί τώρα το καταφέρνουν καλύτερα, άλλοι όχι τόσο... Νομίζω πάντως πως, στην ουσία, όλο αυτό έχει να κάνει με τυποποιήσεις που ίσως και να έχουν επιβληθεί στο πέρασμα των ετών από παράγοντες της αγοράς. Κάτι που προφανώς δεν έχει καμία σχέση, ή, πιο σωστά, δεν θα έπρεπε να έχει καμία σχέση με την τέχνη.
Το εγχώριο μουσικό κύκλωμα, πάλι, ούτε μάς αφορούσε ποτέ, ούτε και μάς αφορά. Υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει και «μπράβο του», που λέει κι ένας τύπος με γυαλιά στο ραδιόφωνο. Δεν μας ενδιέφερε, όμως, και δεν μας ενδιαφέρει να γίνουμε μέρος του: είναι κάτι άλλο από εμάς, είμαστε κάτι άλλο από εκείνο. Δεν θα άλλαζα αυτό που είμαι, αυτό που είμαστε, για να αποτελέσουμε μέρος ενός κυκλώματος. Σε όποιον αρέσουμε. Ακούγεται «ηρωικό» αλλά δεν είναι, είναι απλώς η πραγματικότητα. Πώς να βιώσεις ένα κύκλωμα όταν δεν αποτελείς μέρος του; Και πώς να αποτελέσεις μέρος του όταν η παρουσία σου σε αυτό γίνεται χωρίς καθημερινή επαφή και δημόσιες σχέσεις; Δεν το κατακρίνω: ο καθένας κάνει ό,τι θέλει, όπως θέλει. Απλώς δεν θα υποβάλλω τον εαυτό μου στο άγχος τού να γίνω αρεστός σε κάποιον που κινεί νήματα. Αν γίνω, καλώς να γίνω· αλλά υπό την προϋπόθεση ότι θα είμαι ο εαυτός μου και μόνο. Αν πάλι δεν γίνω, it's ΟΚ, η ζωή συνεχίζεται και εκτός πεπατημένης.
Παρά τη στενάχωρη περίσταση, όσα έχετε ετοιμάσει μοιάζουν γιορτινά. Αποτελεί η διάλυση του γκρουπ και ένα είδος απελευθέρωσης για εσάς;
Πολύ πιθανόν... Τελειώνεις μία περίοδο της ζωής σου κρατώντας τα θετικά και ξεκινάς μια νέα. Δεν διαγράφεις τίποτα βεβαίως. Το νέο είναι πάντα ζητούμενο και ανανεώνει όλη σου την ύπαρξη. Θυμάσαι με αγάπη και συνεχίζεις για καινούργιους δρόμους...
Και μετά το τέλος, τι; Ποια θα είναι η συνέχεια για εσάς και πόσο πιθανό είναι να δούμε ξανά τους Fuzzy Nerds σε δράση;
Ο καθένας από εμάς έχει και άλλα πράγματα εκτός από τους Fuzzy Nerds, προφανώς. Όλοι μας έχουμε και διαφορετικά project. Και φυσικά δεν τελειώνει η δημιουργία εδώ, συνεχίζεται με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους. Βάζουμε τελεία μεν, ωστόσο εάν κάποτε (όποτε) νιώσουμε πως θα το θέλαμε, ότι θα έχουμε κάτι νέο να πούμε μέσα από τους Fuzzy, με άλλα λόγια, ίσως τότε και να σκεφτούμε την πιθανότητα να ξανακάνουμε κάτι. Θα φανεί... Πάντως, εάν ποτέ συμβεί κάτι τέτοιο, σίγουρα θα είναι μετά από πολύ, πολύ καιρό. Είπαμε πως χρειάζεται χρόνος να ξαναγεμίσουμε μπαταρίες και εν τέλει να δούμε εάν υπάρχει κάτι που θέλουμε μέσα από τους Fuzzy. Αν θέλουμε φυσικά...
{youtube}MO3HT9RWERo{/youtube}
