Με αφορμή δύο εξαιρετικές εκδόσεις με τις μουσικές που έχει καταθέσει ο Βασίλης Δημητρίου για τις κωμωδίες του Αριστοφάνη, το Avopolis μίλησε με τον διακεκριμένο και βραβευμένο για τη συνεισφορά του στο θέατρο συνθέτη...
Τι ακριβώς συνέβη όταν συναντήσατε τον Αριστοφάνη και πόσο βοήθησε ή εμπόδισε, ενδεχομένως, τη μουσική επένδυση των θεατρικών του έργων η γνωριμία σας μαζί του;
«Όταν συναντήθηκα με τον Αριστοφάνη ήμουν έτοιμος και κατασταλαγμένος για να τραγουδήσω κι εγώ με τον δικό μου τρόπο τους στίχους του. Και είχα τύχη, γιατί και οι άλλοι συνεργάτες μου, με πρώτο και κύριο τον σκηνοθέτη, είχαν την ίδια διάθεση με εμένα. Εδώ θέλω να αναφέρω το όνομα αυτού του πρώτου σκηνοθέτη που μου έδωσε την δυνατότητα να ασχοληθώ με τον Αριστοφάνη - ήταν ο Λάμπρος Κωστόπουλος, ένας εξαιρετικός σκηνοθέτης ο οποίος δεν είχε ούτε την τύχη που του άξιζε, γιατί πράγματι ήτανε άξιος, αλλά και γιατί έφυγε πολύ νωρίς».
Τι εκφράζει για σας το έργο του Αριστοφάνη; Βρίσκετε σημεία, που, αν και έχουν περάσει αιώνες από τότε που γράφτηκαν, συνεχίζουν να παραμένουν επίκαιρα και να εκφράζουν ίδιες ανάγκες;
«Οι αιώνες που πέρασαν έδειξαν δυστυχώς πως παραμένει πάντα επίκαιρος ο Αριστοφάνης. Και φοβάμαι πως θα παραμένει για πάντα, όσο οι άνθρωποι θα έχουν πάντα τις ίδιες αδυναμίες».
Αν ζούσε σήμερα ο Αριστοφάνης, πώς τον φαντάζεστε να σχολιάζει τα…κακώς κείμενα της ελληνικής πραγματικότητας;
«Με τον ίδιο τρόπο που τα σχολίαζε και τότε. Τα ονόματα θα άλλαζε και σε ορισμένες περιπτώσεις και τα αξιώματα - κι αυτό όχι απαραίτητα!»
Έχετε γράψει μουσική για τις 7 από τις 11 σωζόμενες κωμωδίες του Αριστοφάνη. Στις Νεφέλες και στις Εκκλησιάζουσες μάλιστα έχετε γράψει μουσική δύο φορές. Πώς είναι να προσεγγίζει κανείς το ίδιο έργο δύο φορές μουσικά;
«Έχω γράψει 8 κωμωδίες. Και αν δεν συμπεριέλαβα και τους Αχαρνής στη συλλογή που κυκλοφορεί, είναι γιατί δεν είχα ηχογραφημένες και τις φωνές των ηθοποιών - και ήτανε μια πολύ καλή παραγωγή του Εθνικού Θεάτρου. Ακόμη να σας πω - έτσι για ιστορικούς λόγους - πως και τον Πλούτο τον έχω γράψει δύο ακόμα φορές: Μία - και ήτανε η πρώτη - για το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Βέροιας και μια ακόμη φορά στα Πολωνικά, για το Κρατικό Θέατρο της Κρακοβίας. Δυστυχώς και γι’ αυτά δεν είχα προνοήσει να έχω ηχογραφημένες και τις φωνές. Για μένα λοιπόν, κάθε φορά που ασχολούμαι με το ίδιο έργο, είναι σαν να ασχολούμαι για πρώτη φορά, με την προϋπόθεση ότι πρόκειται για νέα μετάφραση και σκηνοθέτη με άλλη προοπτική».
Έχετε τιμηθεί για την προσφορά σας στο θέατρο με τα βραβεία «Κάρολος Κουν» και «Δημήτρης Μητρόπουλος». Με βάση την επιτυχημένη πορεία μα και εμπειρία σας, βρίσκετε πως είναι πιο μοναχικός ο δρόμος του συνθέτη ο οποίος γράφει μουσική για θεατρικά έργα, σε σχέση με τον μουσικό που συνθέτει τα έργα του και τα παρουσιάζει ο ίδιος στη σκηνή;
«Πρόκειται για δύο τελείως διαφορετικές πράξεις. Πάντως δεν είναι καθόλου μοναχικός ο δρόμος όταν γράφεις μουσική για το θέατρο. Είναι το τελείως αντίθετο, γιατί καθημερινά συνεργάζεσαι με πολλούς - πολλές φορές και με υπερβολικά πολλούς - άλλους συνεργάτες για τον ίδιο σκοπό, πάντα με την προϋπόθεση ότι γνωρίζεις και ξέρεις να συνεργάζεσαι. Και κάτι ακόμη, τα σπουδαιότερα έργα σε όλους τους χώρους έχουν βγει μέσα από συνεργασίες ίδιου επιπέδου δημιουργών».
Τι ετοιμάζετε στο άμεσο μέλλον;
«Αυτό τον καιρό εργάζομαι για δύο έργα, το ένα θεατρικό, το άλλο τηλεοπτικό. Αντιλαμβάνεστε νομίζω πως εδώ χρειάζεται διάθεση και «τρόπος» για συνεργασία και μόνο συνεργασία. Συνεργάζομαι, λοιπόν, για μια ακόμη φορά με το φίλο μου Κώστα Κουτσομύτη για τα Ματωμένα Χώματα, μια πολύ φιλόδοξη παραγωγή 24 επεισοδίων που θα αρχίσει να προβάλλεται το ερχόμενο φθινόπωρο. Ελπίζω και πιστεύω και αυτή η τηλεοπτική σειρά και αυτή η συνεργασία μας να έχει το αποτέλεσμα που είχαν όλες οι προηγούμενες. Ακόμη γράφω τη μουσική στο έργο του Αλέξανδρου Ραγκαβή Του Κουτρούλη Ο Γάμος, το οποίο θα παιχτεί αυτό το καλοκαίρι από τη Θεατρική Διαδρομή σε όλη την Ελλάδα, με πρωταγωνιστή τον Παύλο Χαϊκάλη και άλλους γνωστούς ηθοποιούς, και σκηνοθέτη τον Γιάννη Καλατζόπουλο».
