Έχουν περάσει περί τα ...14 χρόνια από τότε που παρακολούθησα για πρώτη φορά τους Nightstalker live στο Ρόδον. Φλεβάρη του 1991, ως support στους Annihilator (!). Η για πολλούς ...stoner rock μπάντα, για εκείνους βασικά rock, κυκλοφόρησε πρόσφατα τη νέα της δουλειά κι εμείς βρήκαμε την ευκαιρία να συνομιλήσουμε μαζί τους...
Αλήθεια, πόσο έχουν αλλάξει τα πράγματα από τότε για τους Nightstalker;
Σίγουρα έχουμε ωριμάσει μουσικά όλα αυτά τα χρόνια. Αυτό είναι το τέταρτο άλμπουμ και η εμπειρία που έχουμε αποκομίσει από τα προηγούμενα χρόνια ήταν ένας βασικός παράγοντας για το ηχητικό αποτέλεσμα του ‘just a burn’. Παράλληλα οι κινήσεις που κάνουμε για τη προώθηση του δίσκου είναι προγραμματισμένες και η δουλειά πιο συστηματική.
Πόσα από τα όνειρα και τις φιλοδοξίες εκείνων των χρόνων, βλέπετε να έχετε ικανοποιήσει σήμερα και πόσα διαψεύστηκαν;
Κοίτα να δείς… Εγώ προσωπικά το όνειρο που είχα το ζω ακόμα, να παίζω ροκ. Θυμάμαι οι φιλοδοξίες μας τότε ήταν να βγάλουμε ένα δίσκο, να κάνουμε μια συναυλία.. Θυμάμαι πως θέλαμε να παίξουμε support σε μια μεγάλη μπάντα, το κάναμε και αυτό. Οι απαιτήσεις και τα όνειρα τότε δεν ήταν τόσο μεγάλα.
Είναι γεγονός ότι ο ήχος σας, πέρα από τις όποιες μικροαλλαγές, πάντα υπηρετούσε με συνέπεια αυτό που ονομάζουμε hard rock με την ευρεία έννοια του όρου. Πόσο ενοχλητικό είναι να σας χαρακτηρίζουν με βάση μουσικά ιδιώματα που έρχονται και παρέρχονται κατά καιρούς;
Ποτέ δεν δίναμε σημασία σε ταμπέλες. Πάντα πίστευα ότι παίζαμε ροκ. Στις αρχές της δεκαετίας του ‘90 ο Τύπος έλεγε ότι είμαστε grunge μπάντα, εδώ και τρία τέσσερα χρόνια μας αποκαλούν stoner. Σε πέντε έξι χρόνια, αν είμαστε ακόμα σ’αυτό το πλανήτη, θα λένε ότι παίζουμε κάτι άλλο. But who givesa shit…
Ποιες ήταν οι μουσικές επιρροές των πρώτων χρόνων, νέα ακούσματα που προέκυψαν στην πορεία, μέχρι να φτάσουμε στις σημερινές σας προτιμήσεις;
Πάντα ακούγαμε ένα μεγάλο φάσμα μουσικής. Αλλά προσπαθούσαμε να μην επηρεαζόμαστε από τις μουσικές προτιμήσεις μας. Βέβαια, τα μεγάλα κεφάλια της ροκ σε επηρεάζουν σε πολλούς τομείς της ζωής. Στην αρχή από ότι θυμάμαι άκουγα Motorhead, Frank Zappa, Βlack Sabbath κ.λ.π. Αλλά και Bob Marley, Clash, Sex Pistols, Blondie, Funkadelic. Με τα χρόνια τα ακούσματα δεν αλλάξανε, απλώς προστέθηκαν νέα ονόματα στις ήδη μεγάλες λίστες μας. Από Oasis μέχρι Carnivore και από Monster Magnet μέχρι Massive Attack.
Έχετε φάει τις αθηναϊκές σκηνές με το κουτάλι. Ποιος από όλους εκείνους με τους οποίους μοιραστήκατε τη σκηνή θα σας μείνει αξέχαστος;
Οι Ramones, όταν παίξαμε για δυο μέρες στο Ρόδον. Άλλο ένα αξέχαστο live ήταν με τους Last Drive.
Ποια θεωρείτε την καλύτερη, συνθετικά, περίοδο σας και ποιο το κορυφαίο σας κομμάτι;
Πιστεύω ότι μετά το τελευταίο άλμπουμ η περίοδος του Use ‘94-‘96 συνθετικά ήταν η καλύτερη μας περίοδος. Για μένα τα καλύτερα κομμάτια των Nightstalker είναι το Line, Hide Your Sun, Use, και το Mad Prophet παρόλο που με δυσκολία τα ξεχωρίζω από τα υπόλοιπα κομμάτια μας.
Ποιο κομμάτι ζηλεύετε και θα θέλατε εσείς οι ίδιοι να είχατε γράψει;
Το 'hurt', ιδίως στη διασκευή του Johnny Cash.
Μετά την κυκλοφορία ενός δίσκου, και δη του ολόφρεσκου Just A Burn, ακολουθούν διάφορα κουραστικά promotional πράγματα όπως συνεντεύξεις, συναυλίες και τα ρέστα. Ποια live έχουν προγραμματιστεί για το άμεσο μέλλον;
Παίζουμε στις 23 Δεκεμβρίου στην Αθήνα, στο ΑΝ Club και στις 4 Φεβρουαρίου στη Πάτρα. Επίσης αυτή τη περίοδο κλείνουμε συναυλίες για την υπόλοιπη Ελλάδα και σε δυο με τρεις μήνες που θα ξέρουμε τη πορεία του δίσκου στο εξωτερικό σίγουρα θα κάνουμε τις κινήσεις μας.
Και ποια θα θεωρούσατε την κορυφαία στιγμή στην μέχρι τώρα πορεία σας;
Δε νομίζω ότι έχει έρθει ακόμα.
Aν και μετά από ένα καινούργιο album είναι νωρίς για μια τέτοια ερώτηση, τι επιφυλάσσει το μέλλον για τους Nightstalker;
Συναυλίες και μετά το καλοκαίρι θα αρχίσουμε τη προπαραγωγή του επόμενου άλμπουμ.